ณ ร้านอาหาร Shook ที่ตั้งอยู่ในชั้น 5 ของตึก Shanghai Swatch Art Center บนถนนว่ายทานหมายเลข 19 ในเมืองเทียนไห่
นี่คือร้านอาหารสไตล์เรเนสซองค์แห่งหนึ่งที่มีประวัติความเป็นมาร้อยกว่าปีแล้ว
ในห้อง VIP ที่เป็นแบบกึ่งเปิดกึ่งปิด เย่เฉิน ฉินหงเหยียนรวมไปถึงเย่อัยฉี ต่างก็กำลังกินกินอาหารต่างๆ อย่างพวกเอ้กเบเนดิกส์ หอยนางรมและมัฟฟิน
กินอาหารอร่อยๆ ไปพร้อมกับพูดคุยกันอย่างเพลิดเพลิน
มื้ออาหารในวันนี้ฉินหงเหยียนเป็นคนจัดแจงนัด เพราะอยากให้แฟนหนุ่มและหัวหน้าเจอกันและทำความรู้จักกัน เพื่อกระชับมิตร
อย่างไรเสียตอนนี้ฉินหงเหยียนกลายเป็นผู้ช่วยที่มีประโยชน์อย่างมาก จนได้รับความเชื่อถือจากเย่อัยฉีอย่างมาก สถานะของฉินหงเหยียนในบริษัทนั้นอยู่เหนือรองประธานบริษัทคนอื่นๆ เสียอีก
และแน่นอนว่าเย่อัยฉีก็จงใจตีสนิทกับฉินหงเหยียนเพราะเห็นแก่ว่าอีกฝ่ายกำลังจะเป็นว่าที่พี่สะใภ้ของตนเอง
ตอนฉินหงเหยียนกำลังกินข้าว ก็มีสายโทรเข้ามา หญิงสาวจึงเดินออกจากห้อง VIP ไปรับสาย
และในเวลานี้เองที่สองคนพี่น้องสามารถพูดคุยกันได้
“พี่คะ ช่วงนี้ฉันเป็นยังไงบ้าง? ดูแลรับใช้ว่าที่พี่สะใภ้ได้ครบถ้วนสมบูรณ์ไหมคะ?” เย่เอัยฉีเองทำท่าทีเหมือนต้องการจะทวงรางวัล
เย่เฉินหยิบมีดและส้อมมากินข้าวแล้วตอบคำถาม “ก็ถือว่าพอใช้ได้”
เย่อัยฉียื่นปากขณะมองพี่ชาย “พี่ว่าคุณปู่จะชอบเด็กผู้ชายมากกว่าเด็กผู้หญิงไหมคะ พี่ทั้งไปสงครามม แถมยังไปเป็นเขยที่แต่งเข้าด้วย ตื่นเต้นขนาดไหน น่าสนใจขนาดไหน พี่ว่าหนูกับพวกน้องๆ ผู้หญิงไม่ต้องหยุดเรียน แถมเรียนจบก็ให้ไปฝึกฝนในด้านธุรกิจ ตอนนี้ก็โดนเร่งรัดให้แต่งงาน น่าเบื่อจริงๆ”
เย่เฉินหัวเราะ เขารู้ว่าน้องสาวคนนี้เป็นเด็กผู้หญิงที่ชอบผจญภัย
“เธอไม่รู้หรอกว่าไปที่สนามรบกับแต่งเข้าบ้านคนอื่นมันทรมานขนาดไหน? ทำพี่ทรมานแทบตาย” เย่เฉินถอนหายใจ
เย่อัยฉีกล่าวอย่างระมัดระวัง “ได้ข่าวว่าพี่โดนสวมเขาแล้วเหรอคะ?”
เคร้ง!
เย่เฉินวางส้อมและมีดลงบนโต๊ะอาหาร “ไม่รู้จักเด็กรู้จักผู้ใหญ่เลยนะ! ทำไมถึงพูดกับพี่ชายแบบนี้!”
เย่อัยฉีหัวเราะคิกคักพลางเอามือปิดปาก แล้วรีบร้อนขอโทษ หล่อนไม่รู้สึกเลยว่าพี่ชายคนนี้น่าสงสาร เพราะหล่อนรู้ว่าผู้หญิงที่พี่ชายตนเองเลือกได้นั้นมีมากมายเหลือเกิน
หล่อนรู้สึกว่าผู้หญิงที่ทรยศพี่ชายหล่อนนั้นต่างหากที่น่าสงสาร ไม่มีโอกาสได้เป็นสะใภ้ของตระกูลเย่ที่มีทรัพยากรในทุกอย่างเป็นลำดับต้นๆ ของโลก
“ใครบอกเธอเรื่องนี้? พ่อบ้านฟางเหรอ? หรือว่าคุณปู่?” เย่เฉินถาม
เย่อัยฉีดื่มไวน์ “พี่รองค่ะ”
“พี่รองเหรอ? ฉันโทรหาเขาตั้งหลายสายไม่เห็นจะติดเลย” จู่ๆ เย่เฉินก็นึกถึงเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้ “เฮ้อ น้องสี่ เธอรู้ไหมว่าพี่รองเขามีผู้หญิงกับลูกสาวที่เทียนไห่!”
“สวรรค์ พี่พูดจริงเหรอคะเนี่ย?” เย่อัยฉีตกตะลึง
เย่เฉินพยักหน้ารับ เรื่องนี้บอกคนนอกไม่ได้ แต่เย่อัยฉีเป็นน้องสาวของเขาดังนั้นเขาย่อมสามารถบอกห่อนได้ทุกเรื่อง
เย่เฉินกล่าว “ก่อนนี้พี่เคยไปที่ร้านกาแฟแห่งหนึ่งไปเอากุญแจวิลล่าที่เขาทิ้งเอาไว้ให้ ไปเจอผู้หญิงหน้าตาสะสวยคนหนึ่ง แค่มองก็รู้ว่าเป็นผู้หญิงที่พี่รองเลือกจากคนจำนวนนับหมื่น เหมือนหวังเจียเหยาเมียเก่าพี่ แล้วก็เด็กผู้หญิงคนนั้นหน้าตาน่ารักมากเลย แม่หนูคนนั้นต้องได้รับพันธุกรรมดีๆ จากตระกูลเย่ของเราแน่นอน”
เย่อัยฉีระเบิดเสียงหัวเราะออกมา “ฮ่าๆ วันมะรืนหนูจะเอาเรื่องนี้ไปบอกคุณปู่ว่าพี่รองแอบซุกลูกกับเมียไว้ที่เทียนไห่ อีกอย่างก็ยังไม่ยอมรายงานตระกูล ฮ่าๆ คุณปู่จะต้องให้รางวัลหนูอย่างงามแน่นอน!”
จู่ๆ เย่เฉินก็ย้อนถามอย่างประหลาดใจ “เธอจะกลับไปวันมะรืนเหรอ?”
แล้วเย่อัยฉีจึงได้ทำท่าทีตั้งอกตั้งใจ “ใช่ค่ะ หนูกำลังจะบอกพี่เลย หนูตั้งใจว่าวันพรุ่งนี้จะยกตำแหน่งประธานบริษัทให้ฉินหงเหยียน”
เย่อัยฉีมารับตำแหน่งประธานบริษัทที่เทียนไห่ เดิมทีเป็นแค่ฉากบังหน้าอยู่แล้วที่หล่อนมาก็เพื่อให้ฉินหงเหยียนได้รับตำแหน่งประธานบริษัทต่างหาก
ตอนนี้หล่อนมาได้สองเดือนแล้ว เผาเงินไปหมื่นกว่าล้าน แต่กลับเพิ่มราคาหุ้นให้ไปแตะระดับหมื่นล้าน!
ในปัจจุบันนี้บริษัทไป๋ลี่เอ็กซ์เพรสกลายเป็นบริษัทในระดับเดียวกับบริษัทชุนเฟิงเอ็กซ์เพรสแล้ว!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)