เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 352

ตอนที่ 352 เงินหนึ่งอัฐสร้างความลำบากให้วีรบุรุษ!

เมื่อหลี่เฉิงเจี๋ยรู้ว่าหญิงสาวตัดสินใจแต่งงานกับเขาด้วยอารมณ์ เขาจึงรีบเตือนสติหญิงสาวทันที

เขาที่เชื่อมั่นในหลักการปิตาธิปไตยอย่างมาก สิ่งที่เขาสนใจที่สุดก็คือหน้าตาของตัวเอง ไม่มีทางยอมให้ซูมู่ชิงทำอะไรตามใจตนเอง คิดจะแต่งก็แต่ง คิดจะล้มงานแต่งก็ล้มเด็ดขาด

ส่วนซูมู่ชิงเองเป็นคนที่รู้จักผ่อนหนักเบา หล่อนมองผู้ชายที่ตนเองไม่ชอบนักแล้วกล่าว

“คุณสบายใจได้ ในเมื่อฉันตัดสินใจแล้วว่าจะแต่งงานกับคุณ ฉันไม่มีทางเปลี่ยนใจแน่”

หลี่เฉิงเจี๋ยยิ้มออกมาอย่างดีใจ เขาเองก็พอรู้ว่าซูมู่ชิงเป็นคนหนักแน่น เป็นหญิงสาวที่เหมาะจะเป็นศรีภรรยาอย่างยิ่ง

ไม่เหมือนบรรดาลูกสาวของตระกูลร่ำรวยที่เอาแต่งอแง สร้างปัญหา

ดังนั้นหลี่เฉิงเจี๋ยจึงคุยกับซูมู่ชิงเรื่องงานแต่งงานของพวกเขาอย่างอารมณ์ดี

เช่นควรจะไปถ่ายรูปพรีเวดดิ้งที่ไหน? จะในประเทศหรือเมืองนอกดี?

หรือว่าชอบแหวนแบบไหน? ชอบชุดแต่งงานแบบไหน?

หรือไม่ก็ใครจะรับหน้าที่เพื่อนเจ้าสาว? จะเชิญดารามาไหม?

ในตอนที่ทั้งสองคนกำลังคุยเรื่องงานแต่งงาน เย่เฉินก็กำลังสอนเปียโนบุตรสาว

สองชั่วโมงต่อมา

ซูมู่ชิงและหลี่เฉิงเจี๋ยถึงเดินมาดูเย่เฉินกับซือซือ

หญิงสาวตกตะลึง ซือซือนั้นไม่เคยนั่งนิ่งๆ เล่นเปียโนได้สองชั่วโมงมาก่อนตั้งแต่เริ่มเรียนเปียโนมา ปกติแล้วเด็กหญิงอดทนตั้งใจเรียนได้เพียงครึ่งชั่วโมงเท่านั้น หลังจากนั้นก็จะงอแงขอออกไปเล่นแล้ว

และเป็นไปอย่างนั้นจริงๆ พ่อมักจะสอนลูกๆ ได้ดีกว่าคุณครูทุกคน หญิงสาวยิ่งมั่นใจว่าคนเป็นพ่อนั้นมีอิทธิพลกับการเติบโตของลูกสาวอย่างมาก ซูมู่ชิงไม่อยากให้ซือซือต้องขาดสิ่งนี้ไป

ซูมู่ชิงเดินเข้ามาหยุดตรงหน้าของซือซือ จากนั้นก็ปัดปอยผมลูกสาว ด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม “ซือซือเก่งจัง ซ้อมเปียโนได้ตั้งนานหนูเหนื่อยหรือยัง? ทานข้าวกันนะคะ”

ตอนนี้เป็นเวลาอาหารเที่ยงแล้ว ซือซือจึงรู้สึกหิวแล้วจริงๆ

“ค่ะ!”

ซูมู่ชิงอุ้มลูกสาวลงจากเก้าอี้

และในตอนนี้เองซูมู่ชิงเองก็กล่าวกับเย่เฉินด้วยมารยาท “คุณอยากจะอยู่กินข้าวที่นี่ต่อไหม?”

เมื่อคืนวานเย่เฉินพูดรุนแรงทำร้ายจิตใจอีกฝ่ายไปมาก ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่น เมื่อต้องเจอหน้ากันอีกครั้งคงจะเห็นเขาเป็นศัตรูไปนานแล้ว!

แต่ว่าหลังจากที่เย่เฉินขอโทษแล้ว ท่าทีของหญิงสาวก็อ่อนลงไปมาก อีกทั้งยังชวนเย่เฉินกินข้าวที่นี่ด้วย!

“ซูมู่ชิงเป็นผู้หญิงที่ดีจริงๆ”

เย่เฉินทอดถอนใจ แล้วกล่าว “ได้ครับ ผมเองก็อยากอยู่ต่อกับซือซืออีกหน่อย”

“ดีจังค่ะๆ!” ซิอซือปรบมืออย่างดีอกดีใจ

และในเวลานึ้เอง หลี่เฉิงเจี๋ยกลับกล่าวเสียงเย็นชา “ฉันว่านายโกหกนะเรื่องจะอยู่เป็นเพื่อนซือซือ แต่ที่จริงแล้วอยากกินข้าวฟรีที่นี่มากกว่าล่ะสิ? เย่เฉิน ตอนนี้เกรงว่ากระทั่งเงินกินข้าวเที่ยงก็น่าจะไม่มีล่ะสิ?”

สีหน้าเย่เฉินไม่สู้ดีนัก เพราะว่าตอนนี้เขาไม่มีเงินกินข้าวเที่ยงจริงๆ!

ตอนนี้เขาไม่มีเงินเหลือสักแดง อีกทั้งยังไม่สามารถใช้แอพพลิเคชันจ่ายเงินต่างๆ ได้

หลี่เฉิงเจี๋ยที่เอาแต่อยากล้างแค้นเย่เฉิน ตอนนี้มาเจอเย่เฉินที่กำลังตกอับจะปล่อยเรื่องนี้ผ่านไปได้ยังไง?

หลี่เฉิงเจี๋ยกล่าวพลางระบายยิ้ม “มู่ชิง คุณอาจจะไม่รู้ เมื่อครู่เย่เฉินโบกรถมา แค่เงิน 15 หยวนยังไม่มีจ่าย สุดท้ายซือซือเป็นคนเอาเงินค่าขนมไปจ่ายให้เขา น่าขายหน้าจริงๆ ผมไม่เคยเจอผู้ชายที่น่าขายหน้าขนาดนี้!”

เยาเฉินใบหน้าแดงก่ำ เขาอยากจะระเบิดโทสะ แต่ว่าถ้าหัวเสียตอนนี้จะยิ่งยืนยันว่าเขาไร้ความสามารถ