เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 414

ตอนที่ 414 เทรนเนอร์ส่วนตัวของซูมู่ชิง!

เทรนเนอร์ส่วนตัวของซูมู่ชิงโดนลากตัวลงมาจากฟิตเนสในตึกหรูหราไปที่ลานจอดรถใต้ดิน

เทรนเนอร์ตัวใหญ่ร่างกายกำยำคนนี้ร้องคร่ำครวญกับผู้ชายคนที่ตัวเตี้ยวกว่าเขาที่เป็นคนจับเขา

“พี่ครับ มือผมจะหักอยู่แล้ว พี่ปล่อยผมไปเถอะครับ ผมไม่หนีไปไหนหรอกนะครับ? พี่ฟังภาษาจีนออกไหมครับ? พี่พูดสวัสดีค่ะใช่ไหม?”

ผู้ชายคนนั้นไม่ได้สนใจเขา แต่ลากตัวเขาไปหาซีกวา

การสอบสวนในครั้งนี้ซีกวาเป็นคนลงมือสอบสวน ส่วนเย่เฉินนั้นซ่อนตัวอยู่ไกลๆ ในลานจอดรถ

เขาไม่สามารถปล่อยให้ซูมู่ชิงหรือคนในครอบครัวรู้ได้ว่าเขาสืบเรื่องของหล่อนอยู่

เทรนเนอร์ส่วนตัวมองซีกวาใบหน้าสงสัย “ลูกพี่ ผมเองก็ไม่รู้จักพี่ มีเรื่องเข้าใจผิดอะไรหรือเปล่า?”

โครม!!

ซีกวาตะบันหมัดใส่อีกฝ่าย “เข้าใจผิดเหรอ? แกที่เป็นเทรนเนอร์ในฟิตเนส อ่อยลูกค้าผู้หญิงสวยๆ จะบอกว่าฉันเข้าใจผิดอะไรอีก”

เทรนเนอร์ ส่วนตัวหน้าซีด มีท่าทีตึงเครียดน้อยๆ “สมา…สมาชิกเหรอ? คุณเป็นสามีของสมาชิกผู้หญิงคนไหนครับ? พี่เข้าใจผิดแล้ว!”

ซีกวาสบถ “ถุย! เข้าใจผิดบ้านนายสิ! เมื่อครู่ฉันคอยจับตาดูนายตลอด ตอนนายช่วยพวกผู้หญิงยืดเส้นนานกว่าพวกผู้ชายตั้งสามเท่า! นายไม่ได้คิดอะไรเกินเลยแล้วมันคืออะไร? ตานายแทบจะกินพวกหล่อนอยู่แล้ว!”

เทรนเนอร์ส่วนตัวคนนนั้นย้อนคิด “เมื่อครู่เหรอ? อย่าบอกนะว่าคุณพูดถึงคุณหนูซูเหรอ? สวรรค์ พี่ชายครับผม พี่เข้าใจผมผิดแล้วล่ะครับ! คุณหนูซูเป็นถึงคุณหนูของตระกูลซูแห่งเมืองหลวง ต่อให้ผมใจกล้าขนาดไหนก็ไม่กล้าทำอะไรหล่อนหรอก! วันแรกที่คุณหนูซูมาที่ฟิตเนส น้องชายของหล่อนก็มาข่มขู่ผมแล้ว ผมจะไปแต๊ะอั๋งหล่อนก็ต่อเมื่อผมอยากตายเท่านั้นแหละ”

ซีกวาต่อยเทรนเนอร์ส่วนตัวคนนั้นอีกครั้ง “ยังจะโกหกอีก! นายสารภาพกับฉันมาแต่โดยดีว่านายเคยทำอะไรกับคุณหนูซูหรือเปล่าแล้วฉันอาจจะไว้ชีวิตนาย ไม่อย่างนั้นวันนี้นายอย่าได้หวังว่าจะได้ออกไปจากลานจอดรถนี้!”

เทรนเนอร์ส่วนตัวคนนั้นแทบจะร้องไห้อยู่รอมร่อ “ลูกพี่ครับ ผมไม่ได้ทำเลยจริงๆ ผมไม่เคยพูดเรื่องไร้สาระอะไรกับหล่อนนอกจากเรื่องออกกำลังกายเท่านั้น อีกทั้งเราเป็นฟิตเนสที่หรูที่สุดในเมืองหลวง เทรนเนอร์ทุกคนมีมารยาทมากต่างจากพวกเทรนเนอร์ทั่วๆ ไป ผมสาบานเลยว่าผมไม่เคยพยายามจะไปจีบสมาชิกฟิตเนสคนไหนเลย!”

เทรนเนอร์ไม่ยอมรับสักทีทำให้ซีกวาหัวเสีย แต่จู่ๆ โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น สายเข้าคือเย่เฉิน

“ปล่อยเขาไปเถอะ” เย่เฉินกล่าว

ซีกวาจับเทรนเนอร์ส่วนตัวคนนั้นหมับใหญ่แล้วตะโกน “เจ้าหนู วันนี้ฉันจะปล่อยนายไปก่อน ต่อไปเวลาเทรนด์ในสมาชิกผู้หญิงเนี่ยเลิกทำตาหลุกหลิกได้แล้ว! อ้อ แล้วเรื่องวันนี้อย่าเที่ยวเอาไปโพนทะนาล่ะ นายเองก็เห็น แค่เด็กฉันที่อายุยังไม่บรรลุนิติภาวะก็จับนายมาได้ง่ายๆ ถ้าฉันส่งคนที่โหดกว่านี้ไปจัดการนายล่ะก็ นายลองคิดดดูนะว่านายจะมีจุดจบยังไง!”

เทรนเนอร์ส่วนตัวคนนั้นรู้ว่าไม่ควรไปมีเรื่องกับซีกวา เขาละลั่กละล่ำ “พี่สบายใจได้เลยครับ ผมไม่มีทางแพร่งพรายเรื่องวันนี้กับใครทั้งนั้น!”

“ไสหัวไป!”

ซีกวามองเทรนเนอร์ส่วนตัวคนนั้นหนีไปหัวซุกหัวซุน แล้วเดินไปยังรถที่เย่เฉินนั่งรออยู่

เขาขึ้นรถแล้วกล่าว “คุณชายเย่ เทรนเนอร์คนนั้นไม่กล้ายอมรับเลย ผมว่าเราต้องเล่นไม้แข็ง บีบให้เขาตอบ”

เย่เฉินส่ายหน้า “เขาไม่ได้โกหกหรอก”

เมื่อครู่เย่เฉินคอยสังเกตท่าทางและคำพูดของอีกฝ่ายตลอด จึงแน่ใจว่าอีกฝ่ายพูดความจริง

และด้วยความเข้าใจที่เขามีในตัวหญิงสาว เขาคิดว่าหล่อนคงไม่ใฝ่ต่ำไปชอบเทรนเนอร์คนหนึ่ง

ในเมื่อเย่เทียนก็พูดเองว่าซูมู่ชิงเคยมีอะไรกับกัวเยว่หมิง งั้นไปสนใจหมอคนนั้นดีกว่า

เย่เฉินกำชับ “ซีกวา เสี่ยวหวัง พวกนายไปคอยดูกัวเยว่หมิงที ลองสืบดูว่าบ้านเขาอยู่ที่ไหน มีแฟนไหมรวมไปถึงคนรอบข้างคิดยังไงกับเขา”

“ครับ!”

ซูมู่ชิงส่งเสียงจูบมาตามสาย

เย่เฉินกดวางสาย แล้วย้อนนึกถึงคำพูดของหญิงสาวเมื่อครู่ ก่อนจะยิ้มเย็น

“ซูมู่ชิงเอ้ยซูมู่ชิง แหมคุณยังจะกล้าพูดว่าเขาเป็นคนสำคัญของเราสองคน! เขาต้องสำคัญแน่อยู่แล้วสิ เพราะก่อนที่ผมยังไม่ปรากฏตัว เขาคอยอยู่เป็นเพื่อนคุณตลอดนี่! เขาคอยเติมเต็มความหนาวเหน็บในร่างกายคุณยังไงล่ะ!”

เย่เฉินลอบตัดสินใจอย่างลับๆ ว่าคืนนี้เขาจะต้องหาหลักฐานที่ยืนยันว่าสองคนนั้นเป็นอะไรกันให้ได้!

ครึ่งชั่วโมงต่อมาเย่เฉินและซูมู่ชิงก็ไปถึงร้านอาหารก่อน และกัวเยว่หมิงตามมาทีหลัง

ตอนแรกที่เขารู้ว่าเย่เฉินจะเลี้ยงอาหาร ก็รีบลนลานออกไปหาซื้อของขวัญทำให้เขามาสาย

“คุณเย่ คุณหนูซู ดีใจกับชีวิตแต่งงานด้วยนะครับ ต้องขอโทษด้วยที่ผมไม่ได้ไปงาน นี่คือน้ำใจของผมหวังว่าคุณทั้งสองจะรับเอาไว้”

กัวเยว่หมิงส่งของขวัญที่หรูหราประณีตให้เย่เฉิน

เย่เฉินกล่าวพลางหัวเราะ “คุณหมอกัวครับ อย่าเกรงใจไปเลย รีบนั่งลงสั่งอาหารเถอะนะครับ”

“ครับ”

หลังจากที่กัวเยว่หมิงนั่งลงแล้ว ก็ถอดเสื้อคลุมตัวนอกออก สั่งอาหารจากนั้นก็รินเหล้าใส่แก้วตนเองจนเต็ม แล้วยกขึ้นมาพลางกล่าว

“คุณเย่เฉิน คุณซูมู่ชิง เพราะเรื่องที่เกิดขึ้นคราวก่อนทำให้ผมไม่มีหน้าจะมาพบพวกคุณสองคน คิดไม่ถึงว่าผมจะช่วยไอ้เดียรัจฉานหลี่เฉิงเจี๋ยไปทำลายภาพฝันที่แสนสมบูรณ์ของคุณเย่เฉิน โชคดีที่สุดท้ายแล้วเขาทำไม่สำเร็จ ไม่อย่างนั้นผมคงกลายเป็นคนชั่ว ต้องขอบคุณที่พวกคุณไม่ติดใจแถมยังเห็นผมเป็นเพื่อนอีก ผมขอดื่มให้พวกคุณนะครับ!”

พูดจบเขาก็ยกเหล้าดื่มจนหมดแก้ว