เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 378

ตอนที่ 378 ตกหลุมรักซูมู่ชิง!

เย่เฉินกล่าวว่า “อืมงั้นผมจะลองใช้อ่างอาบน้ำนี่แล้วกัน จริงสิ ผมเห็นว่าที่นี่มีไวน์แดงกับลำโพงบลูทูธ ปกติซูมู่ชิงแช่ตัวแล้วจะดื่มเหล้ากับฟังเพลงเหรอ?”

ซวงเอ๋อร์พยักหน้ารับ “อืม คุณหนูชอบแช่น้ำจิบไวน์ฟังเพลงที่สุดค่ะ”

เย่เฉินถามต่อ“หล่อนชอบฟังเพลงอะไรที่สุด”

ซวงเอ๋อร์กล่าว “ก็เพลง I Love You ของ David Tao แล้วก็มีอีกเยอะแยะเลยค่ะ เดี๋ยวฉันจะจัดการให้นะคะ”

“อ้อ”

“งั้นฉันไม่รบกวนคุณแล้วนะคะ ฉันออกไปก่อนนะคะ ถ้ามีอะไรคุณชายเรียกได้เลยนะคะ”

“ได้ ขอบใจนะ”

หลังจากที่ซวงเอ๋อร์ไปแล้วเย่เฉินก็เริ่มแช่น้ำ เขาเอนตัวอยู่ในอ่างอาบน้ำราคาหลายล้านนี้ พลางจินตนาการถึงภาพที่ซูมู่ชิงเคยแช่น้ำที่นี่มาก่อน

เย่เฉินอดจะยกแก้วไวน์ขึ้นจิบไม่ได้ หลังจากนั้นก็ต่อลำโพงบลูทูธเพื่อเปิดเพลง I Love You ที่ซูมู่ชิงชอบ

ก่อนนี้เย่เฉินไม่เคยฟังเพลงนี้มาก่อนเพราะเขาโตที่เมืองนอก จึงไม่ค่อยได้ฟังเพลงจีนเท่าไรนัก

ทันทีที่เพิ่งเริ่มฟังนั้น เย่เฉินก็ชอบเพลงนี้ทันที

คิดไม่ถึงว่าจะมีเพลงที่เพราะขนาดนี้! แถมยังเป็นเพลงที่ถูกปล่อยออกมาเมื่อ 20 ปีก่อน!

ในวินาทีนี้เย่เฉินก็สังเกตได้เลยว่าเขาประเมินวงการเพลงของที่นี่ต่ำเกินไปอย่างมาก

เนื้อเพลงและสไตล์การร้องของ David Tao ที่เต็มไปด้วยกลิ่นอายของเพลง R&B แบบต่างชาติก็เหมาะกับรสนิยมของคนที่โตมาในเมืองนอกอย่างเย่เฉิน

“ลืมไปว่าเริ่มต้นอย่างไร บางทีอาจเพราะรู้สึกบางอย่างกับคุณ”

“จู่ๆ ก็พบว่าตัวเองตกหลุมรักคุณอย่างลึกซึ้ง…”

“I love you ผมรัคุณ ไม่ให้ไม่รักได้ยังไงbaby บอกมาสิว่าคุณก็รักผมเหมือนกัน…”

“…”

เมื่อฟังเพลง I love you พร้อมๆ กับจิบไวน์ไปด้วย พลางจินตนาการว่าสามปีที่ผ่านมาซูมู่ชิงเองก็เคยทำแบบนี้ หญิงสาวอาจจะจิบไวน์ฟังเพลงพร้อมๆ กับคิดถึงตนเอง

เย่เฉินเองก็นึกถึงคำพูดของหยิงสาวที่โพรงพยาบาลอีกครั้ง “เย่เฉิน กอดฉันหน่อย…”

เสียงของซูมู่ชิงดังขึ้นในหัวของเย่เฉินไปมาไม่จบสิ้น ใบหน้างดงามของหล่อนก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าเขา

ในใจเย่เฉินเหมือนโดนศรปักอก

“เหมือน…เหมือนว่าฉัน…จะชอบซูมู่ชิงเลย ไม่ได้การล่ะ ฉันชอบผู้หญิงคนอื่นได้ยังไงกัน? ฉินหงเหยียนเป็นคู่หมั้นของฉัน เป็นว่าที่คู่ชีวิตของฉัน!”

ทันทีที่เขาเริ่มคิดเช่นนี้ เขาก็บีบบังคับไม่ให้ตนเองนึกถึงหญิงสาวอีก ถึงแม้ว่าเขาจะรู้แต่ในเมื่อหลงรักไปแล้ว ไม่ใช่ว่าแค่หยุดคิดถึงแล้วจะเปลี่ยนแปลงอะไรได้

แต่ว่าตอนนี้ฉินหงเหยียนเป็นตายร้ายดีอย่างไรก็ไม่อาจรู้ เขาไม่สามารถชอบผู้หญิงคนอื่นได้ แบบนี้จะไม่ยุติธรรมกับฉินหงเหยียน

หลังจากเย่เฉินแช่น้ำเสร็จก็ไปที่ห้องของซูมู่ชิง เอนตัวลงบนเตียงของหญิงสาว กอดซือซือ เล่านิทานแล้วกล่อมเด็กหญิงเข้านอน

สองวันต่อมาเย่เฉินอยู่เป็นเพื่อนซือซือตลอด 24 ชั่วโมง

แต่ว่าถึงแม้ว่าจะมีพ่ออยู่ด้วย แต่ในอดีตเมื่อสามปีที่ผ่านซือซือเองก็อยู่กับแม่มาโดยตลอด หล่อนเองจึงติดมารดาอย่างมาก

“คุณพ่อขา หนูคิดถึงแม่แล้ว ทำไมแม่ถึงต้องไปนอนที่โรงพยาบาลด้วยล่ะคะ? พ่อปลุกแม่ได้ไหมคะ?”

ดวงตาซือซือสุกใสเป็นประกาย สองวันมานี้เย่เฉินพาซือซือไปที่โรงพยาบาลของกัวเยว่หมิง และทุกครั้งที่ไปนั้นซูมู่ชิงก็ยังเอนตัวนอนอยู่เหมือนเดิม

เย่เฉินเองก็รู้สึกว่าครั้งนี้ซูมู่ชิงอยู่โรงพยาบาลนานเกินไป “ซือซือ พ่อจะไปปลุกแม่เดี๋ยวนี้ ให้แม่มาอยู่กับหนูดีไหม!”

ที่แท้แล้วเย่เฉินเองก็ไม่อยากจะปลุกซูมู่ชิง เพราะการไปสะกดจิตของหญิงสาวก็เพื่อจะได้อยู่กับเขา

แต่ว่าตอนนี้ไม่ว่าจะด้วยสาเหตุอะไร เขาก็ต้องปลุกหล่อน อย่างไรเสียหล่อนก็เป็นแม่ของซือซือ จะปล่อยให้เอาแต่สะกดจิตจนละเลยลูกสาวไม่ได้!