เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 350
ตอนที่ 350 คุณจะแต่งงานกับเขาไม่ได้!
สีหน้าของเย่เฉินดูไม่ค่อยสู้ดีทันที!
เมื่อเห็นท่าทางของเย่เฉิน คนขับแท็กซี่ก็พูดด้วยท่าทางประหลาดใจ “อย่าบอกนะว่าแค่เงินสิบห้าหยวนคุณก็ไม่มีจ่ายน่ะ?”
เย่เฉินอับอาย เขากล่าว “ขอโทษด้วยครับ คุณลุง ผมรีบออกจากบ้านเลยลืมพกเงินมาด้วย คุณให้เบอร์ติดต่อผมไว้ ผมจะหาคนมาโอนเงินให้คุณอย่างแน่นอนครับ”
เมื่อหลี่เฉิงเจี๋ยและเฉียนช่วนจื่อได้ยินต่างก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา
หลี่เฉิงเจี๋ยหัวเราะแล้วพูดว่า “เย่เฉินนะเย่เฉิน ค่าเสียหายรถห้าพันหยวนนานยไม่ยอมจ่าย ค่ารถแค่สิบห้าหยวนก็ไม่มีปัญญาจ่ายเหรอเนี่ย? คนแบบนายยังเรียกว่าลูกผู้ชายได้อยู่หรือเปล่า? คู่ควรจะเป็นพ่อของซือซือแล้วเหรอ?”
กลุ่มคนที่มุงดูเหตุการณ์นั้นต่างก็ถกเถียงกัน
“ดูท่าทางของเขา ใส่แบรนด์เนมทั้งตัว ไม่อยากจะเชื่อว่าเงินค่ารถสิบกว่าหยวนยังไม่ยอมจ่าย งกเกินไปแล้วมั้ง!”
“ทำไมในโลกใบนี้ถึงมีคนที่จ่ายเงินสิบกว่าหยวนไม่ได้นะ? เขายากจนขนาดไหนกัน?”
“ฉันว่านะ เป็นไปได้มากเลยว่าเขาจะขโมยเสื้อผ้าและแหวนพวกนี้ แล้วมาวางท่าแสร้งเป็นคนรวย!”
คนขับแท็กซี่พูดด้วยความโมโหว่า “ไม่ใช่สิ คุณไม่ได้พกเงินแล้วเรียกแท็กซี่ทำไม? ผมไม่สนหรอกนะเงินห้าพันหยวน ผมไม่เอาเงินห้าพันของคุณก็ได้ ถือเสียว่าผมมันโง่ ตาถั่วเข้าใจผิดว่าคุณเป็นคนรวย! แต่ว่าค่ารถสิบห้าหยวนนี้ผมต้องได้ ถ้าไม่จ่ายให้ผมตอนนี้ คุณก็ไปไหนไม่ได้!”
เฉียนช่วนจื่อที่อยู่ข้างๆ ยุแยง “คุณลุง โทรแจ้งตำรวจให้มาจับเขาเลย!”
เย่เฉินโกรหัวเสีย เขาเพิ่งเข้าใจว่า ‘ทำเรื่องเล็กให้กลายเป็นเรื่องใหญ่!’ คืออะไร
ก่อนหน้านี้ถึงจะเป็นช่วงเวลาที่เขาเป็นเขยแต่งเข้าตอนอยู่อวิ๋นโจวก็ยังไม่อับอายเท่าวันนี้!
คิดไม่ถึงว่าเขาจะไม่มีปัญญาเงินค่ารถ!
ตอนนี้ติดต่อฉินหงเหยียนไม่ได้ จะติดต่อคนในบ้านก็ยิ่งไม่ได้ ในมือถือของเขามีเบอร์ของพนักงานหลายคน ที่น่าจะโอนเงินให้เขาได้
แต่ว่าตอนนี้ทั้งวีแชทและอัลลิเพย์ของเขาใช้งานไม่ได้ทั้งคู่ เกรงว่าน่าจะโดนระงับการรับเงินเช่นกัน
นอกเสียจากว่าจะมีคนเอาเงินสดมาให้เย่เฉินด้วยตนเอง
ตอนนี้หลิวเจิ้งคุนกับซีกวายังคงถูกจับอยู่ที่เมืองเสินเฉิง ไม่รู้ว่าถูกปล่อยออกมาหรือยัง มีแค่หวังเอ้อร์เชอที่อยู่ในเมืองหลวง
แต่ว่า UFO ที่ควบคุมโดยหวังเอ้อร์เชอเป็นปราการความปลอดภัยเดียวในเมืองหลวงของเย่เฉิน ซึ่งจะให้เขาปรากฏตัวไม่ได้
เพราะทันทีที่เขาปรากฏตัว เย่เฉินอาจตกเป็นเป้าหมายที่จะถูกสังหารได้ทุกเมื่อ และเขาจะไม่สามารถต่อสู้กับตระกูลซูได้อีก
ในช่วงเวลาที่เย่เฉินกำลังตกที่นั่งลำบากไม่รู้จะทำอย่างไร อยู่ๆ ก็มีเด็กหญิงตัวน้อยๆ วิ่งมาหาเขา
“คุณพ่อ!”
เมื่อเย่เฉินได้ยินเสียงที่คุ้นเคยก็รีบมองไปข้างหน้า แล้วจึงเห็นบุตรสาววิ่งมาหาเขา ด้านหลังมีสาวใช้ที่อยู่ในเรือนสี่ประสานกัซุมู่ชิงวิ่งตามหลังมา
“คุณพ่อ คุณพ่อจริงๆ ด้วย!”
เหมือนว่าซือซือที่กำลังเล่นอยู่หน้าบ้านจะเห็นเย่เฉินจากที่ไกลๆ จึงได้วิ่งมาหา
“ซือซือ!”
เย่เฉินก็สาวเท้าไปอุ้มบุตรสาวขึ้นมา
“ว้าว แม่หนูน้อยคนนี้หน้าตาสวยมากจริงๆ”
“พันธุกรรมดีมากแน่ๆ แม่ของเด็กเองก็น่าจะต้องสวยมาก”
ใบหน้าอันงดงามของซือซือทำเอาป้าๆ น้าอาแถวนั้นต่างกื่นชอบและอิจฉา
“คุณพ่อมาหาหนูเหรอคะ?” ซือซือถามด้วยรอยยิ้ม
เย่เฉินพยักหน้า
ซือซือดึงมือของเย่เฉินแล้ว “ถ้าอย่างนั้นพวกเรากลับบ้านกัน หนูอยากให้คุณพ่อสอนเล่นเปียโน”
“เดี๋ยวก่อน!” คนขับแท็กซี่เรียกทั้งคู่แล้วพูดขึ้นว่า “คุณยังไม่ได้จ่ายค่ารถห้ามไปไหน!”
เย่เฉินโกรธมาก แต่เขาก็ติดเงินคนขับรถแท็กซี่จริงๆ ถึงแม้จะไม่มากแต่ก็เป็นเงินที่ควรต้องจ่าย
วินาทีที่เห็นซูมู่ชิง เย่เฉินก็อยากจะเอ่ยปากขอโทษหญิงสาวเหลือเกิน…
ทว่า…
“มู่ชิง ผมมาแล้ว!”
หลี่เฉิงเจี๋ยเดินวางท่า เฉียนช่วนจื่อที่เดินตามหลังก็ถือถุงและกล่องขนาดต่างๆ มาด้วย
“มู่ชิง นี่คือสินสอด คุณลองดูสิ ในนี้มีหวีที่ฮองเฮาอลี่อวี้ฉินของปูยีใช้มูลค่าห้าล้าน แล้วก็มีกระจกที่เติ้งลี่จวินนักร้องคนโปรดของคุณเคยใช้มูลค่าห้าล้าน แล้วยังมีเครื่องประดับต่างๆ คุณลองดูสิว่าชอบไหม”
เฉียนช่วนจื่อเอาสินสอดเหล่านี้วางไว้ที่หน้าบ้าน หลังจากนั้นก็เปิดออกทีละชิ้น พลางฉีกยิ้มกว้างอย่างลำพองใจ
แล้วยังพูดว่า “สินสอดพวกนี้รวมมูลค่าแล้วก็หลายสิบล้านครับ แต่ไม่ได้ถือว่ามากมายอะไรสำหรับตระกูลหลี่และตระกูลซู แต่สำหรับคนบางคนน่าจะถือว่าเป็นจำนวนมหาศาลเลยครับ”
เห็นได้ชัดว่าจงใจพูดใส่เย่เฉิน
เย่เฉินแค่นเสียง ต่างหูเพชรที่เขาเพิ่งมอบให้ฉินหงเหยียนมีมูลค่าหลายร้อยล้าน!
ของไม่กี่สิบล้านพวกนี้ เศษเงินทั้งนั้น!
ซูมู่ชิงแค่กวาดตามองคร่าวๆ แล้วก็พูดว่า “ขอบคุณค่ะ ฉันพอใจมาก”
หลังจากนั้นหลี่เฉิงเจี๋ยก็พูดพลางส่งยิ้มว่า “มู่ชิง คุณรับปากจะแต่งงานกับผมแล้ว ดีเหลือเกิน! ผมอยากจะจัดงานให้ไวที่สุด พวกเราจัดงานกันวันที่หนึ่งเดือนหน้าดีไหม?”
วันที่ 1 เดือนเมษายน วันเมษาหน้าโง่งั้นหรือ?
อีกไม่ถึงครึ่งเดือนจากนี้ ไม่คิดว่าหลี่เฉิงเจี๋ยจะรีบร้อนขนาดนี้
อย่างไรก็ตาม ซู่มู่ชิงกลับพยักหน้าตอบรับ “ตกลง”
เย่เฉินตะลึง คิดไม่ถึงว่าซูมู่ชิงจะตอบรับอย่างง่ายดายขนาดนี้!
ดูเหมือนว่าตอนนี้หญิงาวแค่อยากจะแต่งงานกับคนอื่นให้เร็วๆ เพื่อจะพิสูจน์ว่าหล่อนไม่ได้ยอมทำทุกอย่าง โดยไม่เลือกวิธีการเพื่อที่จะแต่งงานกับเย่เฉิน
เย่เฉินมองไปทางซูมู่ชิง แล้วพูดขึ้นว่า “ซูมู่ชิง คุณไม่ควรแต่งงานกับเขา!”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)