กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1522

ชาร์ลีสูดหายใจเข้าไปจนเต็มปอดและชำเลืองมองพ่อแม่ลูกสามคน แล้วพูดอย่างจริงจังว่า "อาโกลดิ้ง น้าโกลดิ้ง นานา ตราบใดที่ผมยังมีลมหายใจอยู่ ไม่ว่าผมจะอยู่ที่ไหนผมก็จะไม่ยอมให้ใครมารังแกพวกคุณได้"

จากนั้นเข้าก็หันไปหายูลแล้วพูดว่า "อาโกลดิ้งครับ ผมมีวิธีรักษาอาการป่วยให้ลุง ซึ่งจะช่วยให้ลุงกลับมามีสุขภาพดีได้อีกครั้ง!”

ถ้าชาร์ลีพูดแบบนี้ในช่วงทานอาหารค่ำด้วยกัน ยูลก็คงไม่เชื่อเพราะเขารู้ดีว่าอาการป่วยของเขานั้นรักษาไม่หาย

แต่หลังจากที่ได้เห็นชาร์ลีใช้ความแข็งแกร่งเอาชนะจ้าวนักรบและจ้าวดินแดนได้นั้น เขาก็มีความศรัทธาและเชื่อมั่นในตัวชาร์ลีขึ้นมาอย่างมากในทันใด เขารู้สึกว่าชาร์ลีจะต้องเชื่อมั่นในอะไรบางอย่างถึงได้ทำให้เขาพูดออกมาเช่นนั้น

เขาถามขึ้นอย่างรวดเร็วว่า "ชาร์ลี… เธอแน่ใจเหรอว่าจะรักษาฉันได้?”

ราเชลก็พูดขึ้นพร้อมกับดวงตาสีแดงและบวมเป่ง "ชาร์ลี ตอนนี้อาการของยูลร้ายแรงมาก เราปรึกษาผู้เชี่ยวชาญที่เก่งที่สุดทางด้านนี้แล้ว แต่พวกเขา...”

ราเชลไม่อาจฝืนพูดจนจบประโยคได้

พวกเขาได้ยินได้ฟังเรื่องนี้มาหลายครั้งแล้ว

ไม่ว่าพวกเขาจะไปพบผู้เชี่ยวชาญคนไหน ทุกคนต่างก็บอกว่าไม่มีทางรักษาโรคมะเร็งของยูลได้ แล้วยังบอกด้วยว่ายูลจะมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่เกินสองสามเดือนเท่านั้น

ชาร์ลีพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่นและเปี่ยมไปด้วยความมั่นใจว่า "ไม่ต้องเป็นห่วงนะครับน้าโกลดิ้ง ถ้าผมบอกว่ารักษาได้ ผมก็ทำได้อย่างแน่นอนครับ!”

จากนั้นเขาก็หยิบยาอายุวัฒนะออกมาจากกระเป๋า ยื่นให้ยูล แล้วพูดว่า "อาโกลดิ้งกินยานี้เข้าไปนะครับ แล้วลุงจะหายจากอาการป่วยทั้งหมด"