เด็กดื้อคนโปรด (ของมาเฟีย) BAD นิยาย บท 9

ถึงจะอยากประชดทางบ้านที่บังคับเรื่องแต่งงานแต่ตอนนี้ฉันก็ไม่ได้อยากไปเจอพี่ชายของตัวเองพร้อมกับคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นศัตรู แต่เหมือนจะทำอะไรไม่ได้เพราะถูกลากตัวขึ้นรถมาเรียบร้อยแล้ว

“มือปลาหมึกจังเลยนะคะ” ฉันปัดมือหนาที่บีบเคล้นเรียวขาอ่อนของตัวเองออก

ตลอดทางที่นั่งรถมาเขาเอาแต่จับนู้นจับนี่ ในใจรู้สึกรำคาญและอยากจะด่าแต่ก็ต้องเก็บกดความรู้สึกไว้ เขาเก่งจริงๆ ใช้อีกมือจับพวงมาลัยรถและอีกมือลูบไล้ไปตามตัวของฉัน

#คาสิโน

ฉันเปิดประตูลงจากรถเห็นผู้ชายใส่ชุดสูทเดินมาหยุดตรงหน้าของคนตัวสูงพร้อมก้มโค้งคำนับ เขานี่มันยิ่งใหญ่จริงๆ

“มันมาแล้วใช่ไหม”

“ครับนาย ตอนนี้กำลังรออยู่ในห้องรับรอง”

“อืม ไปเตรียมเครื่องดื่ม”

“ครับนาย”

ลูกน้องของเขามองมาที่ฉันแวบหนึ่งเหมือนจะสงสัยว่าเป็นใครแต่ไม่กล้าถามคนเป็นนาย

“ตามฉันมา”

“อือ” ฉันพยักหน้าก่อนจะเดินตามร่างสูงเข้ามาในคาสิโน

นี่เป็นครั้งแรกที่ได้มาที่นี่ตึกนี้มันใหญ่โตเอามากๆ และมีรถจอดอยู่หลายร้อยคัน คงมีคนแวะเวียนมาที่นี่เยอะมากต่อวัน แหงสิที่นี่เป็นคาสิโนใหญ่ที่สุดในเอเชีย รายได้ต่อวันคงไม่ต้องพูดถึงว่าเงินจะเข้ากี่ร้อยล้าน

ร่างสูงพาฉันเดินเข้ามาภายในห้องรับรองขนาดใหญ่ ก่อนจะเห็นพี่ขายของตัวเองนั่งรออยู่ เมื่อพี่เรย์เห็นฉันมากับศัตรูของตัวเองก็ตกใจเอามากๆ

คนตัวสูงใช้แขนแกร่งโอบเอวฉันไว้พร้อมส่งยิ้มให้กับพี่เรย์ที่กำลังนั่งกำหมัดแน่น

“เซอร์ไพรส์ไหม”

“มึงมากับน้องสาวกูได้ยังไง”

“ถามน้องสาวมึงเองดีกว่าไหม”

“เกลลิน มานี่” พี่เรย์ออกคำสั่งเสียงดังแต่ดูเหมือนเจ้าของวงแขนแกร่งจะไม่ยอมปล่อยไปง่ายๆ “ไม่เห็นหรือไงว่าน้องมึงมากับกู”

“แต่นั่นน้องสาวกูปล่อยเธอซะ เรื่องนี้เกลไม่เกี่ยว”

เจ้าของใบหน้าหล่อก้มลงมากระซิบ “บอกพี่ชายเธอไปสิว่าทำไมเราถึงมาด้วยกัน”

“เกลขอไปรอด้านนอกนะคะ” ฉันแกะแขนแกร่งที่โอบเอวออก พร้อมกับสีหน้าที่เบื่อหน่าย

“อย่าไปไหนไกลที่นี่มันอันตราย ด้านหน้าห้องมีคนของฉันเฝ้าอยู่”

“อืม แต่ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน”

“ข้อแลกเปลี่ยนอะไรคะ”

“หลอกมันสิ ทำให้ไอ้คัลเลนมันหลงแล้วเอาสมบัติของมันมาเป็นของเราให้ได้”

“พี่เรย์น่าจะรู้ว่าเขาไม่ใช่คนโง่” ถึงอยากจะเอาคืนผู้ชายคนนั้นมากแค่ไหน แต่ถ้ามันเป็นแผนจากพี่ชายฉันเองก็ไม่อยากทำ

“พี่ไม่คิดว่าเกลจะเข้าข้างมันนะ ทั้งที่มันตั้งใจย่ำยีเกลเพียงเพราะเป็นน้องสาวของพี่ มันเหี้ยขนาดนั้นจะใส่ใจทำไม”

“เกลไม่ได้ใส่ใจแค่ไม่อยากไปเกี่ยวข้องกับความแค้นบ้าๆ ของพวกพี่”

“มันต่างหากที่เริ่มก่อน เกลน่าจะรู้ดี”

ฉันกำมือแน่น ใช่! เขาตั้งใจทำกับฉันเพียงเพราะเป็นน้องสาวของศัตรู ทั้งที่ฉันไม่รู้เรื่องอะไรด้วยเลยสักนิด แต่กลับเป็นฝ่ายที่ถูกกระทำ

“ครั้งนี้จะไม่บังคับ พี่ให้เวลาเกลไปคิด แล้วเรื่องวันนี้พี่จะไม่บอกพ่อ”

“….เขาจะหลงคนอย่างเกลได้ยังไงคะ…ไร้หัวใจแบบนั้นชาตินี้คงรักใครไม่เป็นนอกจากตัวเอง”

“แต่พี่รู้สึกว่ามันสนใจเกลนะ เก็บไปคิดดีๆ แล้วพี่จะช่วยคุยกับพ่อเรื่องบารอน”