เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 152

เย่เฉินเกลียดชังคนที่ดูสาวแตกคนนี้ แต่ว่านี่เป็นบริษัทเพื่อนสนิทของแฟนเขา

ต่อไปในอนาคตฉินหงเหยียนยังจะต้องรับตำแหน่งรองผู้บริหารของที่นี่ต่ออีก เย่เฉินเองก็ไม่อยากจะก่อเรื่องที่นี่”

เย่เฉินกล่าวเสียงเรียบ “ถ้าคุณไม่เชื่อก็รอให้ไลฟ์สดเสร็จแล้วก็ไปถามคุณเหวินของพวกคุณเอาเอง”

จินฉ่าวแค่นเสียง “ไม่จำเป็นต้องรอให้จบหรอกฉันจะไปถามตอนนี้แหละ!”

แล้วจึงได้เห็นจินฉ่าวหยิบมือถือมาอีกครั้ง แล้วใช้บัญชีที่แตกต่างกันส่งคอมเม้นท์ไปในไลฟ์สด

“พี่หงเหยียนมีแฟนหรือเปล่า?”

คนจำนวนหมื่นกว่าในห้องไลฟ์สด ที่จริงแล้วไม่ใช่หน้าม้าไปเสียหมด หลังจากที่จินฉ่าวถามแล้วก็มีคนเออออไปด้วย

มีคอนเม้นท์ราวๆ 20 กว่าอันถามเรื่องนี้

ฉินหงเหยียนที่อยู่ห้องข้างๆ เห็นคำถามนี้ก็อยากจะตอบด้วยตัวเอง “ฉันมี…”

“ไม่มีค่ะ ไม่มี! หงเหยียนของพวกเราโสดค่ะ! พวกเราเป็นสาวโสดที่มีเงิน คนที่อยากจะตามจีบหงเหยียนเชิญไปสั่งผลิตภัณฑ์ของบริษัทเราก่อนนะ หรือจะมาสมัครที่บริษัทเราก็ได้”

เหวินเชี่ยนเชี่ยนส่งสายตาบอกหล่อนไม่ให้เปิดปากพูด

ฉินหงเหยียนคิดว่าเย่เฉิยเองก็เป็นคนไม่ชอบให้อะไรประเจิดประเจ้อ ไม่ชอบเปิดเผยตนเองถึงไม่คัดค้าน

ณ อีกห้อง

“ฮ่าๆ” จินฉ่าวหัวเราะร่วน “ฉันก็ว่านายจะเป็นแฟนของฉินหงเหยียนได้ยังไง! ฉันได้ยินพี่เหวินพูดมานานแล้ว ฉินหงเหยียนมีผู้บริหารจำนวนมากตามจีบแต่หล่อนก็ไม่เคยตกปากรับคำกับใคร ช่วยกลับบ้านไปส่องกระจกทีเถอะ”

พูดจบแล้ว จินฉ่าวก็มองฉินหงเหยียนในจอมือถือกำลังจุมพิตลงไปในตำแหน่งของลิปสติก

“แหม! ลิปสติกของบริษัทเราคุณภาพดีสุดยอด! ริมฝีปากของพี่หงเหยียนสวยจริงๆ!”

จินฉ่าวมองจอมือถือแล้วจุมพิตลงไปไม่หยุด

เย่เฉินทนดูต่อไม่ไหว คิดไม่ถึงว่าจะกล้าจูบภรรยาของเขาต่อหน้าเขา?

ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่ตัวจริง แต่เป็นเพียงภาพในมือถือเท่านั้น แต่เย่เฉินก็ทนไม่ไหว!

โครม!

เย่เฉินยันจินฉ่าวตกจากเก้าอี้ในโครมเดียว!

“โอ้ย”

จินฉ่าวอุทานด้วยความเจ็บปวด เครื่องสำอางบนใบหน้าผู้ชายคนนี้หนากว่าผู้หญิงเสียอีก

“นาย… คิดไม่ถึงเลยว่าคนจนอย่างนายจะกล้าซ้อมฉัน? ฉันจะเรียกรปภ.มาลากนายออกไป ไม่ ฉันจะเรียกคนมาซ้อมนาย!”

จินฉ่าวนั่งบนพื้น ชี้นิ้วกรีดกรายใส่เย่เฉิน

เย่เฉินสีหน้าเหนื่อยหน่าย นี่เป็นครั้งแรกที่ได้ยินคำพูดรุนแรงจากคนอื่น แต่กลับไม่รู้สึกได้ถึงการคุกคามใดๆ แม้แต่น้อย

หมอนี่สาวแตกสุดๆ เย่เฉินสงสัยว่าเขาจะเป็นพวกคนรักเพศเดียวกันหรือไม่ แต่ถ้าเป็นล่ะก็ทำไมต้องจุ๊บฉินหงเหยียนล่ะ?

เย่เฉินพูดกับจินฉ่าว “คุณเรียกใครก็ไม่มีประโยชน์ทั้งนั้น! ผมต่อยคุณเพราะคุณมันน่าขยะแขยงเกินไป ผมจะขอเตือนคุณอีกครั้งนะฉินหงเหยียนเป็นแฟนผม!”

จินฉ่าวลุกขึ้นจากพื้น เขาท้าวสะเอว “จะต้องเอาเรื่องฉันให้ได้เลยใช่ไหม? ก็ได้ ฉันจะถือว่านายเป็นศัตรูความรักแล้วจะให้นายได้เรียนรู้อะไรบ้าง! ”

แล้วเขาก็เห็นจินฉ่าวหยิบมือถือออกมาพิมพ์ลงไปในไลฟ์สด “คุณเหวิน คุณเหวิน ทำยังไงถึงจะได้แอดวีแชทพี่หงเหยียน?”

หลังจากที่เหวินเชี่ยนเชี่ยนเห็นแล้วก็รีบตอบทันที “เพื่อนๆ ในไลฟ์สดทุกคนที่อยากจะเพิ่มเพื่อนในวีแชทหงเหยียนของเราให้ส่งของขวัญมาค่ะ ส่งของขวัญจนดันห้องไลฟ์สดของเราให้เป็นที่หนึ่งในชั่วโมงนี้! คนที่แจกของขวัญให้เยอะที่สุดฉันจะส่งข้อความส่วนตัวไปแจ้งไอดีของฉินหงเหยียนให้ด้วยตัวเองค่ะ”

แต่เมื่อเปรียบกับเย่เฉินแล้วจินฉ่าวร้อยคนรวมกันก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา

เย่เฉินไม่จำเป็นต้องทุ่มเงินสองล้านหรือสิบล้านเพื่อเอาชนะจินฉ่าว เขาไม่คู่ควรให้เย่เฉินต้องเปิดเผยตัวเอง

จินฉ่าวดีใจอย่างยิ่ง เขารีบกดคัดลอกไอดีวีแชท แล้วกดค้นหาเพื่อเพิ่มเพื่อน

เมื่อหาวีแชทฉินหงเหยียนเจอแล้วก็โบกมือถือขึ้นตรงหน้าอีกฝ่าย “เห็นหรือเปล่า นี่คือวีแชทของพี่หงเหยียน เดี๋ยวอีกไม่นานพวกเราก็จะได้วีดีโอคอลคุยกันแก้เหงาแล้ว!”

เย่เฉินยิ้มน้อยๆ ไม่พูดอะไร

เขาพลันเห็นจินฉ่าวกดเพิ่มเพื่อน และเพราะต้องเขียนคำเชิญ เขาจึงเขียนเข้าไปในข้อความ

“พี่หงเหยียน ผมคือคนที่ซื้อของขวัญล้านหยวนให้พี่ให้ห้องไลฟ์สด ตอนนี้อยู่ห้องข้างๆ พี่!”

เขียเสร็จก็กดส่งออกไป

จินฉ่าวกล่าวอย่างดีใจ “เดี๋ยวถ้าพี่หงเหยียนกดรับเพื่อน พอสนิทกับหล่อนแล้ว ฉันจะวีดีโอคอลหาหล่อนทุกวัน! คิกๆ มีปัญญานายก็มาตามฉันทุกวันแล้วกันนะ!”

เย่เฉินกล่าวเสียงเย็น “คุณไม่มีโอกาสนั้นหรอก”

เมื่อเห็นเย่เฉินหยิบไอโฟนออกมาจากกระเป๋า เคสโทรศัพท์เป็นสีแดง

จินฉ่าวเห็นเคสสีแดงของเย่เฉินก็แค่นเสียง “สาวแตกจริง! คิดไม่ถึงเลยว่านายเป็นลูกผู้ชายอกสามศอกแต่กลับใช้เคสโทรศัพท์สีแดง! แต่ว่านะก็สวยดี…”

มือถือเครื่องนี้ย่อมไม่ใช่ของเย่เฉิน แต่เป็นของฉินหงเหยียน

ตอนลงจากรถฉินหงเหยียนลืมโทรศัพท์มือถือเอาไว้ ดังนั้นเย่เฉินถึงได้ช่วยหล่อน

และด้วยเหตุนี้มือถือของฉินหงเหยียนจึงอยู่ที่เขา!