เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 377

ตอนที่ 377 ลองใช้ชีวิตแบบซูมู่ชิง!

“ครับ”

กัวเยว่หมิงไม่ได้ปฏิเสธคำขอร้องของเย่เฉิน เขาเดินนำอีกฝ่ายตรงดิ่งไปที่ห้องรักษา

และในเวลานี้เองซูมู่ชิงที่กำลังเอนอยู่บนโซฟา หลับตาพริ้มแต่ไม่ได้หลับ แต่อยู่ในสภาวะโดนสะกดจิตอยู่

กัวเยว่หมิงเดินตรงไปกล่าวกับซูมู่ชิง “เย่เฉินมาหาคุณแล้วนะ”

จากนั้นกัวเยว่หมิงก็หันไปบอกเย่เฉิน “คุณจับมือหล่อนได้นะ”

เย่เฉินเดินไปหาร่างแบบบาง เขาเองก็รู้สึกว่าภาพที่เห็นตรงหน้านั้นแปลกประหลาดอย่างยิ่ง เขาค่อยๆ จับนิ้วของหญิงสาว

แล้วหญิงสาวก็เอ่ย “เย่เฉิน…กอดฉันหน่อย”

คำพูดของซูมู่ชิง ทำให้เย่เฉินเก้อเขิน

กัวเยว่หมิงจึงหันไปอธิบายกับเย่เฉิน “ตอนนี้หล่อนแยกโลกความจริงกับความฝันไม่ได้ คุณอย่าถือสาเลยนะ ละถึงหล่อนตื่นคุณก็อย่าพูดถึงล่ะ หล่อนจะได้ไม่อาย”

“อ้อ”

ในที่สุดเย่เฉิยก็เข้าใจว่าทำไมซูมู่ชิงถึงได้ชอบตนเองมากมายขนาดนี้

ที่แท้หลายปีมานี้ หล่อนมักจะมาที่นี่เพื่อให้อีกฝ่ายสะกดจิต เพื่อให้หล่อนได้ใช้ชีวิตอยู่ในภาพฝัน ไม่รู้ว่าคบหากับเขากอดกับเขาไปกี่รอบแล้ว!

ในเมื่อซูมู่ชิงชอบตนเอง แล้วอยากจะกอดเขาในโลกที่หล่อนสร้างขึ้น เขาก็ไม่กล้าจะปฏิเสธ

เย่เฉินและกัวเยว่หมิงเดินออกมาจากห้องแล้วกล่าว“คืนนี้หล่อนจะนอนที่นี่เหรอ?”

อีกฝ่ายพยักหน้ารับ “กลางคืนเป็นเวลานอนหลับของคนปกติ ในเวลานี้ถ้าสะกดจิตและบำบัดจะทำให้ได้ผลเป็นสองเท่า ผมรู้ว่าคุณเป็นห่วงอะไร อย่างไรเสียคุณหนูซูก็เป็นคนสวย อยู่กับหมอผู้ชายอย่างผมคุณคงจะไม่สบายใจ ในห้องนี้มีกล้องวงจรปิด พรุ่งนี้เช้าผมจะส่งคลิปในกล้องให้คุณดู”

เย่เฉินรีบตอบ “ผมไม่ได้หมายความว่าแบบนั้น”

กัวเยว่หมิงหัวเราะ“คุณก็ดูสักหน่อยจะได้สบายใจ ผมไม่ได้ส่งให้แค่คุณ แต่ต้องส่งให้คุณชายหลี่ด้วย”

เย่เฉินรู้ดีว่า หลี่เฉิงเจี๋ยเป็นคนขี้ระแวงบวกกับที่ซูมู่ชิงเป็นคู่หมั้นของเขา เขาย่อมต้องสนใจเรื่องของสองคนนี้มากกว่าเขา

“ก็ได้งั้นผมกลับล่ะ”

เย่เฉินไม่ใช่สามีของซูมู่ชิง ไม่ใใช่แฟนของหญิงสาวด้วยซ้ำ หญิงสาวอยากบำบัดอยู่ที่นี่ เขาย่อมไม่มีสิทธิ์เอาตัวหญิงสาวมา

เพียงแต่เย่เฉินแค่ประหลาดใจน้อยๆ เท่านั้นว่าคนที่เป็นปิตาธิปไตยอย่างหลี่เฉิงเจี๋ย แถมยังขี้หึงขนาดนั้นจะยอมปล่อยให้ซูมู่ชิงค้างคืนที่นี่

เย่เฉินจึงเดาว่าเพราะหลังจากที่หญิงสาวจะแยกห้องนอนหลังจากแต่งงานกับเขา ทำให้เขาเริ่มคิดจะยกเลิกงานแต่งงาน

ถ้าหากว่าเป็นแบบนี้จริงๆ เย่เฉินจะดีใจอย่างมาก เพราะหลี่เฉิงเจี๋ยไม่คู่ควรกับหญิงสาวแม้แต่น้อย!

เมื่อออกจากโรงพยาบาลแล้ว เย่เฉินก็โบกรถกลับไปที่บ้ายของซูมู่ชิง ระหว่างทางเย่เฉินก็อดส่งข้อความหาโนแลนผู้กำกับที่เขาชื่นชมที่สุดไม่ได้

“คุณต้องคิดไม่ถึงแน่ว่าบทในหนังเรื่องจิตพิฆาตโลกที่พวกคุณแต่งขึ้น ในตอนนี้กำลังเกิดขึ้นจริงที่โรงพยาบาลหรูแห่งหนึ่งในเมืองหลวงจริงๆ มีสาวสวยคนหนึ่ง กำลังหลบอยู่ในโลกที่ตัวเองสร้างขึ้นเพื่อหนีจากโลกความจริง เพื่อที่จะได้ครอบครองผมในฝัน! สวรรค์ คุณเชื่อไหม? นี่มันน่าเหลือเชื่อจริงๆ!”

ตอนที่กำลังจะถึงปลายทาง เย่เฉินที่เพิ่งจ่ายค่ารถเสร็จก็ได้รับข้อความจากโนแลน

“คริส คุณหลงตัวเองเกินไปแล้ว รีบหาหมุดสักอันมาลองหมุนดูสิ ดูว่าคุณอยู่ในฝันหรือเปล่า! แล้วก็รีบไปดูหนังใหม่ของผมเรื่องTenet เลยนะ! ในพวกพี่น้องเหมือนจะเหลือคุณแค่คนเดียว!”

เย่เฉินลงจากรถ ก็เห็นเนื้อหาในข้อความ “แม่งเอ๊ย โนแลนด่าฉันว่าหลงตัวเองเหรอ กระทั่งเขายังไม่เชื่อเลยว่าเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น!”

เย่เฉินยิ้มเนือยๆ แล้วเดินเข้าบ้านของซูมู่ชิง

“คุณพ่อ!”

เมื่อซือซือเห็เนย่เฉินเด็กหญิงก็รีบวิ่งมาหาเขาอย่างดีอกดีใจ