เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 319
สัญชาตญาณดิบของผู้หญิงเดิมนั้นก็มีความริษยาแฝงอยู่ในใจเสมอ โดยเฉพาะเมื่อมีชายหนุ่มคนหนึ่งชื่นชมหญิงสาวคนอื่นต่อหน้าต่อตาตนเอง!
ถึงแม้ว่าตอนนี้ฉินหงเหยียนจะเลิกกับเย่เฉินแล้ว แต่หล่อนก็ยังอยากจะเห็นหน้าซูมู่ชิงที่เป็นผู้หญิงในอดีตที่ผ่านมาของเขา แถมยังมีลูกสาวให้เขาอีก ว่าหน้าตาเป็นยังไงกันแน่!
และแล้วเย่เฉินเองก็รู้ว่าร้านอาหารที่พวกเขาจะไปในตอนเที่ยงชื่อว่าร้านอาหารเทียนกงอย่างรวดเร็ว
นี่คือร้านอาหารบนดาดฟ้าของตึกที่สูงถึง 95 ชั้น และเป็นสถานที่หรูหราในเมืองเสินเฉิง
เย่เฉินรีบสั่งซีกวาทันที ให้ซีกวาจัดการไปติดกล้องที่ร้านอาหารแห่งนั้น ทั้งห้องใหญ่ ห้องVIP
เขาจะต้องรู้ทุกเรื่อง ทุกรายละเอียดในระหว่างกินข้าวของทั้งสี่คนนั้น
“คิดไม่ถึงว่าฉินหงเหยียนกับซูมู่ชิง…ผู้หญิงทั้งสองคนนั้นจะมาเจอกันแบบนี้”
เย่เฉินยังคิดไม่ถึงเลยว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น
ฉินหงเหยียนและซูมู่ชิงต่างก็เคยเป็นผู้หญิงคนเย่เฉิน เดิมต่อให้ทั้งสองคนจะต้องเจอกัน เย่เฉินก็ควรจะต้องเป็นคนแนะนำให้พวกหล่อนรู้จักกันต่างหาก คิดไม่ถึงว่าพวกหล่อนจะรู้จักกัน โดยที่เขาไม่ได้อยู่ด้วย แล้วไปเจอกันเองสองคน
ถึงแม้ว่าการพบกันของทั้งสองคนไม่ได้เกี่ยวกับเย่เฉิน แต่ถ้าผู้หญิงสองคนพบหน้ากันจะต้องพูดถึงเขาแน่ๆ
“ไม่รู้ว่าพวกหล่อนจะพูดถึงฉันได้ยังไง”
เย่เฉินเองก็ตื่นเต้นเหมือนกัน
เวลาเที่ยงมาถึงอย่างรวดเร็ว แต่ฝนยังไม่มีท่าทีว่าจะหยุด ยังคงตกเปาะแปะไม่หยุด
สวี่ฉู่หมิงและฉินหงเหยียนนั่งที่ด้านหลังรถ BENZ ด้วยกัน แล้วให้คนขับรถส่งพวกเขาไปที่ตึกอันเป็นที่ตั้งของร้านอาหารเทียนกง
ทั้งสองคนแต่งตัวค่อนข้างเป็นทางการ พอจะมองออกว่า ถึงแม้สองพี่น้องตระกูลซูจะอายุน้อยกว่าสวี่ฉู่หมิง แต่เขาให้ความสำคัญกับพวกเขาอย่างมาก
เมื่อมาถึงห้อง VIP ที่นัดกันเอาไว้ก็พบว่าสองพี่น้องตระกูลซูรออยู่ที่นั่นแล้ว
หลังจากที่สวี่ฉู่หมิงเดินเข้ามาในห้องก็รีบร้อนจับมือซูมู่หลิน
“แย่แล้ว คุณชายซู ดูสิอุตส่าห์มาตั้งไกล เพื่อมาร่วมงานแต่งงานของผม ผมควรต้องเป็นคนเลี้ยงข้าวต่างหาก คิดไม่ถึงว่าวันนี้คุณสองคนจะจองร้านอาหารแบบนี้ ผมล่ะเขินมากเลย อาหารมื้อนี้ต้องให้ผมจ่ายนะครับ”
ซูมู่หลินจับมือสวี่ฉู่หมิงแล้วกล่าวด้วยรอยยิ้ม “คุณสวี่ไม่ต้องเกรงใจเลยครับ ผมจ่ายเงินไปแล้วล่ะ การแต่งงานเป็นเรื่องมงคล ที่บ้านของเราขอเลี้ยงอาหารคุณก็เพื่อขอเกาะใบบุญของพวกคุณด้วย”
สวี่ฉู่หมิงยิ้มแย้ม เขาตะลอนไปทั่วมาตลอดหลายปี เขาเองก็พอจะเคยได้ยินเรื่องแบบนี้มาเหมือนกัน
ตระกูลสวี่และตระกูลซูถือเป็นตระกูลที่ร่ำรวย ใครจะแยแสเงินค่าอาหารมื้อเดียว แค่พูดกันตามมารยาทเท่านั้นเอง
จากนั้นสวี่ฉู่หมิงเองก็หันไปมองผู้หญิงที่อยู่ด้านข้างซูมู่หลิน หลังจากที่เห็นผู้หญิงคนนี้แล้ว สวี่ฉู่หมิงก็ตกตะลึงในความสวยของหญิงสาวคนนั้น
วงหน้าของซูมู่ชิงงดงามไร้ที่ติ!
อีกทั้งวันนี้หญิงสาวยังตั้งใจแต่งตัวมาอย่างประณีตทั้งการแต่งหน้า เครื่องประดับ…
หญิงสาวสวมเสื้อแขนยาวสีขาว ดูผ่านๆ อาจจะเหมือนว่าจะเป็นเสื้อเชิ้ตแต่บนเสื้อเป็นดีไซน์รูปโบ มองจากไกลๆ หญิงสาวเหมือนนางแบบที่มาโชว์เสื้อผ้าประจำฤดูกาล
ส่วนท่อนล่างหญิงสาวใส่กระโปรงหนังสีขาว ที่ค่อนข้างสั้น และเพราะเสื้อค่อนข้างยาวบวกกับพอเสื้อผ้าทั้งหมดเป็นสีเดียวกัน ก็เลยทำให้คนคิดว่าตัวเสื้อกับกระโปรงเป็นชุดเดียวกัน
ส่วนขาขาวเรียวยาวที่ต่อลงมาจากกระโปรง ด้านล่างเป็นรองเท้าบูทสั้นสีดำ
องค์หญิงของเมืองหลวง!
สูงส่งเกินไปแล้ว!
สวยงามเกินไปแล้วจริงๆ!
เย่เฉินที่มองเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดก็ยังอดน้ำลายหกไม่ได้
“สัปดาห์นั้นที่ไปอยู่ที่เมืองหลวงยังไม่เคยเห็นซูมู่ชิงแต่งตัวสวยแบบนี้มาก่อน”
และเป็นไปอย่างที่คิดสิ่งที่สามารถทิ่มแทงให้ผู้หญิงแต่งตัวให้สวยที่สุดท่าที่จะทำได้ไม่ใช่ผู้หญิงอีกคนหรอกหรอ?
ส่วนฟากฉินหงเหยียนก็ไม่ยอมลดละให้เลย!
วันนี้ฉินหงเหยียนสวมกระโปรงสั้นทรงสูทสีดำ ทำให้แผ่รังสีผู้บริหารของหล่อนออกมาเต็มที่ อีกทั้งยังโชว์เรียวขายาวของหล่อน
ทั้งสองคนยืนด้วยกัน ไม่มีใครแพ้กันเลย!
“บ้าชิบ ฉันไม่เคยเห็นฉินหงเหยียนแต่งตัวแบบนี้มาก่อน! ผู้หญิงสองคนนี้เป็นอะไรกันแน่?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)