เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 250
สรุปบท ตอนที่ 250 กลับมาเป็นคุณชายเย่เหมือนเดิม!: เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)
อ่านสรุป ตอนที่ 250 กลับมาเป็นคุณชายเย่เหมือนเดิม! จาก เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) โดย Internet
บทที่ ตอนที่ 250 กลับมาเป็นคุณชายเย่เหมือนเดิม! คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายAction เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย Internet อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
ในพื้นที่สูบบุหรี่ของโรงพยาบาลมักจะต้องเจอกับผู้คนหลากหลาย
ระหว่างที่รอฉินหงเหยียน ก็มีผู้ชายหลายคนเป็นฝ่ายเดินมาคุยกับเย่เฉินก่อน พวกเขาเป็นผู้ชายที่มีภรรยากำลังตั้งท้อง
แต่ความสุขของการได้เป็นพ่อคนกระจายอยู่เต็มใบหน้าพวกเขา พวกเขาไม่จำเป็นต้องตรวจ DNA กับลูกของตนเองเพราะาพวกเขาเชื่ออย่างเต็มหัวใจว่าเด็กๆ เป็นลูกเขา
นั่นสิคนทั่วไปไหนเลยจะเจอเรื่องราวโหดร้ายบ้าบอแบบนี้?
แต่งงานกับผู้หญิงที่หน้าสะสวยเป็นที่หมายปองของชายหนุ่มมากมายอย่างหวังเจียเหยา ก็กำหนดแล้วว่าเขาจะต้องเจอกับผ่านความทุกข์ยาก
ฉินหงเหยียนตามมาที่โรงพยาบาลอย่างรวดเร็ว หญิงสาวมาพบเขาในพื้นที่สูบบุหรี่ แล้วกำชับให้เขารอหล่อนที่นี่ หล่อนจะไปเองคนเดียว
ฉินหงเหยียนก็ซื้อผลไม้ตระกร้าใหญ่และอาหารเสริมไปฝากอีกฝ่ายเหมือนเย่เฉิน หล่อนถือมันไปที่ห้องพัก VIP ของหวังเจียเหยา
ห้องพักผู้ป่วยนั้นก็ยังมีรปภ. เฝ้าอยู่สองคนเหมือนเดิม ถึงไม่ใช่สองคนก่อนหน้าอต่ก็ยังพูดไม่รู้เรื่องเหมือนเดิม
“ชื่ออะไร ทำงานบริษัทไหน” รปภ. ที่เฝ้าอยู่เห็นเรือนร่างที่โดดเด่นของฉินหงเหยียนกล่าวถามเสียงเรียบ
ฉินหงเหยียนตอบกลับอย่างวางมาด “ฉินหงเหยียน ประธานบริษัทไป๋ลี่!”
บอดี้การ์ดสองคนหน้าถอดสีทันที!
“ประ…ประธานบริษัทไป๋ลี่? คุณ…คุณฉิน?”
ประธานบริษัทไป๋ลี่ถือเป็นคนในระดับเดียวกับหลิ่วอวี่เจ๋อเจ้านายของพวกเขา อีกทั้งชื่อเสียงและราคาหุ้นในตอนนี้ของไป๋ลี่นั้นอยู่เหนือกว่าชุนเฟิงเสียอีก!
บอดี้การ์ดค้อมตัวลงอย่างนอบน้อม “คุณฉินเชิญด้านใน…”
ฉินหงเหยียนถือของเดินเข้าไปด้านใน
“อ้าว พี่หงเหยียนมา!”
เมื่อเห็นฉินหงเหยียนแล้ว หลิ่วอวี่เจ๋อก็รีบร้อนเดินมาต้อนรับหญิงสาว “พี่หงเหยียน พี่ทำงานยุ่งตัวเป็นเกลียว แต่ยังมีเวลามาเยี่ยมภรรยาผม แล้วยังหอบของขวัญมาให้อีก ผลไม้พวกนี้ดูแล้วน่าจะอร่อย ส่งมาให้ผมเถอะครับ”
ฉินหงเหยียนส่งตระกร้าผลไม้และอาหารสุขภาพให้หลิ่วอวี่เจ๋อแล้วจึงเดินไปหาฉินหงเหยียยน
“พี่หงเหยียน” หวังเจียเหยาทักทายฉินหงเหยียนอย่างว่าง่าย
“น้องเจียเหยา” ฉินหงเหยียนเองก็เรียกอีกฝ่ายอย่างสนิทสนม
หากพูดเรื่องความสามารถในระดับในการพูดจาแบบเป็นมารยาทของพวกผู้หญิงนั้น หวังเจียเหยายังห่างจากฉินหงเหยียนอีกหลายขุม
“น้องเจียเหยา เป็นยังไงบ้าง?” ฉินหงเหยียนเลือกจะแสดงความเป็นห่วงหวังเจียเหยาก่อน
อีกฝ่ายกล่าวพลางยิ้ม “ดีขึ้นมากแล้ว ขอบคุณนะคะพี่หงเหยียนที่เป็นห่วง”
ฉินหงเหยียนปรายตามองคู่แฝดเล็กน้อยด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม “เด็กสองคนนี้น่ารักจริงๆ โตขึ้นมาต้องเป็นหนุ่มหล่อสาวสวยแน่นอนเลลย”
หวังเจียเหยาเชื่อมั่นในรูปลักษณ์ของลูกแฝดของตัวเองอย่างมากเช่นกัน
เมื่อคุยกันเรื่อยเปื่อยเล็กน้อย ฉินหงเหยียนกล่าว “ที่จริงที่ฉันมาครั้งนี้เพราะเพราะอยากจะมาดูคุณกับเด็กๆ สองเพราะมีเรื่องอยากจะขอให้ช่วยหน่อย”
“ช่วยอะไรคะ?” หวังเจียเหยาถาม
ฉินหงเหยียนกล่าว “พอจะให้เด็กๆ ตรวจ DNA กับเย่เฉินได้ไหม?”
หวังเจียเหยาเพิ่งรู้เดี๋ยวนี้เองว่าฉินหงเหยียนมาเพื่อเย่เฉิน
สีหน้าหวังเจียเหยาเปลี่ยนไปทันที “ไม่ได้!”
ฉินหงเหยียนคิดไม่ถึงว่าหวังเจียเหยาจะแน่วแน่ขนาดนี้จึงกล่าวว่า “น้องเจียเหยาคิดว่าเด็กๆ ยังเล็กเกินไปเลยไม่อยากทำตอนนี้ใช่ไหม? เรารอไปอีกสักพัก สักสัปดาห์หนึ่งดีไหม? หรือว่าสักครึ่งเดือนดีล่ะ? คุณเลือกมาเลยอย่างน้อยๆ เย่เฉินจะได้มีความหวังบ้าง”
แต่หวังเจียเหยากลับแน่วแน่ไม่เปลี่ยนใจ “ฉันไม่มีทางให้ลูกของฉันตรวจ DNA กับเย่เฉินหรอกค่ะ ไม่มีวัน!”
“เพราะอะไร?” ฉินหงเหยียนถาม
หวังเจียเหยาตอบอย่างตรงไปตรงมา “ก็เพราะว่ามันไม่มีความหมายอะไร! ถึงจะตรวจแล้วผลออกมาว่าเด็กเป็นลูกเขาแล้วมันจะทำไม? เด็กๆ จะได้รับมรดกของตระกูลเย่เหรอคะ? พอสุดท้ายคนเลี้ยงก็ยังต้องเป็นฉันกับอวี่เจ๋อไม่ใช่เหรอคะ?”
ฉินหงเหยียนคิดน้อยๆ แล้วกล่าว “หรือไม่อย่างนั้นถ้าผลตรวจออกมาว่าเด็กๆ เป็นลูกของเย่เฉิน ฉันยินดีจ่ายค่าเลี้ยงดูให้ร้อยล้านดีไหม?”
ร้อยล้าน!
หวังเจียเหยาและหลิ่วอวี่เจ๋อต่างก็นิ่งชะงักไป ฉินหงเหยียนที่เป็นแฟนสาวของเขาจะใจกว้างเกินไปหรือเปล่า?
พ่อบ้านฟางที่อยู่ปลายสายตกใจจนอุทานออกมา!
จะต้องรู้ว่าซื้อบริษัทเยอะแยะขนาดนี้เกรงว่าต้องใช้เงินหลายแสนล้าน!
พ่อบ้านฟางถาม “คุณชาย นี่คุณชายจะ…ให้ฉินหงเหยียนเป็นประธานบริษัทอีกแล้วเหรอครับ?”
เย่เฉินตอบ “ไม่ ผมจะเป็นเอง! ผมตั้งใจเปิดกรุ๊ปของตัวเอง ผมต้องการครองเทียนไห่เหมือนที่เคยทำที่อวิ๋นโจว ผมต้องการจะกลายเป็นเศรษฐีที่ร่ำรวยที่สุดในประเทศนี้!”
พ่อบ้านฟางกลืนน้ำลายอย่างตื่นเต้น “ได้ครับ!”
เมื่อกดวางสาย เย่เฉินก็หลับตาลงแล้วแหงนหน้ามองท้องฟ้า!
เขาเคยลิ้มลอง!
ลิ้มลองรสชาติของการไม่มีเงินทอง เขาทำได้เพียงปฏิบัติต่อทุกคนอย่างจริงใจ!
แต่ว่าหลิ่วอวี่เจ๋อดูถูกเขา! สวี่ฉู่หมิงก็ดูถูกเขา!
คนตระกูลหวังก็เห็นเขาเป็นแค่เขยที่ไม่มีประโยชน์ไม่มีค่าอะไร!
หวังเจียเหยาถึงขนาดรู้สึกว่าเขาไม่คู่ควรจะตรวจ DNA กับลูกๆ!
นั่นเพียงเพราะเย่เฉินไม่ใช่ลูกหลานตระกูลเย่!
คนที่เขาตั้งใจจะรักษาเอาไว้นั้นมีเพียงแค่ฉินหงเหยียนคนเดียว!
ในเมื่อเป็นเช่นนั้น งั้นก็ได้เขาก็จะไม่ปิดบังตัวตนอีกต่อไป เขาจะไม่คิดถึงความรู้สึกของใครทั้งนั้น!
ผมคือเศรษฐีแสนล้าน!
ผมคือคนที่ร่ำรวยที่สุดในประเทศนี้!
คุณเย่ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในอวิ๋นโจวในตอนนั้นกลับมาแล้ว!
“หวังเจียเหยาเจอกันคราวหน้า! คุณจะต้องคุกเข่าขอร้องผม ขอร้องให้ผมยอมตรวจ DNA ของเด็กๆ!”
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)