เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 200

ตั้งแต่หลับมาที่นี่แล้วแต่งงานเข้าไปในตระกูลหวังได้สามปี เย่เฉินก็ได้ลองสัมผัสความเศร้าโศกของผู้ชายในประเทศนี้อย่างแท้จริง!

ตัวเย่เฉินเองนั้นเก่งอาจในหลายด้าน แต่ผู้ชายแบบนี้ยังโดนผู้หญิงหักหลัง และทอดทิ้ง

แต่แค่คิดก็รู้แล้วว่าผู้ชายทั่วไปในประเทศ ก็จะมีชีวิตอยู่อย่างทุกข์ทรมานเท่าไหร่!

ถึงแม้ว่าเฉิงว่านหลี่จะอนาถาอย่างมาก แต่อย่างน้อยๆ ก็ยังมีผู้หญิงหน้าตาสะสวยก็ยังยอมแต่งงานกับเขา คนจำนวนเท่าไหร่ที่กระทั่งแต่งงานก็ยังทำไม่ได้ ทันทีที่เจอกันในวันดูตัวก็ถูกปฎิเสธแล้ว

แน่นอนว่าที่เย่เฉินยอมจะช่วยเหลือผู้ชายในประเทศนี้ ไม่ใช่เพียงแค่เพราะจิตใจที่ประเสริฐของเขา

ในความเป็นจริงแล้วเขารู้สึกผิดกับผู้ชายในประเทศนี้!

เพราะปัจจุบันนี้ค่าห้องแพง สาเหตุส่วนใหญ่นั้นเป็นฝีมือของผู้ปู่เย่เฉิน!

ทั้งพวกพื้นที่ส่วนกลาง พื้นที่การศึกษาอะไรพวกนี้ ก็ล้วนแต่เป็นความคิดของปู่เย่เฉิน

20 ปีก่อนหน้านี้ ตระกูลเย่เคยมีที่ดินขนาดใหญ่อยู่ที่เมืองหลวง เทียนไห่และสถานที่อื่นๆ อีกมากมาย

และเป็นเพราะปู่ของเย่เฉินทำให้มูลค่าอสังหาริมทรัพย์ในหลายปีนี้สูงขึ้น!

สายงานอสังหาริมทรัพย์มีการปั่นราคากันมากมาย เห็นได้ชัดว่าเป็นการกระทำชั้นต่ำ

ปู่ของเย่เฉินเองก็เคยปั่นราคาจนได้ที่ดินมา เมื่อเริ่มพัฒนาอสังหาริมทรัพย์นั้นก็ใช้เวลาสิบกว่าปี หลังจากที่มูลค่าที่ดินเพิ่มขึ้นอย่างบ้าคลั่งแล้ว ก็เปลี่ยนมือผู้ถือครองอย่างรวดเร็ว โดยไม่ยอมถือครองอสังหาริมทรัพย์จริงๆ เอาไว้

เพียงแค่ธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ในประเทศ ตระกูลเย่ก็ได้เงินไปไม่รู้กี่แสนล้านแล้ว ดังนั้นเย่เฉินจึงยอมจะแบ่งเงินส่วนหนึ่งมาช่วยเหลือคนในประเทศนี้!

สวี่ฉู่หมิงเองก็ถือแก้วไวน์ขึ้นมาแล้วอย่างนับถือชายหนุ่มตรงหน้า “พูดเกรงใจเกินไปแล้ว คุยยเรื่องพวกนี้กับนายทำไห้ฉันเองเกิดซาบซึ้งใจเหมือนกัน!”

ทั้งสองคนชนแก้วแล้วยกไวน์ดื่มจนหมดในครั้งเดียว

ฉินหงเหยียนยืนอยู่ข้างๆ มองชายสองคนอย่างแปลกใจ “เมื่อครู่พวกเขาคุยอะไรกันนะ?”

ผู้หญิงล้วนแต่เป็นพวกหลงตัวเอง ฉินหงเหยียนจึงไพล่คิดไปว่าเมื่อครู่พวกเขาน่าจะพูดถึงหล่อนอยู่หรือเปล่านะ?

เมื่อเย่เฉินเชื้อเชิญให้สวี่ฉู่หมิงนั่งใหม่อีกครั้งนั้น ก็สั่งอาหารต่อแล้วพวกเขาสามคนก็ดื่มต่อ

และเหตุการณ์ก็ดำเนินไปเช่นนี้อีกหนึ่งชั่วโมง

ในระยะเวลาสามชั่วโมงนี้ การสนทนาของพวกเขาสามคนก็ดำเนินไปอย่างราบรื่น สวี่ฉู่หมิงก็ดูเกรงใจเย่เฉินขึ้นมาอย่างมาก

เพราะว่าประกาศิตเมื่อครู่ของเย่เฉินที่บอกว่าจะใช้เงินหลายหมื่นล้านมาช่วยแก้ไขปัญหาเรื่องการแต่งงานและมีลูกให้กับคนรุ่นใหม่ในประเทศนี้ ความคิดที่ยิ่งใหญ่แบบนี้ทำให้นักธุรกิจตัวเล็กๆ อย่างสวี่ฉู่หมิงตกใจ

ในฐานะที่เป็นผู้ชายเหมือนกัน สวี่ฉู่หมิงนับถือเย่เฉินอย่างมาก เขาจะมองไม่ออกได้อย่างไรว่าสถานการณ์ของผู้หญิงในประเทศนี้ในปัจจุบันมีปัญหาหรือไม่อย่างไร?

ในยามข้าวยากหมากแพงหรือยามศิวิไลซ์นั้นต่างกันอย่างมากมาย

เพื่อนสนิทของเขาเคยกล่าวเอาไว้ว่า “นิสัยแย่ของผู้หญิงในประเทศย่อมส่งผลให้ทั้งประเทศแย่ลงไป”

นี่คือสวี่ฉู่หมิงเองก็เห็นด้วยกับคำพูดนี้ แต่ว่าถูกผู้หญิงทั้งประเทศบอกว่าเป็นเรื่องเหลวไหล

ตั้งแต่ขึ้นเรือสำราญลำนี้ สวี่ฉู่หมิงก็ถูกเย่เฉินข่มทุกทาง นั่งฮอลิคอปเตอร์ ทำให้เห็นว่าฐานะของเขานั้นด้อยกว่าเย่เฉิน

ความหรูหราของเรือสำราญนี้ตบเข้าหน้าสวี่ฉู่หมิง

จู่ๆ ก็มีคนมาขอบหยิบยืมเงิน เดิมสวี่ฉู่หมิงเองก็คิดจะวางท่าเสียหน่อย สวมบทบาทเป็นผู้กอบกู้โลก

ผลกลับกลายเป็นว่าโดนเย่เฉินทำลายความตั้งใจของเขาไปเสียหมดสิ้น

ส่วนเย่เฉินกลับเปิดเผยความทะเยอทะยานและวิสัยทัศน์ที่อยู่เหนือกว่าเขาระหว่างที่สนทนากัน!

สวี่ฉู่หมิงในวันนี้พ่ายแพ้อย่างราบคาบ!

“เด็กน่ารังเกียจ!”

ยิ่งสวี่ฉู่หมิงดื่มเหล้าก็ยิ่งไม่พอใจ คิดไม่ถึงว่าเขาที่เป็นผู้บริหารที่มีทรัพย์สินมูลค่าแสนล้าน กลับต้องมาพ่ายแพ้ให้เด็กเวรนี่

ทันใดนั้นเองความคิดชั่วร้ายก็ผุดขึ้นในหัวสวี่ฉู่หมิง

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)