เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 376

ตอนที่ 376 ซูมู่ชิงตกหลุมรักหลี่เฉิงเจี๋ยเหรอ?

หลี่เฉิงเจี๋ยข่มขู่คุณหมอกัว ให้สร้างสถานการณ์ให้เขาได้รับบทฮีโร่ช่วยสาวงาม ส่วนเย่เฉินกลายเป็นคนบ้ากามที่โดนซ้อมจนต้องหนีหัวซุกหัวซุน

เจตนาคืออยากให้ซูมู่ชิงนับถือหลี่เฉิงเจี๋ย และเกลียดชังเหยียดหยามเย่เฉิน

แต่หลังจากที่เย่เฉินโดนหลี่เฉิงเจี๋ยซ้อม คิดไม่ถึงว่าซูมู่ชิงยังจะเป็นห่วงเป็นใยเย่เฉินว่าเขาได้รับบาดเจ็บหรือไม่?

นี่ไม่น่าจะเป็นจุดจบของบทละครฮีโร่ช่วยสาวงาม

แล้วหนึ่งชั่งโมงหลังจากนั้น กัวเยว่หมิงก็ฝังความคิดเข้าไปในหัวของซูมู่ชิง สร้างสถานการณ์ต่างๆ ในหัวหญิงสาวเป็นจำนวนมาก

เหมือนที่ผ่านมาๆ เขาทำการลบภาพความสมบูรณ์แบบของเย่เฉินทิ้งไป แล้วสร้างตัวตนของหลี่เฉิงเจี๋ยขึ้นใหม่

จนตอนที่เรื่องราวทั้งหมดจบลง กัวเยว่หมิงก็ทำให้ซูมู่ชิงดำดิ่งอยู่ในห้วงนิทราอย่างสมบูรณ์ หลังจากนั้นก้ถือแก้วน้ำเดินตรงไปที่ห้องที่หลี่เฉิงเจี๋ยอยู่

แล้วพูดคุยกันต่อชั่วโมงกว่าๆ จนกัวเยว่หมิงคอแห้ง เขาดื่มน้ำอึกใหญ่แล้วกล่าวกับหลี่เฉิงเจี๋ย

“คุณชายหลี่ คุณเองก็เห็น คุณหนูซูเองต่อต้านคุณไม่น้อยเลย อีกทั้งความรู้สึกที่มีต่อเย่เฉินยังลึกซึ้งอย่างมาก”

นี่เป็นภาพที่เห็นได้เป็นปกติ เพราะอย่างไรเสียซูมู่ชิงเองก็เคยมีสายสัมพันธ์กับเย่เฉินจริงๆ

ในความรู้สึกของซูมู่ชิงนั้น ไม่ว่าจะในโลกความจริงหรือว่าโลกของความฝัน เย่เฉินเป็นคนสำคัญมากๆ เสมอ

อีกทั้งเย่เฉินยังต้องเปลี่ยนแปลงและเสกสรรปั้นแต่ง แต่หลี่เฉิงเจี๋ยเองไม่มีความจำเป็นต้องเสกสรรปั้นแต่งนักหนา

ซูมู่ชิงนั้นไม่ได้สนใจเลยว่าหลี่เฉิงเจี๋ยจะเป็นผู้ชายที่สมบูรณ์แบบหรือไม่ ต่อจะใช่สำหรับหล่อนแล้ว เขาก็เป็นแค่คนที่ชื่นชมและหลงรักหล่อน เหมือนแฟนคลับที่ชื่นชมบูชาไอดอล

หลี่เฉิงเจี๋ยกลับไม่ลดละ “อย่างไรก็เหลือเวลาอีกตั้ง 10 วันกว่าจะถึงงานแต่งงาน อย่าใจร้อนนักเลย หมอก็พยายามล้างสมองของหล่อนทุกวันตลอด 24 ชั่วโมง อ้อ ไม่สิ ฝังความคิดลงไป สรุปคือผมต้องการให้ในภาพจินตนาการของหล่อนหลงรักผมก่อน!”

กัวเยว่หมิงกล่าว “ถ้าคุณอยากให้ได้ผล ต้องใส่ความคิดเข้าไปก็จริง แต่ว่าถ้าปล่อยให้คุณหนูซูอยู่กับผมตลอดจะไม่เป็นอะไรเหรอ? แล้วคนตระกูลซูจะว่ายังไง?”

หลี่เฉิงเจี๋ยกล่าว “ไม่ต้องกลัว ถ้าคนตระกูลซูตามหา ผมจะจัดการเอง”

“แล้วเย่เฉินล่ะ? ถ้าเย่เฉินมาหาจะทำยังไง?” กัวเยว่หมิงกล่าวถาม

หลี่เฉิงเจี๋ยขมวดคิ้วมุ่น ถ้าเย่เฉินเกิดรู้ขึ้นมาว่าตนเองอยู่ที่นี่ เขาจะต้องฝืนลากตัวซูมู่ชิงออกไปแน่

เฉียนช่วนจื่อเองก็แค่นเสียงเย็นชา “ถ้าเขากล้ามาก็ตัดขาเขาไปเลย!”

หลี่เฉิงเจี๋ยยื่นมือออกมา “ตอนนี้เป็นช่วงเวลาสำคัญที่จะล้างสมองซูมู่ชิง ไม่เหมาะให้มาเจอเย่เฉิน ถ้าหากว่าเขามารบกวนกระบวนการรักษาคงจะไม่ดีนักหรอก”

“คุณหมอกัว ถ้าเย่เฉินมาคุณก็ช่วยผมหลอกเขาหน่อยแล้วกัน อย่าได้แพร่งพรายเรื่องของเรา คุณอย่าคิดเชียวว่าถ้าคุณบอกความจริงกับเย่เฉินแล้วเขาจะช่วยพวกคุณได้ อย่าเอาชื่อเสียงของพ่อแม่มาเสี่ยงเลย!”

กัวเยว่หมิงที่โดนขู่ก็กำหมัดแน่นอย่างไม่พอใจ และจำใจตอบอย่างไม่ใคร่พอใจนัก “ผมรู้แล้วน่า”

หลี่เฉิงเจี๋ยเองตบบ่าคุณหมออย่างพึงพอใจพลางหัวเราะ “ดีมาก คุณช่วยผม ผมต้องตอบแทนคุณอย่างงามแน่นอน จริงด้วยอีกเดี๋ยวตอนฝังหัวซูมู่ชิง ควรต้องทำให้ผมกับหล่อนสนิทสนมกันแล้วหรือเปล่า? เช่นจูบเอย…หรืออะไรแบบนั้นน่ะ ฮ่าๆ”

กัวเยว่หมิงด่าเขาในใจ หลี่เฉิงเจี๋ยเนี่ยนะคู่ควรมาเป็นผู้ชายของซูมู่ชิง!

ทว่าเมื่ออยู่ในบ้านคนอื่นจำต้องทำตามคำสั่งเขา เขาจึงจำใจต้องทำตามที่หลี่เฉิงเจี๋ยบอก

ความโชคดีเดียวก็คือนั่นเป็นเพียงแค่การฝังความคิดเท่านั้นไม่ใช่เรื่องจริง

ตอนสองทุ่มเย่เฉินยังอุ้มซือซืออยู่ในเรือนที่ประสานของซูมู่ชิง

ตอนนี้เขาไม่เป็นยามของห้างแห่งนั้นแล้ว ส่วนผู้จัดการหวงที่พยายามจะล่วงเกินซูมู่ชิงก็นอนแช่อยู่ในโรงพยาบาลด้วยสภาพบาดเจ็บหนัก

เย่เฉินเองก็โทษตัวเอง ถ้าไม่ใช่เพราะเขา ลูกเศรษฐีอย่างซูมู่ชิงก็คงไม่ต้องมาเจอคนต่ำช้าอย่างผู้จัดการหวง