เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 211

สรุปบท ตอนที่ 211 ผู้ชายในประเทศเดือดกันแล้ว!: เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)

ตอนที่ 211 ผู้ชายในประเทศเดือดกันแล้ว! – ตอนที่ต้องอ่านของ เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)

ตอนนี้ของ เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) โดย Internet ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายActionทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง ตอนที่ 211 ผู้ชายในประเทศเดือดกันแล้ว! จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

สาวน้อยชาวต่างชาติเป็นพนักงานขนส่ง ถ้าหากว่าทำหน้าที่แค่รับส่งของเท่านั้นล่ะก็ งั้นก็ออกจะใช้คนไม่คุ้มค่าแล้ว

ด้วยเสน่ห์ของพวกหล่อน จะขายของให้ลูกค้าง่ายดายสุดๆ

จากข้อมูลบริษัทไป๋ลี่เอ็กซ์เพรสทำให้รู้ว่าสถานการณ์ของลูกค้าที่ส่งของทุกคน จึงทำให้สามารถขายของให้ตรงตามที่พวกเขาต้องการ

โดยปกติแล้วจะแนะนำขายพวกคอร์สฟิตเนสให้พวกลูกค้าผู้ชาย ส่วนลูกค้าผู้หญิงก็จะแนะนำพวกเครื่องสำอางจากญี่ปุ่นแทน

พวกเครื่องสำอางและฟิตเนสพวกนี้ร่วมมือกับไป๋ลี่ ให้เงินพวกเขาไม่น้อย

อาจจะมีคนรู้สึกว่าหญิงสาวชาวจีนและต่างชาติสื่อสารกันอาจจะมีปัญหา ขายของให้กันอาจจะลำบาก

อย่างไรเสียผู้หญิงชาวญี่ปุ่นพวกนี้เพิ่งมาที่ประเทศจีนได้แค่เดือนเดียว ต่อให้เรียนภาษาจีน 24 ชั่วโมงทุกวัน ก็ไม่มีทางจะพูดเป็น

แต่ในยุคนี้แล้วเรื่องพวกนี้ไม่ใช่ปัญหาอีกแล้ว

ขอแค่ดาวน์โหลดแอพพลิเคชั่นแปลภาษาออนไลน์ในสมาร์ทโฟน เธอพูดภาษาญี่ปุ่นไปตัวโปรแกรมจะแปลภาษาจีนโดยอัตโนมัติเอง

เหมือนกันอีกฝ่ายพูดภาษาจีน ตัวโปรแกรมก็แปลเป็นภาษาจีนแล้วอ่านออกเสียงให้อีกฝ่ายฟัง

ไม่ใช่แค่ภาษาจีน แต่แปลเป็นภาษาอะไรก็ได้

ชายคนนั้นทำบัตรสมาชิกราคาสี่พันหยวนอย่างไม่ลังเล ค่าบริการส่งของที่หญิงสาวชาวญี่ปุ่นได้นั้นก็ไม่กี่หยวน แต่จะได้เงินถึง 500 หยวนเมื่อขายสมาชิกฟิตเนสได้สำเร็จ

“ขอบคุณมากค่ะ! ขอให้คุณมีความสุขกับการออกกำลังกายนะคะ!”

หญิงสาวชาวต่างชาติค้อมตัวลง 90 องศาเพื่อขอบคุณชายคนนั้นอีกครั้งอย่างซาบซึ้งใจ

ชายผู้นั้นมีความสุขอย่างยิ่ง เขาเป็นนักแคสต์เกมหาเงินมาได้ไม่น้อย แต่เพราะอยู่แต่บ้าน ปกติไม่ค่อยแต่งตัวและพูดไม่ค่อยเก่งนัก

มีบางครั้งไปซื้อเสื้อผ้าที่ห้างสรรพสินค้า พนักงานที่ขายเสื้อผ้าก็ไม่ค่อยจะสนใจเขา

มีบางครั้งใช้เงินไปยังโดนรังเกียจอีก!

ไหนเลยจะเหมือนตอนนี้? อีกฝ่ายค้อมตัวลง 90 องศาเพื่อขอบคุณเขาเมื่อเขาจ่ายเงิน! เห็นเขาเป็นราวผู้มีพระคุณ!

“การบริการของสาวชาวญี่ปุ่นนี่ดีกว่าพนักงานในประเทศของเราหมื่นเท่าเลยทีเดียว!”

ชายคนเดิมใจเต้นระส่ำแล้วพูดกับโปรแกรมแปลที่เพิ่งดาวน์โหลดเมื่อครู่ “คุณครับผมขอเลี้ยงกาแฟคุณก่อนแล้วคุณค่อยไปได้ไหมครับ?”

โปรแกรมนี้แปลภาษาเป็นภาษาจีน หลังจากหญิงสาวชาวญี่ปุ่นคนนั้นฟังจบแล้วก็รีบลุกขึ้นมาค้อมศีรษะอีกครั้ง “ขอบคุณคุณผู้ชายที่เชิญนะคะ ฉันยินดีมากค่ะ!”

ชายหนุ่มตื่นเต้นอย่างมาก สุดท้ายแล้วทั้งสองคนก็เพิ่มเพื่อนในวีแชทของกันและกัน

จากนั้นชายคนนั้นก็เริ่มไลฟ์เกมทันที แล้วพูดกับคนจำนวนหลายพันในไลฟ์ของตนเอง

“แม่งเอ้ย! ผมขอแนะนำบริษัทไป๋ลี่เอ็กซ์เพรสกับทุกคนอย่างจริงจัง! คิดไม่ถึงว่าพนักงานขนส่งของไป๋ลี่จะเป็นสาวญี่ปุ่น! เมื่อกี้หล่อนมารับของที่บ้านผมด้วยตัวเองเลย หน้าตาสวยด้วย! คล้ายๆ กับฟูจิ มินะเลย! ต่อไปไม่ต้องใช้ชุนเฟิงเอ็กซ์เพรสแล้วพวกเรา เปลี่ยนมาใช้ไป๋ลี่กันเถอะ!”

ทว่าตอนนี้คนในไลฟ์สดไม่มีใครเชื่อ

“นายเจ้าของไลฟ์ ไป๋ลี่ให้เงินค่าโฆษณามาเท่าไหร่เนี่ย? ชุนเฟิงจะให้สามเท่าเลย”

“ขี้โม้แล้วล่ะมั้ง? พนักงานส่งของคือผู้หญิงเหรอ? ”

“เจ้าของไลฟ์ ตื่นเลย! เลิกฝันหวานทีเถอะ!”

ทว่าวันนี้คนจำนวนนับไม่ถ้วนในเทียนไห่ที่ใช้บริษัทไป๋ลี่เอ็กซ์เพรสต่างก็เจอพนักงานส่งของชาวญี่ปุ่น

จากหนึ่งบอกต่อไปอีกสิบ จากสิบคนบอกไปเป็นร้อย แล้วไม่นานนักเรื่องนี้ก็ติดเทรนด์เวยป๋อความว่า บริษัทไป๋ลี่จ้างพนักงานส่งของชาวญี่ปุ่น!

เรื่องนี้เพิ่งจะขึ้น HOT SEARCH ก็ทำให้คนในเวยป๋อตื่นเต้นโวยวาย

นักแคสต์เกมคนนี้มีชื่อเสียงทีเดียว ดังนั้นข่าวเรื่องการแต่งงานของเขาจึงแพร่กระจายไปทั่วโซเชียลอย่างรวดเร็ว!

“แม่งเอ้ย! นักแคสต์เกมคนนี้จะมีความสุขเกินไปแล้ว! ได้แต่งงานกับสาวญี่ปุ่นง่ายดายแบบนี้! อิจฉาจนอยากจะขยี้นายให้แหลก!”

“ฉันรู้จักนักแคสต์เกมคนนี้ เขาเล่นเกม ROV ไม่ได้เป็นคนดังอะไรนักหนาหรอก เดือนหนึ่งก็คงหาเงินได้อย่างมากหมื่นสองหมื่นล่ะมั้ง ไม่มีปัญญาซื้อบ้านในเทียนไห่ด้วยซ้ำไป ไม่มีบ้านแล้วผู้หญิงยอมแต่งงานด้วยเหรอ?”

“นายคิดว่าผู้หญิงที่นั่นเหมือนผู้หญิงบ้านเราเหรอที่จะไม่ยอมแต่งงานถ้าฝ่ายชายไม่มีบ้านน่ะ? หล่อนไม่ได้สนใจเรื่องมีบ้านไม่มีบ้านหรอกโอเคไหม? ได้ยินนักแคสต์เกมบอกในไลฟ์ว่าผู้หญิงคนนั้นยอมคบกับเขา เพียงเพราะเขาสมัครสมาชิกฟิตเนสรายปีไปสี่พันหยวน!”

“เชี่ย จริงหรือเปล่าเนี่ย? แค่เงินสี่พันก็จีบสาวติดแล้วเหรอเนี่ย? เงินสี่พันฉันก็มี!”

“ขอลงชื่อหน่อยเถอะ ขอเรียกร้องให้ไป๋ลี่ส่งพนักงานผู้หญิงญี่ปุ่นมาทำงานที่เมืองเสินเฉิง!”

“อวิ๋นโจวก็เอาด้วย…”

ผู้ชายทั้งหมดต่างก็เดือดกันขึ้นมาบ้างแล้ว!

พวกเขาหลายคนต่างก็เป็นตัวสำรองของสาวสวยๆ หลายคน มีบางคนกระทั่งตัวสำรองก็ยังไม่ได้เป็น กระทั่งวีแชทของสาวที่ชอบยังไม่มี กระทั่งคุยยังไม่ได้คุยด้วย!

ในทันใดนั้นเองใประเทศจู่ๆ ก็มีผู้หญิงที่ทั้งสวย อ่อนโยนและสะสวย อีกทั้งยังไม่ต้องการบ้านหรือสินสอดด้วยซ้ำ!

ทุกคนต่างก็อยากจะแย่งชิงบ้าง!

กระทั่งนักข่าวช่องหลักก็ยังมาเทียนไห่ และขอสัมภาษณ์ที่บริษัทไป๋ลี่ด้วยตนเอง!

ฉินหงเหยียนกำลังให้สัมภาษณ์อยู่ในห้องทำงานของรองประธานบริษัทไป๋ลี่

“คุณฉินพวกเราเห็นว่าช่วงนี้บริษัทของคุณจ้างพนักงานส่งของหญิง จนทำให้ชาวเน็ตเกิดความสนใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งชาวโซเชียลผู้ชายต่างก็กำลังถกเถียงเรื่องนี้กัน ถึงขนาดที่ว่ามีหนึ่งในพนักงานของคุณแต่งงานกับเพื่อนร่วมชาติของเราแล้ว

พอจะบอกได้หรือเปล่าว่าทำไมพวกคุณถึงเลือกจ้างสาวชาวญี่ปุ่นมาเป็นพนักงานส่งของล่ะ?”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)