เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 380
สรุปบท ตอนที่ 380 ลองอยู่ก่อนแต่ง!: เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)
ตอน ตอนที่ 380 ลองอยู่ก่อนแต่ง! จาก เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
ตอนที่ 380 ลองอยู่ก่อนแต่ง! คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายAction เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) ที่เขียนโดย Internet เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
ตอนที่ 380 ลองอยู่ก่อนแต่ง!
กัวเยว่หมิงเองยืนงงเป็นไก่ตาแตก เย่เฉินตัวเล็กกว่าหลี่เฉิงเจี๋ยแต่กลับเอาชนะหลี่เฉิงเจี๋ยได้อย่างง่ายดาย!
“เย่เฉินเท่สุดๆ!”
กัวเยว่หมิงอดชมอีกฝ่ายไม่ได้ เขาเองเป็นหมอที่เคยสร้างภาพลักณ์แสนสมบูรณ์แบบของเย่เฉินมาก่อน แต่ในสายตาเขาตอนนี้ภาพเย่เฉินที่เขาบรรจงสร้างนั้นยังดูห่างไกลกับเจ้าตัวหลายขุม
ทว่าหลังจากที่เขาเจอเย่เฉินตัวเป็นๆ แล้วก็พบว่าเย่เฉินตัวจริงน้้นเก่งกาจโดดเด่นกว่าเย่เฉินที่เขาสร้างขึ้นมาก!
เย่เฉินเกลียดวิธีต่ำช้าของหลี่เฉิงเจี๋ยอย่างมาก เขาต่อยหน้าอีกฝ่าย จนอีกฝ่ายไม่สามารถจะต่อต้านเขาได้อีก
และในเวลานี้เองซูมู่ชิงก็เดินมาแล้วโน้มน้าวเขา “ไม่ต้องสู้กันแล้ว!”
ซูมู่ชิงลากเย่เฉินออกมาแล้วกล่าวกับหลี่เฉิงเจี๋ย “ในเมื่อคุณรู้ความลับของฉันแล้ว งั้นเราก็ยกเลิกการแต่งงานเถอะนะ ต่อไปเราอย่ารู้จักกันอีกเลย”
หลี่เฉิงเจี๋ยลุกขึ้นมา เขาคลานขึ้นมาจากพื้นแล้วเอื้อมมือไปรับกระดาษจากเฉียนช่วนจื่อเพื่อเช็ดคราบเลือดที่ไหลเพราะเย่เฉิน
“ไม่มีทางเสียหรอก!”
หลี่เฉิงเจี๋ยกล่าวด้วยท่าทีแน่วแน่ “ผมยอมรับได้นะที่คุณจะแยกห้องนอนหลังจากแต่งงาน และรับได้ที่คุณมีเย่เฉินต่อให้เราแต่งงานกันแล้วเหมือนกัน!”
คำพูดนี้ทำให้ซูมู่ชิงตกตะลึง หล่อนเองรู้สึกหลี่เฉิงเจี๋ยมาตั้งหลายปี ไม่กล้าเชื่อว่าคำพูดแบบนี้จะออกมาจากปากของคุณชายหลี่!
ซูมู่ชิงกล่าวเสียงแผ่ว “พี่เฉิงเจี๋ย…พี่ทำแบบนี้ทำไมกัน? ฉันรู้ว่าพี่ยึดถือในปิตาธิปไตยมาก แบบนี้น่าจะทำลายความมั่นใจของพี่เกินไป”
เฉียนช่วนจื่อเองก็รีบร้อนกล่าว “จริงด้วย คุณชายหลี่ ทำไมคุณชายต้องมายอมรับข้อเรียกร้องที่เหลวไหลแบบนี้ล่ะครับ! ถ้าคุณยอมลดตัว ใจกว้างมาแต่งงานกับคุณหนูซู หลังจากหล่อนแต่งงานแล้วอาจร่วมมือกับเย่เฉินสวมเขาให้คุณชายก็ได้นะครับ!”
เพี้ยะ!
เย่เฉินตบหน้าเฉียนช่วนจื่อแล้วกล่าวอย่างไม่พอใจ “สามหาว! แกเห็นฉันกับมู่ชิงเป็นคนแบบไหน!”
จากคำพูดของเฉียนช่วนจื่อจะเท่ากับว่าเห็นหญิงสาวเป็นนังแพศยาที่สามารถนอกใจสามีไปหาใครก็ได้!
สีหน้าหลี่เฉิงเจี๋ยดุดัน เขาเองก็รู้สึกว่าคำพูดนี้ฉีกหน้าเขาอย่างมากแต่ว่าเขาก็ยังแน่วแน่ไม่อยากยกเลิกการแต่งงาน
“มู่ชิง ผมยินดีเลือกผู้หญิงที่ผมรักแต่อีกฝ่ายกลับไม่รักผมเลย แต่ไม่มีทางเลือกคนที่รักผมแต่ผมไม่ได้มีใจแน่นอน อีกอย่างเราแต่งงานเพื่อผหลวี่ปู้ระโยชน์ การแต่งงานของเราจะส่างผลดีกับตระกูลหลี่และตระกูลซู คนที่ได้ประโยชน์ไม่ใช่แค่เราสองคนแต่เป็นคนในครอบครัวของเรา การแต่งงานของเราจะต้องดำเนินต่อไป!”
ซูมู่ชิงเองก็ยอมแต่งงานกับหลี่เฉิงเจี๋ยเพราะเรื่องผหลวี่ปู้ระโยชน์เหมือนกัน
พอเห็นหลี่เฉิงเจี๋ยยอมแยกห้องนอนหลังจากแต่งงาน แถมยังไม่ถือสาด้วยที่ตนเองจะรักเย่เฉิน หญิงสาวจึงกล่าว “ก็ได้ ในเมื่อคุณยอมรับเงื่อนไขของฉันได้ ฉันก็จะยอมแต่งงานกับคุณ”
เย่เฉินที่เหมือนเป็นคนนอกก็ไม่รู้จะพูดอะไร
หลี่เฉิงเจี๋ยปรายตามองเย่เฉิน แล้วสะบัดตัวเดินออกไป
ทันทีที่ออกจากโรพยาบาล เฉียนช่วนจื่อก็พยายามเป่าหูผู้เป็นนาย “คุณชายวันนี้คุณชายเป็นอะไรไป? ทำไมถึงได้ยอมรับข้อเรียกร้องที่ทำลายเกียรติคุณชายขนาดนี้ แยกห้องหลังแต่งงานงั้นคุณชายจะแต่งงานกับหล่อนทำไม? อีกทั้งหล่อนชอบคนอื่นอยู่ ไม่ว่าช้าหรือเร็วพวกเขาต้องกลับมาคบกันแน่!”
เฉียนช่วนจื่อป็นคนภักดีกับเจ้านานย เขารู้ว่าในชีวิตการแต่งงานครั้งก่อนของหลี่เฉิงเจี๋ยล้มเหลวเพราะภรรยามีชู้ ครั้งนี้ซูมู่ชิงมีเหตุผลจะนอกใจผู้เป็นนายเขา เขาไม่ยอมให้อีกฝ่ายต้องโดนทำร้ายอีก
หลี่เฉิงเจี๋ยนเข้าไปในรถแล้วปิดประตู จากนั้นก็กล่าวเสียงเหี้ยม “รอวันที่ 1 เมษาก่อนเถอะ หล่อนจะต้องแต่งงานเข้าบ้านเราอย่างเป็นทางหาร กลายเป็นภรรยาของฉันแยกห้องหรือไม่มันขึ้นอยู่กับหล่อนที่ไหน?”
เฉียนช่วนจื่อทรุดตัวนั่งลงตรงที่นั่งข้างคนขับแล้วหันมากล่าว “คุณชายคุณชายจะใช้ไม้แข็งเหรอครับ? ไม่ดีล่ะมั้งครับ คุณหมอกัวเคยบอกเอาไว้ใช่เหรอครับ? ว่าถ้าคุณขืนใจซูมู่ชิง หล่อนอาจจะสติแตกได้เลยนะ!”
หลี่เฉิงเจี๋ยแค่นเสียง “ฉันจะสนว่าหล่อนสติแตกทำไม! เมียฉัน ฉันอยากจะทำยังก็ได้! ต่อให้ตายไปก็ไม่มีอะไรเสียหน่อย! ขับรถไปได้แล้ว!”
……
สี่วันต่อมา
“คุณคะ ใครคะ?”
แม่ของหลี่เฉิงเจี๋ยหันมองเย่เฉินแล้วถามอย่าสงสัย
จางเชี่ยนจือมองซือซือพลางกล่าว “เขาคือพ่อแท้ๆ ของซือซือ”
มารดาหลี่เฉิงเจี๋ยเองก็อมยิ้ม “อ้อ เขาก็คือเด็กที่ไม่รู้จักกลัวอะไรนี่เอง มู่ชิงเป็นผู้หญิงที่ดีขนาดนี้ คิดไม่ถึงว่าจะมีลูกแบบนี้เสียดายจริงๆ”
และในเวลานี้เอง ซูมู่ชิงเองก็วิ่งออกมาที่สวนเมื่อได้ยินเสียง
“แม่คะ คุณน้าซุน มาทำไมคะ?” ซูมู่ชิงถาม
มารดาขอหลี่เฉิงเจี๋ยกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ลูกสะใภ้ แม่มารับลูกไปซือซือไปบ้านเราสองวัน”
“คะ? งานแต่งงานยังเหลืออีกสามวันไม่ใช่เหรอคะ? ทำไมตอนนี้ถึง…” ซูมู่ชิงสับสน
จางเชี่ยนจืออธิบาย “ก็ตระกูลหลี่มีกฎให้สะใภ้ที่แต่งเข้าไปใหม่จะต้องอยู่บ้านตระกูลหลี่สองวันก่อนงานแต่งงานสามวัน เพื่อจะทำความเข้าใจกฎเกณฑ์ของตระกูลหลี่และทำความรู้จักญาติๆ ในบ้าน ลูกคิดเสียว่าเป็นการทดลองอยู่ก่อนแต่งก็ได้ ”
แม่ของหลี่เฉิงเจี๋ยกล่าวต่อ “กฎนี้มีตั้งแต่สมัยราชวงศ์ชิงแล้วล่ะ เราก็ยึดถือมาจนวันนี้ ตอนฉันแต่งเข้าตระกูลหลี่ก็ทำแบบนี้เหมือนกัน สองวันนี้เธอจะอยู่ที่บ้านของพ่อเฉิงเจี๋ยกับฉันก็ได้ ไม่ใช่ห้องพวกเธอหรอก สบายใจ สองวันนี้น่ะ ถึงเธอจะอยู่บ้านตระกูลหลี่แต่ฉันไม่ให้เธออยู่ห้องเดียวกับเฉิงเจี๋ยหรอกนะ”
ตระกูลหลี่เป็นตระกูลใหญ่ มีกฎเกณฑ์แบบนี้ก็ไม่แปลกอะไร
“ก็ได้ค่ะ” ซูมู่ชิงไม่ปฏิเสธ
“ดีๆ งั้นรีบไปเก็บของไป” มารดาของหลี่เฉิงเจี๋ยกล่าวอย่างดีอกดีใจ
“เดี๋ยวก่อน!” ทันใดนั้นเองเย่เฉินก็เปิดปากเอ่ย
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)