เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 379

ตอนที่ 379 ล้างสมองล้มเหลว

ในห้องด้านข้าง เฉียนช่วนจื่อที่มองเห็นซูมู่ชิงค่อยๆ เปิดเปลือกตาก็กล่าวอย่างลนลานทันที “แย่แล้วคุณหนูซูจะได้สติแล้ว! หล่อนโดนสะกดจิตนานคนแรกที่ตื่นมาแล้วเจอควรเป็นคุณชายหลี่นะครับ!”

หลี่เฉิงเจี๋ยลนลาน เขารีบวิ่งออกมาจากห้องข้างๆ พุ่งพรวดไปห้องที่เย่เฉินและซูมู่ชิงอยู่ราววัวคลั่ง ตรงดิ่งไปหาเย่เฉิน แล้วคุกเข่าลงตรงหน้าหญิงสาวแทนที่เขาทันที

“บ้าชิบ!”

เย่เฉินหกล้มลงกระแทกพื้น ถึงแม้ว่าเขาจะเอาชนะหลี่เฉิงเจี๋ยได้ แต่อีกฝ่ายน้ำหนักมากกว่าเขา แค่ใช้แรงกระแทก อีกฝ่ายก็เป็นฝ่ายได้เปรียบกว่า

และในตอนนี้เอง ร่างแบบบางที่นอนอยู่ของซูมู่ชิงก็ลืมตาขึ้น หญิงสาวอยู่ในสภาวะงุนงง ขยี้ตาไม่หยุด ท่าทางน่าเอ็นดูเหมือนเด็กสาวอายุ 15-16 ปี

จนทัศนวิสัยของหญิงสาวค่อยๆ ชัดเจนขึ้นแล้วพบว่าคนที่หญิงสาวเห็นเป็นคนแรกก็คือหลี่เฉิงเจี๋ย

“พี่เฉิงเจี๋ย”

ซูมู่ชิงเรียกเขาอย่างสนิทสนมและอ่อนหวาน ทั้งน้ำเสียงและสรรพนามที่หล่อนเรียกขานอีกฝ่ายก็อ่อนหวานกว่าเดิมมาก

ทำให้เย่เฉินรู้สึกแปลกใจอย่างมาก ก่อนหน้านี้ซูมู่ชิงเรียกอีกฝ่ายด้วยชื่อเต็มเสมอไม่ใช่หรือไง? ทำไมวันนี้ถึงได้เรียกพี่ขึ้นมา?

ทว่าประโยคต่อมาของซูมู่ชิงยิ่งทำให้เย่เฉินประหลาดใจอย่างมากเพราะเรื่องที่ไม่คาดฝันนี้!

ทันใดนั้นเองซูมู่ชิงก็มองหลี่เฉิงเจี๋ยพลางกล่าว “ผู้ชายที่สมบูรณ์แบบที่สุดในโลกใบนี้…”

“ฮ่าๆ สำเร็จแล้ว!”

เฉียนช่วนจื่อที่อยู่ด้านหลังอุทาน

เพราะสิ่งที่หลี่เฉิงเจี๋ยและหมอกัวพยายามล้างสมองซูมู่ชิงมาตลอดสามวันก็เพื่อต้องการให้หญิงสาวรู้สึกว่าหลี่เฉิงเจี๋ยเป็นผู้ชายที่สมบูรณ์แบบที่สุด!

เย่เฉินอ้าปากค้าง“ทำไมเป็นแบบนี้ไปได้!”

หลี่เฉิงเจี๋ยดีใจแทบบ้าเขากุมมือหญิงสาวแล้วกล่าว “ครับ ผมก็คือผู้ชายที่สมบูรณ์แบบที่สุดในโลกใบนี้ ผมเป็นผู้ชายที่คุณรักที่สุดในโลกใบนี้! มู่ชิง ผมรักคุณนะ!”

หลี่เฉิงเจี๋ยรีบสุมไฟขณะที่ยังร้อนอยู่ ฉวยโอกาสที่ซูมู่ชิงกำลังชื่นชมบูชาเขาจุมพิตหล่อนสาว!

แต่ในตอนที่หลี่เฉิงเจี๋ยกำลังจะแนบหน้าเข้าไปหาหญิงสาว ก็โดนหมัดประเคนใส่หน้า!

ผลัวะ!

หลังจากที่เย่เฉินลุกขึ้นแล้ว เขาก็ประเคนหมัดใส่อีกฝ่าย จนเขาล้มลงพื้น

จะให้เขายืนดูหลี่เฉิงเจี๋ยเอาเปรียบซูมู่ชิงต่อหน้าต่อตาได้อย่างไร!

จากนั้นเย่เฉินก็หันมองซูมู่ชิงพลางกล่าว “มู่ชิง คุณอย่าโดนเขาหลอกนะ เขาไม่ใช่ผู้ชายที่สมบูรณ์แบบอะไรเลย เขาเป็นผู้ชายสารเลว!”

หลังจากที่ซูมู่ชิงเห็นเย่เฉินก็มีท่าทีแตกตื่น!

“เย่เฉิน! คุณไม่เป็นอะไรใช่ไหม? นิ้วคุณไม่เป็นอะไรใช่หรือเปล่า? ร่างกายคุณล่ะ?”

ทันใดนั้นเองน้ำตาก็เอ่อคลอเต็มเบ้าตาหญิงสาว ในแววตาที่มองเขาเหมือนเห็นคนที่ตายไปแล้วกลับมามีชีวิตอีกครั้ง

หญิงสาสวกุมมือเขาแล้วพินิจดูนิ้วมือเขาทีละนิ้วอย่างตั้งใจ เมื่อเห็นอีกฝ่ายอีกนิ้วครบ หลอ่นก็ระบายยิ้มออกมา แต่น้ำตากลับยังคงหยดลงบนมือเขา

“มู่ชิงผมไม่เป็นไร สบายใจเถอะนะ” เย่เฉินปลอบ

ซูมู่ชิงตื้นตันจนควบคุมตัวเองไม่ได้ จนโผเข้าอ้อมอกเย่เฉินแล้วเป็นฝ่ายจูบเขาก่อน!

หลี่เฉิงเจี๋ยมองภาพที่เกิดขึ้นตรงหน้าอย่างตกตะลึง เขาตะคอกใส่กัวเยว่หมิง “เป็นแบบนี้ได้ยังไง? เราล้งสมองหล่อนแล้วไม่ใช่เหรอ? ทำไมหล่อนยังชอบเย่เฉินอยู่อีก?”

หลี่เฉิงเจี๋ยและเย่เฉินต่างก็รู้ว่าตอนนี้ซูมู่ชิงยังอยู่ในโลกความฝัน ไม่อย่างนั้นหล่อนคงไม่ทำแบบนี้ เพราะเจ้าตัวเป็นคนเรียบร้อยมากคนหนึ่ง

กัวเยว่หมิงส่ายหน้า “ผมเคยเตือคุณแล้วว่าในใจซูมู่ชิงรักเย่เฉินอย่างลึกซึ้ง ไม่ว่าใครก็อย่าคิดจะแตะต้องเขา ตอนนี้หล่อนคงนับถือคุณ แต่สำหรับเย่เฉินเขาคือรักแท้ของหล่อน!”

“สวะเอ้ย!”