เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 273

สรุปบท ตอนที่ 273 สืบหาตัวตนที่แท้จริง!: เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)

ตอนที่ 273 สืบหาตัวตนที่แท้จริง! – ตอนที่ต้องอ่านของ เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)

ตอนนี้ของ เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) โดย Internet ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายActionทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง ตอนที่ 273 สืบหาตัวตนที่แท้จริง! จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

ตอนที่ 273 สืบหาตัวตนที่แท้จริง!
ในเวลาไม่ถึงสองนาที เย่เฉินก็มาถึงโดยรถ Cadillac SUV คันหนึ่งพร้อมกับหลิวเจิ้งคุน

ชายหนุ่มคนเดิมลงจากรถแล้วมองเขา ใบหน้ายังคงแต่งแต้มด้วยรอยยิ้มของคุณชายจอมเย่อหยิ่ง

“เย่เฉินดูแล้ว นายคงวางแผนล่อฉันเอาไว้นานแล้วสินะ นายแน่ใจว่าฉันจะต้องมาใชไหมล่ะ?”

เย่เฉินมองอีกฝ่าย “นายจะเดินมาของนายเอง หรือจะให้คนจับนายมา?”

ชายหนุ่มหัวเราะ “นายคงจะไม่คิดจริงๆ ใช่ไหมว่าจะจับฉันได้แบบนี้น่ะ? ฉันไม่ใช่พวกลูกเศรษฐีที่เหยาะแหยะแบบที่นายเคยเจอหรอกนะ นายนี่ก็วางแผนเอาไว้ใหญ่โตเชียวนะ แค่เพื่อจับฉัน ใช้รถตั้งเยอะแยะขนาดนี้ โชคดีที่ฉันเองก็มีแผนของฉันเหมือนกัน”

แล้วก็ได้ยินเสียงเฮลิคอปเตอร์ดังมาจากที่ไกลๆ ไม่นานนักที่มาของเสียงก็ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า

เย่เฉินรู้สึกไม่ชอบมาพากลทันที

ฮ.ลำดังกล่าวเริ่มบินต่ำ แล้วฮ.ลำนี้ก็ยิงธนูออกมา

ธนูดอกนั้นพุ่งปักลงบนหลังสิ่งกีดขวางตรงหน้าชายหนุ่มคนนั้นอย่างแม่นยำ

หลังจากนั้นเสียงโครมดังกึกก้อง แล้วรถพวกนั้นที่ขวางชายคนนั้นก็กลายเป็นเศษซากทันที!

“แม่งเอ้ย!”

ทุกคนตะลึงกันไปหมด

ชายคนนั้นกล่าวด้วยรอยยิ้ม “คนแซ่เย่ฉันไปก่อนนะ นายไม่มีทางจับฉันได้หรอกบอกให้ แล้วก็ไม่มีทางรู้ด้วยว่าฉันทำแบบนี้ไปเพราะอะไร ฮ่าๆ ฉันจะให้นายจมอยู่กับความทุกข์ไปตลอดชีวิต ฮ่าๆ!”

แล้วชายคนนั้นก็กลับรถอีกครั้งแล้วขับออกไป

“ตาม!”

ซีกวาคำรามก้อง แต่ว่าในตอนที่พวกเขากำลังจะสตาร์ทรถ ก็มีธนูอีกดอกปักลงตรงหน้าพวกเขา

จากนั้นเสียงโครมก็ดังขึ้นอีกครั้ง และแล้วพลุไฟก็ระเบิดออกมา

“คุณชายเย่ อาวุธของพวกเขาแข็งแกร่งเกินไป อีกอย่างพวกเขามีเครื่องบิน พวกเราสู้เขาไม่ได้ จะให้ทำยังไง?” หลิวเจิ้งคุนถาม

เย่เฉินกำหมัดแน่น เขาไม่มีทางอนุญาตให้ใครกล้าท้าทายเขาแล้วยังรอดตัวไปได้สบายๆ!

ฟางเชานอนกับหวังเจียเหยาเขาก็โดนจับตอนไป

หลิ่วอวี่เจ๋อยั่วยวนหวังเจียเหยาดังนั้นเขาถึงไม่สามารถมีลูกได้

ส่วนหมอนี่ถึงกับมีลูกกับหวังเจียเหยา จุดจบของหมอนี่ต้องอนาถกว่าทั้งสองคนก่อนหน้า!

แต่ว่าสถานการณ์ในตอนนี้นั้น อีกฝ่ายมีเครื่องบินคอยช่วยเหลือ ทั้งคนทั้งรถของเขาไม่สามารถจะตามไล่อีกฝ่ายได้เลย

ทันใดนั้นเองเย่เฉินก็นึกถึงของบางอย่างขึ้นมาได้ นั่นก็คือ UFO!

เป็นเพราะเขาช่วยเหอเหวินเจี้ยนเมื่อคราวก่อน เลยไปขอยืม UFO จาก ELON MUSK มา

และเพราะหมอนั่นติดเงินตระกูลเย่เป็นจำนวนมาก ดังนั้นหลังจากที่เย่เฉินยืมมาแล้วจึงไม่คืนอีกฝ่าย

อีกฝ่ายเอาแต่โทรหาเขาเพื่อขอคืน เพราะเจ้าจานบินนี้ไม่ได้ราคาถูกๆ มันมีสมรรถนะในการบินและการพรางตัวชั้นยอด ไม่ใช่เป็นแค่ของเลียนแบบจานบินเฉยๆ

“ฮึ นายมีฮ. แล้วเจ๋งนักหรือไง? ฉันมี UFO เว้ย!”

UFO ถูกเย่เฉินซ่อนเอาไว้ในโกดังใต้วิลล่าที่เหมยกุยหยวน เย่เฉินกลับไปที่นั่นอย่างรวดเร็วแล้วก็เปิดเครื่อง

“คุณชายครับผมเอง!”

หลิวเจิ้งคุนเป็นฝ่ายขอออกหน้าเอง

เย่เฉินกล่าว “นายควบคุมมันไม่ได้หรอก ฉันเอง นายไปบอกให้พี่น้องที่อยู่ถนนด้านหน้าคอยแจ้งตำแหน่งของหมอนั่นกับฉันตลอดเวลา”

เย่เฉินควบคุม UFO ให้บินขึ้นไปบนท้องฟ้าอย่างรวดเร็ว

เขาที่เป็นลูกหลานตระกูลเย่ เขาต้องร่ำเรียนทุกอย่างไม่ว่าจะขับรถ ขับเครื่องบิน ดังนั้นควบคุมเจ้านี่ง่ายจะตายไป

ถ้าหากว่าคนเคยขับ tesla นั่งในเจ้านี่จะรู้สึกคุ้นตา

ทั้งวิธีการควบคุม จอดภาพ หน้าจอแสดงผล ล้วนแต่เหมือน Tesla อยู่หลายส่วน

เย่เฉินควบคุมเจ้า UFO แล้วให้ล็อคเป้าหมายไปที่ชายหนุ่มคนนั้นอย่างรวดเร็ว

ความเร็วของตัวรถอย่างมากก็น่าจะแค่ 100 กม.ต่อชั่วโมง ซึ่งในตัวเมืองไม่สามารถขับได้เร็วขนาดนั้น ไม่มีทางเร็วสู้ UFO ได้เลย

แล้วเสียงเพล้งก็ดังขึ้น UFO ที่เย่เฉินขับนั้นพุ่งตรงเข้าด้านหน้ารถของชายคนนั้นจังๆ

“ครับ”

ซีกวาหยิบมีดขึ้นมาทันที

และในทันใดนั้นเองชายคนนั้นก็หัวเราะไม่ออก เขาเริ่มลนลาน “เย่เฉิน! แกกล้าแตะต้องฉันเหรอ! ฉันเป็นคนตระกูลซูจากเมืองหลวงเลยนะ! แกไปเอาความกล้ามาจากไหนถึงมาแตะต้องฉัน!”

เย่เฉินไม่ค่อยรู้จักพวกตระกูลใหญ่ๆ ในประเทศนี้เท่าไหร่ เขามองหลิวเจิ้งคุน “ตระกูลซูอะไรนี่ยิ่งใหญ่มากเลยเหรอ?”

หลิวเจิ้งคุนตอบ “ครับ ตระกูลซูแห่งเมืองหลวง ตระกูลหลิ่วแห่งเทียนไห่ ล้วนแต่เป็นตระกูลที่มีชื่อเสียงอย่างมาก”

“ถุย!” ชายคนนั้นหัวเราะเสียงเย็น “ตระกูลหลิ่วแห่งเทียนไห่อะไรกล้าเทียบกับตระกูลซูของฉันได้ยังไง! ถ้าฉันอยากจะบี้ไอ้ขยะหลิ่วอวี่เจ๋อกับหลิ่วเฟิ่งนั้นง่ายเหมือนบี้มดปลวกเลย!”

เย่เฉินมองเศรษฐีแซ่ซูคนนี้ “นายคิดว่านายเป็นคนตระกูลซูแล้วฉันจะไม่กล้าทำอะไรนายเหรอ? นายรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร”

ชายแซ่ซูคนนั้นหัวเราะ “ฉันต้องรู้อยู่แล้ว! นายคือเย่เฉิน! ทายาทรุ่นที่สามของตระกูลเย่ คนในรุ่นนายมีกันเจ็ดคน นายเป็นทายาทคนที่สาม! มีพี่ชายสองคน น้องสาวสี่คน! ”

ทันใดนั้นเองเย่เฉินก็ลนลาน คิดไม่ถึงว่าผู้ชายคนนี้จะรู้เรื่องพี่น้องของเขาอย่างละเอียด!

ผู้ชายแซ่ซูกล่าวต่อ “ไม่เพียงเท่านี้ ฉันยังรู้ว่าคุณปู่นายชื่อเย่ฉงไห่! ตอนนี้เขาอยู่ที่เมือง Hempstead ในประเทศอังกฤษ”

เย่เฉินตกใจอีกครั้ง ตระกูลเย่ถือเป็นตระกูลที่ค่อนข้างลึกลับ และในประเทศนี้มีคนจำนวนไม่มากที่รู้ชื่อจริงของคุณปู่ด้วยซ้ำ

แต่ว่าคนผู้นี้กลับรู้เรื่องคนในบ้านเย่เฉินขนาดนี้!

เย่เฉินรีบโทรหาคุณปู่เขาทันที

“คุณปู่ครับ ผมเจอพ่อแท้ๆ ของลูกสาวหวังเจียเหยาแล้วครับ เป็นคนตระกูลซูจากเมืองหลวงน่ะครับ อายุพอๆ กับผม” เย่เฉินรายงาน

เย่ฉงไห่กล่าว “เขาน่าจะเป็นรุ่นที่สามของตระกูลซู ถ้าฉันจำไม่ผิดรุ่นสามของพวกเขามีลูกชายแค่สองคน คนหนึ่งชื่อซูมู่หลิน อีกคนชื่อซูมู่ชิว”

“คุณปู่ครับ พวกเราไม่ค่อยถูกกับพวกเขาใช่ไหมครับ? หมอนี่รู้เรื่องทั้งหมดของที่บ้านเราเลย รู้ยันที่อยู่ของคุณปู่ ผมเลยคิดว่าหมอนี่เอาไว้ไม่ได้”

เย่เฉินกล่าวเสียงเย็น ในดวงตาฉายแววอำมหิต!

แต่ใครจะรู้เย่ฉงไห่กล่าวอย่างรีบร้อน “เฉินเอ๋อร์ หลานจะแตะต้องคนตระกูลซูไม่ได้!”