เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 434

ตอนที่ 434 การเชื้อเชิญจากหลงอีเยี่ยน!

บริษัทต้นสังกัดของวังเหม่ยฉีชื่อชิงกั่วเอ็นเตอร์เทนเมนท์ ส่วนเจ้าของชื่อหลงอีเยี่ยน

หลงอีเยี่ยนเปนประธานบริษัทที่มีชื่อเสียงในวงการบันเทิงอย่างมาก อีกทั้งหล่อนเป็นผู้หญิงเท่านั้น

สวี่เจี๋ยได้เบอร์หลงอีเยี่ยนมาจากวังเหม่ยฉี หลังจากนั้นจึงโทรหาอีกฝ่ายในระหว่างกลับบ้าน

“ฮัลโหล คุณหลงหรือเปล่าครับ?”

“ค่ะ คุณคือใครคะ?”

“สวัสดีครับ คุณหลง ผมคือลูกพี่ลูกน้องของเหม่ยฉี ผมชื่อสวี่เจี๋ย”

“อ้อ ฉันเคยได้ยินเหม่ยฉีเล่าให้ฟังอยู่เหมือนกัน ว่ามีพี่ชายที่เป็นญาติห่างๆ รับราชการใหญ่โตอยู่ในเมืองหลวง คุณล่ะสินะคะ?”

สวี่เจี๋ยกล่าวพลางระบายยิ้ม “เป็นใหญ่เป็นโตอะไรกันล่ะครับ ก็แค่ข้าราชตัวเท่าลูกนกลูกกา เป็นแค่ผู้อำนวยการเท่านั้นเองครับ อย่าไปฟังเหม่ยฉีพูดเหลวไหลเลย ฮ่าๆ”

ท่าทีของหลงอีเยี่ยนก็สุภาพขึ้น “ผอ.สวี่ถ่อมตัวเกินไปแล้วค่ะ นี่มันใช่ข้าราชการตัวเล็กๆ ที่ไหนกัน? ไม่ทราบว่าโทรมามีอะไรหรือเปล่าคะ?”

สวี่เจี๋ยกล่าว “อ้อ ก็วันนี้ผมบังเอิญเจอเหม่ยฉีที่ร้านอาหารแล้วคุยกัน ต่อมาผมก็บังเอิญเจอเพื่อนชื่อเย่เฉินเข้า เขาบอกว่าเหม่ยฉีเป็นดาราในสังกัดเขา ผมก็ว่ามันแปลกๆ เหม่ยฉีเป็นดาราในสังกัดคุณนี่นา แล้วเย่เฉินคนนั้นก็ยังบอกอีกว่าคุณหลงเป็นลูกน้องของเขาคอบทำนู่นนี้ให้เขา แล้วหมอนั่นก็ขับรถที่ขโมยมาจากสนามบิน มาวางท่าให้เพื่อนๆ ผม แค่ดูก็รู้ว่าไม่ใช่คนเอาการเอางานอะไร ดังนั้นผมเลยตั้งใจจะมาถามคุณหลงว่าคุณรู้จักเย่เฉินหรือเปล่า? แล้วเขาเป็นหัวหน้าคุณจริงๆ เหรอครับ?”

หลงอีเยี่ยนได้ยินคำบรรยายเย่เฉินจากสวี่เจี๋ยก็หัวเสียทันที

“อะไรนะคะ? ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะมีคนแอบอ้างเป็นหัวหน้าฉัน ผอ. สวี่ฉันขอบอกคุณเลยนะคะว่า ฉันไม่รู้จักเย่เฉินคนนี้เลยไม่มีทางทำงานแทนเขา เหม่ยฉีอยู่กับคุณไม่ใช่เหรอ? หล่อนก็น่าจะรู้”

สวี่เจี๋ยยิ้ม “ลูกพี่ลูกน้องของผมไม่รู้เป็นอะไร ทำไมถึงได้ออกตัวแทนเขาอยู่ได้ หล่อนบอกกับทุกคนว่าหล่อนและคุณหลงทำงานให้เย่เฉิน”

หลงอีเยี่ยนได้ยินแบบี้ก็หัวเสียอย่างมาก “อะไรนะ? แม่นี้นี่เดี๋ยวฉันจะเรียกหล่อนมาเดี๋ยวนี้เลย จะได้ถามให้รู้เรื่องว่าวันเกิดอะไรขึ้นกันแน่!”

หลงอีเยี่ยนในตอนนี้ก็อยู่ในเมืองหลวง ออฟฟิศของบริษัทชิงกั่วเอ็นเตอร์เทนเมนท์อยู่ในเมืองหลวง

หลงอีเยี่ยนรีบโทรหาวังเหม่ยฉีเพื่อให้หล่อนกลับมาที่บริษัท

เมื่อมาถึงห้องทำงานของประธาน วังเหม่ยฉีก็ทำใจกล้าเคาะประตูแล้วเดินเข้าไป

คนที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ประธานบริษัทเป็นผู้หญิงทำงานอายุไม่ถึง 40 ปี ผมสั้นเต่อ ดูอายุยังน้อยและทำงานเก่ง

หล่อนนั่งไขว่ห้าง สวมรองเท้าส้นสูง ท่าทางตึงเครียด

“คุณหลง” หลังจากวังเหม่ยฉีเดินเข้ามาแล้วก็เอ่ยเสียงแผ่ว

หญิงสาวหวาดกลัวเจ้านายคนนี้อย่างมาก เพราะเรื่องรถขย่มก่อนหน้านี้ทำให้บริษัทเสียหายเพราะหล่อนไปมาก

ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ท่าทีของหลงอีเยี่ยนก็แย่ลงมาก

หลงอีเยี่ยนมองวังเหม่ยฉีอย่างไม่พอใจ หล่อนจุดบุหรี่ของผู้หญิง “เหม่ยฉี ฉันขอถามเธอหน่อยนะว่าเมื่อกี้มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

วังเหม่ยฉียังไม่เข้าใจว่าหลงอีเยี่ยนหมายถึงอะไร “เกิดอะไรเรื่องอะไรคะ?”

หลงอีเยี่ยนกล่าวอย่างหัวเสีย “ยังจะตีมึนอีก ลูกพี่ลูกน้องเธอบอกฉันหมดแล้ว! คิดไม่ถึงว่าเธอจะไปบอกคนนอกว่าฉันทำงานให้หัวขโมยรถไม่ทำการทำงานเหรอ? ในสายตาเธอยังเห็นหัวฉันไหมเนี่ย!”

วังเหม่ยฉีเบิกตากว้าง “ขโมยรถอะไรคะ? คุณหลงหมายถึงคุณเย่เหรอคะ?”

“คุณเย่บ้าอะไร! นั่นมัน 18 มงกุฎ! ทำไมเธอไม่แฉเขาแต่ช่วยเขาเฉยเลยล่ะ?”

หลงอีเยี่ยนถามอย่างสงสัย