เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 212

ฉินหงเหยียนสวมชุดทำงานสีดำดูมีมาดผู้บริหารอย่างมาก

ฉินหงเหยียนกล่าวเนิบๆ “ที่จริงแล้วพวกเราไป๋ลี่ไม่ได้จะจ้างแค่สาวชาวญี่ปุ่นหรอกนะคะ จะยังจ้างรัสเซีย และยูเครนอีกด้วย ตอนนี้พวกเราได้รับสมัครผู้หญิงต่างชาติที่ยังโสดหนึ่งพันคน ตอนนี้พวกหล่อนกำลังอบรมอยู่ค่ะ แล้วจะเริ่มทำงานเร็วๆ นี้แหละค่ะ”

นักข่าวกล่าวอย่างตื่นเต้น “จริงเหรอคะ? งั้นพวกคุณตั้งใจให้พนักงานต่างชาติพวกนี้ทำงานที่เมืองไหนคะ? จะใช่เทียนไห่หรือเปล่าคะ? จากที่ฉันรู้มาเหมือนคนในเมืองอื่นๆ ก็เรียกร้องให้แบ่งพนักงานจากที่นี่ไปเมืองอื่นด้วยนี่คะ”

ฉินหงเหยียนหัวเราะแล้วกล่าว “พวกเราจะเปิดโหวตในโซเชียลค่ะ ดูว่าเมืองไหนมีข้อเรียกร้องมากกว่า หรือไม่ก็อาจจะส่งพนักงานต่างชาติหญิงพวกนี้ไปตามสัดส่วนตลาดที่บริษัทเราถือครองค่ะ ถ้าเมืองไหนใช้บริษัทขนส่งพวกเรามากล่ะก็ เราก็จะเลือกเมืองนั้นก่อน”

นักข่าวถามต่อ “ทำไมต้องจ้างผู้หญิงจากต่างประเทศมาด้วยเหรอคะ? แบบนี้ต้นทุนคงสูงแย่เลยใช่ไหมล่ะ? ถ้าหากว่าแค่อยากได้ผู้หญิงเป็นคนส่งของล่ะก็ ผู้หญิงในประเทศเราไม่มีคุณสมบัติเหรอคะ?”

ฉินหงเหยียนตอบ “พวกเราเคยพยายามจะจ้างผู้หญิงในประเทศมาส่งของค่ะ แต่ว่าส่วนมากแล้วพวกหล่อนไม่ค่อยอยากจะทำงานที่ต้องตากแดดตากลม”

นักข่าวถามต่อ “ช่วงนี้หหุ้นของพวกคุณราคาขึ้นไม่หยุดเลย มีคนบอกว่าพวกคุณอยากจะเป็นที่หนึ่งในวงการ ใช่หรือเปล่าคะ?”

ฉินหงเหยียนยิ้ม แล้วรับคำ “ใช่ค่ะ!”

……

ในวันนั้นบริษัทไป๋ลี่เปิดโหวตในเวยป๋อ ว่าพนักงานหญิงผมทองขาเรียวยาวจำนวนพันคนจากยูเครนจะถูกส่งไปที่เมืองไหนกันแน่?

พวกชาวโซเชียลในแต่ละเมืองต่างก็โหวตให้เมืองตัวเองเหมือนคนเสียสติ

พวกผู้ชายพอโหวตเสร็จแล้ว ก็จะไปเรียกเพื่อนทั้งหลายในกลุ่มวีแชท กลุ่มที่ทำงาน หรืออาจจะโทรศัพท์ตามพวกเขาให้ไปลงคะแนน

ภายในหนึ่งวันแทบจะทุกเมือง ทุกคนต่างก็รู้เรื่องนี้เข้าโดยที่ไป๋ลี่ไม่ได้จ่ายเงินเพื่อทำการตลาดแม้แต่น้อย

จากนั้นไป๋ลี่ก็แชร์ข่าวสารอีก ว่าหากเมืองไหนมีอัตราการใช้บริการของไป๋ลี่มากกว่าก็จะเลือกส่งพนักงานไปเมืองนั้น!

ทันทีที่ข่าวสารแพร่ออกมาพวกผู้ชายก็เหมือนเสียสติไปเลย!

พวกเขาพยายามทุกวิถีทางบอกทุกคนรอบตัว ว่าใช้ไป๋ลี่เท่านั้น ห้ามใช้บริษัทขนส่งเจ้าอื่น!

หนักไปกว่านั้นก็คือทันทีที่พวกเขาเจอพนักงานส่งของของชุนเฟิงหรือบริษัทอื่นๆ ก็จะเหน็บแนม!

แล้วยังไปแปะป้ายตามสถานที่ต่างๆ “เลิกใช้ชุนเฟิง เลือกใช้ไป๋ลี่ ทั้งหมดนี้เพื่อสาวสวยชาวยูเครน!”

ป้ายพวกนี้ถูกแปะตามรถไฟฟ้า ห้างสรรพสินค้า ทุกคนต่างก็พยายามเพื่อจะให้ไป๋ลี่ได้ส่วนแบ่งการตลาดมากขึ้น!

……

ในห้องทำงานของประธานบริษัทชุนเฟิงอ็กซ์เพรส เมืองเทียนไห่

รองประธานของชุนเฟิงเดินเข้ามาแล้วกล่าว “คุณหลิ่วเกิดเรื่องอีกแล้ว โกดังของชุนเฟิงในอวิ๋นโจวถูกไฟไหม้ พนักงานขนส่งจำนวนมากของพวกเราต่างก็ลาออกไปทำงานที่ไป๋ลี่”

หลิ่วหย่วนหางมีสีหน้าเคร่งเครียด เขาคิดไม่ถึงเลยว่าเรื่องนี้จะพัฒนาไปจนถึงขั้นนี้!

แล้วเขากล่าวต่อว่า “ช่วงสัปดาห์นี้ส่วนแบ่งการตลาดของพวกเราใน 100 เมืองลดฮวบอย่างรวดเร็ว แล้วในเมืองจำนวนร้อยกว่าๆ นี้ยอดต่ำกว่าไป๋ลี่หมดเลย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมืองใหญ่ลำดับที่ 1 กับ 2 เราแพ้ให้พวกเขาอย่างราบคาบ!”

เพราะว่าเมืองใหญ่ลำดับ 1 และ 2 นั้นได้ข่าวกันรวดเร็วมาก แล้วก็มีโอกาสจะได้พนักงานหญิงต่างชาติไปทำงานที่นั้นมากกว่า ดังนั้นประชากรในเมืองที่พัฒนาแล้วก็จึงยิ่งสู้สุดชีวิต

หลิ่วหย่วนหางตบหน้าผาก “แย่แล้วๆ! ตอนนี้ไม่ใช่แค่ส่วนแบ่งการตลาดที่มีปัญหา แต่กระทั่งรายการข่าวของช่องต่างๆ ต่างก็กำลังรายงานชื่นชมวิธีการแบบนี้ของไป๋ลี่อย่างมาก เรื่องนี้ต่างหากที่ทำให้ฉันกังวลใจที่สุด!”

รองประธานประหลาดใจ “ทำไมทางการถึงได้สนับสนุนพวกเขาแบบนี้ล่ะ?”

หลิ่วหย่วนหางตอบ “ไม่เห็นข่าวเหรอ? ตอนนี้ทางกฎหมายให้ผ่านแล้วว่าหลังจากหย่าต้องรอหนึ่งเดือน ตอนนี้คนอายุน้อยในประเทศเราไม่ชอบแต่งงาน แต่พอแต่งแล้วก็จะหย่า จนส่งผลกระทบหนักกับความสุขส่วนตัวและความสงบในสังคม แล้วทำให้แรงงานลดน้อยลงไปทุกปี

พนักงานขนส่งหญิงของไป๋ลี่มักจะมีกระแสข่าวว่าแต่งงานกับผู้ชายในประเทศเราเยอะ นี่ถือว่ามีผลช่วยแก้ไขปัญหาการแต่งงานของผู้ชายในประเทศเราได้เยอะเลย คุณอัยคนนั้นอายุยังน้อย คิดไม่ถึงเลยว่าจะมีความสามารถในการอ่านสถานการณ์ขาดขนาดนี้ นี่ฉันเพิ่งได้รู้เองว่าทำไมหล่อนถึงได้เลือกเดินหมากแบบนี้”

รองประธานถอนหายใจแล้วย้อนถาม “งั้นต่อไปพวกเราจะทำยังไง?”