เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD นิยาย บท 32
คาแลนพากลับมาในห้องเขานวดเท้าให้ฉัน เขาค่อย ๆ ทำเหมือนกลัวเจ็บ
“ดีขึ้นไหม”
“อือ”
ความเงียบเข้าปกคลุมอีกครั้ง คำพูดก่อนหน้านี้ของคาแลนทำให้ฉันรู้สึกผิดกับเขา รู้สึกผิดมาก ๆ
“เฮียดูออกว่าตอนนี้หนูกำลังคิดอะไรบางอย่าง ไม่ว่าคิดจะทำอะไรช่วยคิดถึงคำพูดของเฮียก่อนได้ไหม”
“… ตอนนี้เฮียกำลังเอาชีวิตของตัวเองมาผูกติดกับมิลามากเกินไปนะคะรู้ไหม”
“…” คนที่นั่งตรงหน้าก้มลงพ่นหายใจออกมาแรง ๆ
“เฮียมีชีวิตของตัวเอง”
“แต่ทั้งชีวิตของเฮียคือหนู”
จุกอกกับคำตอบนั้น คาแลนกำลังใช้คำพูดมาฉุดรั้งเอาไว้ เขาผูกมัดฉันแน่นด้วยถ้อยคำเหล่านั้นจนรู้สึกอึดอัด
“ถ้าเราคุยกันตอนนี้อาจจะทำให้ทะเลาะ”
“หนูกำลังทำให้เฮียกลัว” คาแลนเงยหน้าขึ้นมอง แววตาที่สั่นไหวทำให้ฉันรู้สึกได้ว่าตอนนี้เขากำลังกลัวอย่างที่ปากพูดจริง ๆ
“มิลายังไม่ได้ทำอะไรเลย”
“สายตาของหนู… เหมือนกำลังเอ่ยคำลา”
“… เฮีย”
“เฮียทำไม่ได้ เฮียรักหนูมากเกินไป”
“เฮียต้องรักตัวเองมากกว่ามิลาสิ”
“ถ้าทำได้เฮียคงไม่เอาหนูกลับเข้ามาในชีวิต”
ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรต่อแล้วจริง ๆ มันเจ็บและจุกในอก คาแลนเองก็คงไม่ต่างกัน ฉันกลัวคำพูดของมาลิค กลัวว่ามินจะเป็นอะไร ถูกบีบให้ไม่มีทางเลือกแบบครั้งนั้นอีกแล้ว
“จับมือเฮียแน่น ๆ ได้ไหมแล้วผ่านปัญหาทุกอย่างไปด้วยกัน”
“…”
“เฮียกำลังขอร้องหนูอยู่นะมิลา”
ฉันดึงให้คนตัวสูงขึ้นมานั่งข้าง ๆ กันบนเตียง ก่อนจะเป็นฝ่ายขึ้นนั่งคร่อมบนตักแกร่งใช้สองมือคล้องคอหนาเอาไว้
“หนูกำลังละเลยคำขอของเฮีย”
ไม่ได้ตอบอะไรเพราะไม่อยากให้คาแลนคิดมากขนาดนี้จึงตัดสินใจโน้มลงมาหวังจะจูบ ทว่าครั้งนี้เจ้าของตักแกร่งกลับเบือนหน้าหนี
“ทำแบบนี้ทำไม” สายตาคมจ้องมองใบหน้าของฉันราวกับผิดหวัง
“มิลาขอโทษที่ทำให้เฮียคิดมากขนาดนี้”
“เฮียไม่ต้องการคำขอโทษ”
ฉันโน้มลงหอมแก้มของคนตัวโต ก่อนจะค่อย ๆ เลื่อนมาที่ริมฝีปากกดจูบแบบไม่รุกล้ำ จากนั้นก็ลากไล้ปลายจมูกต่ำลงมาถึงซอกคอ
“หนู… หยุด” รู้ว่าตอนนี้อีกฝ่ายกำลังหักห้ามใจเพราะอยากจะคุยกันมากกว่ามีเซ็กส์ถึงแม้จะเป็นสิ่งที่เจ้าตัวโปรดปรานขนาดไหนก็ตาม
“มิลาเรายังคุยกันไม่จบ” ฝ่ามือหนาดันตัวฉันออกแถมยังจ้องตาดุแต่ไร้คำบ่นใด ๆ มีเพียงลมหายใจร้อนผ่าวที่ถูกพ่นออกมากระทบใบหน้า
“หนูคงอยากอยู่คนเดียวมากกว่า” พูดจบคาแลนก็อุ้มตัวฉันลงจากตัก ส่วนเขาก็ยืนขึ้นเต็มความสูง “เฮียจะไปคุยธุระกับเคย์เดน”
“ไม่ใช่ว่าตั้งใจหนีมิลาเหรอคะ”
“อืม เพราะหนูกำลังทำให้เฮียคิดมาก”
“วันนี้จะดื่มหรือเปล่าคะ”
“อืม”
“จะมานอนกับมิลาไหม”
“คงไม่”
“ให้กูเดามิลาคงไม่คิดจะบอกมึงด้วย เพราะนิสัยเธอเป็นแบบนั้น”
“อืม” พูดจบผมก็ยกไวน์ดื่ม “ทั้งที่กูกำลังขอร้องแต่ทำไมเหมือนเธอไม่เห็นใจเลย”
“มาลิคมันคิดจะทำอะไร?” เคย์เดนขมวดคิ้วถาม มันนั่งลงข้าง ๆ ผมเพื่อรอฟังคำตอบ
“มันขู่ว่าจะทำให้มินท้อง มิลารู้ดีว่าถ้าเกิดเรื่องนั้นขึ้นมินไม่มีทางรอด”
“แล้ว?”
“มันให้เวลามิลาตัดสินใจหนึ่งเดือน มึงตอบกูมาหน่อยว่าคนที่รักน้องสาวฉิบหายอย่างมิลาจะเลือกทางไหน”
“แน่นอนว่าเธอคิดจะหนีมึงกลับไปหามาลิค”
“เธอไม่พูด ไม่ยอมพูดอะไรเลยแต่กูพอจะเดาคำตอบได้” ผมถอนหายใจออกมาหนัก ๆ ก่อนจะพูดต่อเสียงสั่น
“กูไม่เคยเป็นตัวเลือกแรกที่มิลานึกถึงเลย”
“คาแลน” เคย์เดยยกมือขึ้นมาบีบไหล่แน่น เวลานี้ผมแม่งรู้สึกเหมือนตัวเองกระจอกฉิบหาย มิลาคิดจะปล่อยมือกันตลอดเวลา คงมีแค่ผมที่พยายามจับเธอเอาไว้แน่น
“เมียมึงไม่พูดอะไรเลยเหรอวะ”
“มิลาคิดจะกลับไป คิดจะทิ้งกูเอาไว้ข้างหลัง เธอคิดจะทำแบบนั้นอีกครั้งเคย์เดน”
“เธอพูด?”
“กูไม่ได้โง่ที่จะดูไม่ออก”
ไม่รู้ว่าพ่นลมหายใจออกมากี่ครั้งแล้วในวันนี้ สมองมันหนักอึ้งมีแต่เรื่องให้คิดเยอะแยะไปหมด
เรื่องอื่นผมทำได้ดีมาตลอด แต่พอเป็นเรื่องมิลาผมกลับรู้สึกพ่ายแพ้ แพ้ทั้ง ๆ ที่ยังมีเธออยู่ข้าง ๆ
รู้ว่าอีกไม่นานเธอต้องไปแน่ ๆ ไปจากผมอีกครั้ง จะต้องทำยังไงถึงจะรั้งเอาไว้ได้ ไม่อยากปล่อยมือเลย ผมไม่ยอมฟังใครทั้งที่รู้ดีว่ามันจะเกิดขึ้นอีกแน่ ๆ สุดท้ายก็ต้องเจ็บปวด สุดท้ายผมจะแตกสลาย
“มึงจะบอกเมื่อไรเรื่องน้องสาวเธอ”
“มึงคิดว่ามิลาจะรับได้ไหมเคย์เดน ถ้ารู้ว่าถูกน้องสาวหักหลังมาตลอด ขนาดกูยังแทบไม่เชื่อว่ามินจะทำร้ายมิลาได้ลงคอ”
บทใหม่
ตอนฟรี
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD