เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 427

ตอนที่ 427 คนที่แอบรักซูมู่ชิง!

ซูมู่ชิงเพิ่งจะทรุดตัวนั่งลง ส่วนเรื่องเย่เฉินสามีของหล่อนก็กลายเป็นหัวข้อพูดคุยกันของเหล่าเพื่อนนักเรียน

อย่างไรเสียซูมู่ชิงเองก็เป็นเหมือนนางฟ้าในสายตาของเพื่อนๆ คนอื่น

ใครจะไม่อยากรู้บ้างว่าเพื่อนนักเรียนที่หน้าตาสะสวยที่สุด และเก่งกาจที่สุดในห้องตอนนั้นแต่งงานกับผู้ชายแบบไหน?

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเพื่อนผู้ชายที่เคยแอบรักหล่อนมาก่อน

ตอนที่ซูมู่ชิงอยู่มัธยมต้นก็สวยมากแล้ว หล่อนมัดผมรวบ สวมชุดนักเรียน

ตัวสูงกว่าเพื่อนอายุรุ่นราวคราวเดียวอยู่ หน้าตาสะสวยและมักจะเป็นเป้าสายตาของคนอื่นเสมอ

ส่วนสวี่เจี๋ยหัวหน้าห้องที่แอบรักหล่อนมาตลอด สามารถพูดได้ว่าซูมู่ชิงเป็นผู้หญิงคนแรกในชีวิตที่เขาแอบชอบ

จนถึงตอนม. 3 สวี่เจี๋ยที่แอบรักหล่อนมานานก็รวมรวมความกล้า ส่งจดหมายรักให้หญิงสาวและสารภาพรักกับหล่อน

ซูมู่ชิงรับจดหมายรักฉบับนั้นมาอย่างมีมารยาทและขัดเขิน แต่ว่าคนขับรถของซูมู่ชิงก็เห็นภาพนี้เข้า

แล้วคนตระกูลซูก็สืบหาที่ทำงานของพ่อเขาอย่างรวดเร็ว

ในคืนวันนั้นพ่อของสวี่เจี๋ยก็สั่งสอนเขาเสียยกใหญ่ และยังกำชับเขาเอาไว้ว่าห้ามไปรบกวนอีกฝ่ายอีก ห้ามชอบหล่อน ให้เห็นหล่อนเป็นแค่เพื่อนนักเรียนเท่านั้น!

ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาสวี่เจี๋ยถึงได้รู้ว่าซูมู่ชิงไม่ใช่เด็กจากครอบครัวธรรมดาๆ สถานะของหล่อนสูงส่งกว่าพวกเขามาก

แต่ว่าสำหรับเด็กอายุ 15 ยิ่งห้ามไม่ให้รู้สึก ไม่ให้เขาชอบ เขาก็ยิ่งห้ามใจไม่ได้ เขาก็ยิ่งชอบเด็กผู้หญิงคนนั้นมากขึ้นกว่าเดิม!

หลายปีมานี้เขาก็ยิ่งรู้เรื่องตระกูลซูมากขึ้นตามไปด้วย สวี่เจี๋ยยิ่งรู้สึกว่าตนเองกับซูมู่ชิงไม่ใช่เป็นไปไม่ได้แต่มันไม่มีทางจะเกิดขึ้นต่างหาก

เขาเองก็รู้ดีแก่ใจอย่างยิ่งว่าคนที่แต่งงานกับซูมู่ชิงได้จะต้องเป็นคนรวยหรือข้าราชการชั้นผู้ใหญ่อย่างหลี่เฉิงเจี๋ย

ถ้าหากซูมู่ชิงแต่งงานกับหลี่เฉิงเจี๋ยล่ะก็ สวี่เจี๋ยก็คงไม่มีอะไรจะพูด

เพราะสวี่เจี๋ยเองก็เข้าใจในอำนาจบารมีของตระกูลหลี่เป็นอย่างดี ว่าเขาด้อยกว่าอย่างไม่เห็นฝุ่น

แต่ว่าซูมู่ชิงกลับมาแต่งงานกับคนนอกพื้นที่ที่พวกเขาไม่เคยได้ยินชื่อเสียงเรียงนามมาก่อน ที่หนำซ้ำฝ่ายชายยังเป็นแต่งเข้าอีกด้วย

ถึงแม้เพื่อนๆ หลายคนจะบอกว่าที่จริงพื้นฐานครอบครัวสามีคนนี้ของหญิงสาวนั้นจะยิ่งใหญ่เหลือเกิน แต่ก็ไม่มีหลักฐานอะไร

ซูมู่ชิงเองรู้ว่าครอบครัวฝั่งสามีนั้นลึกลับ และเก็บเนื้อเก็บตัวจึงตอบไปว่า

“สามีของฉันเป็นคนธรรมดา ไม่ได้ทำงานอะไร เครื่องประดับสองชิ้นนั้นคนอื่นให้เขามา”

เพราะเย่เฉินก็เป็นคนบอกหล่อนเองว่าสร้อยคอไม่ใช่ของเขา และเขาก็ไปเอามาจากเย่เซวียนโดยที่อีกฝ่ายไม่ได้อนุญาตด้วยซ้ำ

หากวันใดในอนาคตอีกฝ่ายต้องการจะเอาคืน ซูมู่ชิงก็ยินดีจะคืนให้อีกฝ่ายโดยไม่คัดค้าน

ดังนั้นซูมู่ชิงจึงเลือกที่จะบอกว่าสร้อยนี้ไม่ใช่ของเขา

เพื่อนคนอื่นๆ ตกใจกันหมอ

“หา? ให้เหรอ? หรือว่าสามีเธอไปช่วยชีวิตเศรษฐีคนไหนเอาไว้ เลยได้พวกมันมาเหรอ?”

“งั้นฉันว่านะเครื่องประดับนี้อาจจะไม่ใช่ของจริงก็ได้อาจจะเป็นของเลียนแบบ! ซูมู่ชิงเธออย่าเลอะเลือนเชียวล่ะ”