เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 21
สรุปบท ตอนที่ 21 ขโมยนาฬิการาคาห้าล้านหยวน!: เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)
สรุปเนื้อหา ตอนที่ 21 ขโมยนาฬิการาคาห้าล้านหยวน! – เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) โดย Internet
บท ตอนที่ 21 ขโมยนาฬิการาคาห้าล้านหยวน! ของ เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) ในหมวดนิยายAction เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย Internet อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
พอฉินหงเหยียนสูบบุหรี่เสร็จก็ชันตัวลุกขึ้น แล้วบอกลาคนตระกูลหวัง
“คุณนายหวัง ท่านผู้บริหารทั้งสอง ที่บริษัทยังมีงานต้องสะสาง หงเหยียนขอตัวก่อนนะคะ”
พวกคุณนายหวังก็มาส่งเจ้าหล่อนที่ประตู
“คุณฉินคะ เรื่องร่วมลงทุนคงต้องรบกวนคุณฉินแล้ว”
คุณนายหวังกล่าวพลางจับมือฉินหงเหยียน
ฉินหงเหียนตอบรับเสียงสดใส “วางใจเถอะค่ะ”
เมื่อเห็นฉินหงเหยียนเดินไปแล้ว จงเหว่ยก็กล่าวต่อ “คุณนายหวัง คุณหวังผมเองก็ต้องไปแล้ว”
เมื่อแขกคนอื่นเห็นตระกูลหวังเกิดเรื่อง มิหนำซ้ำเจ้าของกำไลก็ยังไม่ยอมปรากฏตัวสักทีจึงต่างเริ่มทยอยบอกลา
และแล้วในงานจึงเหลือเพียงแค่คนตระกูลหวังอย่างรวดเร็ว
คุณนายหวังมองซูหลานแล้วเอ่ยถาม “เจียเหยาบอกว่ายังไง? ทำไมพอหย่ากันเสร็จถึงจับได้ว่าเขาขโมยของ?”
ก่อนแต่งงานเย่เฉินกับเจียเหยาได้ทำข้อตกลงเอาไว้ว่าทรัพย์สินของทั้งสองฝ่ายจะไม่เกี่ยวข้องกัน ตอนหย่าเย่เฉินจะไม่ได้เงินของตระกูลหวังแม้แต่สตางค์แดงเดียว
แต่ในตอนที่หย่า หวังเจียเหยากลับเอาเงินที่เย่เฉินได้มาจากการส่งอาหารไปหมด
ซูหลานตอบว่า “เจียเหยาบอกว่าเย่เฉินไปจองห้องเพรสซิเด้นท์สวีทของโรงแรมที่ซีจื่อหูไว้หนึ่งสัปดาห์ ใช้เงินไปเกือบหกแสนหยวน เลยเดาว่าเขาน่าจะขโมยของๆ คุณแม่ไป”
คุณนายหวังลนลานเล็กน้อย เพราะพุดเดิ้ลที่ตนเองรักนั้นชอบเย่เฉินมาก ตลอดสามปีที่ผ่านมาจึงมักเรียกเย่เฉินไปที่บ้านเพื่อเล่นกับสัตว์เลี้ยงของตนเอง
เย่เฉินมีโอกาสจะขโมยของในบ้านแน่!
คุณนายหวังรีบกล่าว “กลับบ้านเดี๋ยวนี้!”
แต่หวังหยวนหยวนกลับดึงคุณนายหวัง “คุณย่า อย่าเพิ่งรีบไปสิคะ ไม่แน่ว่าอีกเดี๋ยวคนที่ตามจีบหนูเขาอาจจะมาถึงก็ได้!”
แม่สาวหุ่นร้อนแรงคนนี้ยังจินตนาการถึงคนที่ตามจีบตัวเอง ชายที่มอบกำไลให้คุณย่า
คุณนายหวังครุ่นคิดแล้วกล่าว “ซ่าวเจี๋ย จื้อหย่วน ซูหลานพวกแกไปบ้านฉัน ไปดูว่ามีของอะไรหายไปหรือเปล่า จื้อเฉียง ซู่ซิน หยวนหยวน พวกแกอยู่กับฉันที่นี่รอต่ออีกหน่อย”
“ครับ/ค่ะ!”
หวังซ่าวเจี๋ยขับรถพาหวังจื้อหย่วนและซูหลานกลับไปที่วิลล่าเขตซีซานอย่างรวดเร็ว
สิ่งของราคาแพงของคุณนายหวังนั้นเก็บไว้สองห้อง ห้องแรกเก็บพวกเครื่องประดับ เหล้าและนาฬิกา ส่วนอีกห้องเก็บพวกของโบราณ รูปวาดต่างๆ
ถึงจะมีจำนวนเยอะแต่ทุกชิ้นก็ถูกจดบันทึกอย่างละเอียด
พอมาถึงห้องใต้ดิน หวังซ่าวเจี๋ยก็กล่าว “คุณอาครับ เราแบ่งกันตรวจสอบเถอะครับ พวกอาเช็คที่ห้องของเก่า เดี๋ยวผมเช็คห้องนี้เอง”
“ได้” หวังจื้อหย่วนและซูหลานหยิบสมุดเล่มเล็กๆ ขึ้นมาแล้วเดินไปที่ห้องเก็บของเก่าแล้วตรวจสอบทีละรายการ
ส่วนตัวหวังซ่าวเจี๋ยเองก็หยิบสมุดบันทีกไปที่อีกห้องเช่นเดียวกัน
“เย่เฉินตั้งแต่นี้เป็นต้นไป นายก็คือหัวขโมยที่ขโมยนาฬิกาเรือนนี้ ฮ่าๆ”
หวังซ่าวเจี๋ยซุกนาฬิการิชาร์ด มิลล์ใส่ในกระเป๋าเสื้อ
ผ่านไปสองนาที หวังซ่าวเจี๋ยก็รีบร้อนวิ่งไปยังห้องที่หวังจื้อหย่วนและซูหลานอยู่แล้วกล่าวอย่างร้อนรน
“ที่ห้องผมนาฬิกาหายไปเรือนหนึ่งครับ!”
หวังจื้อหย่วนกับซูหลานรับไปตรวจซ้ำอีกรอบ ก็พบว่านาฬิกาเรือนละห้าล้านหายไปจริงๆ!
ซูหลานหล่าวอย่างโกรธเกรี้ยว “มิน่าคนเส็งเคร็งอย่างนั้นถึงได้เช่าห้องเพรสซิเด้นท์สวีทที่โรมแรมตรงซีจื่อหูได้ เดียรัจฉานเอ้ย!”
ในเวลานี้เองหวังจื้อหย่วนก็โทรศัพท์หาคุณนายหวัง “แม่ครับ เจอแล้ว นาฬิการิชาร์ด มิลล์ที่พ่อใส่ตอนยังอยู่โดนขโมยไปครับ!”
คุณนายหวังโกรธจนเกือบทำงานมงคลกลายเป็นงานอวมงคล “ไปจับมันมาเร็วๆ ฉันจะตัดมือมัน!”
หวังจื้อหย่วนวางสายแล้วกล่าวกับหวังซ่าวเจี๋ย “ซ่าวเจี๋ย คุณย่าบอกให้พวกเราจับเย่เฉินกลับไป”
ทันทีที่หวังซ่าวเจี๋ยได้ยินว่าจะให้ไปหาเย่เฉินก็ใจฝ่อลงทันที “ไม่…ไม่แจ้งตำรวจเหรอครับ?”
หวังจื้อหย่วนกล่าวว่า “แกก็รู้ ย่าแกไม่ชอบยุ่งกับพวกตำรวจ”
ในทันใดนั้นเองหวังซ่าวเจี๋ยก็รีบทำท่าทางเจ็บปวดพลางกุมบาดแผลบนใบหน้าแล้วกล่าว “โอ้ย แผลผมเจ็บมากเลย ผมต้องไปหาหมอที่โรงพยาบาลสักหน่อย อาครับอาไปก่อนแล้วเดี๋ยวผมตามไป”
พอพูดจบหวังซ่าวเจี๋ยก็ชิงหนีไป
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)