ตอนที่ 436 หงเหมินเยี่ยน งานเลี้ยงสังหาร!
เย่เฉินตื่นตระหนกทันที เขาแค่ถามส่งๆ ไปอย่างนั้นเอง แต่คิดไม่ถึงว่าคุณช่ายคนสวยจะมีปฏิกิริยาตอบโต้ที่รุนแรงขนาดนี้!
เย่เฉินรีบร้อนอธิบาย “เปล่าครับ พี่สะใภ้รอง เขาไม่ได้ส่งรูปถ่ายอะไรมาให้ผม ผมไม่เคยเห็นรูปอะไรทั้งนั้น!”
ผู้จัดการช่ายยังบ่นต่อ “เหลวไหล! เธอไม่เคยเห็นรูปแล้วรู้ได้ยังไงว่ามีรอยสักชื่อเขาบนตัวฉัน!”
“ผมเดาเอา แค่สงสัยล้วนๆ เลย” เย่เฉินพูดไม่ออก
ผู้จัดการช่ายกล่าว“เป็นไปไม่ได้! เธอจะต้องเคยเห็นรูปถ่ายของฉันแน่ๆ! รีบบอกทีว่าบ้านเธออยู่ที่ไหน ฉันจะไปบ้านเธอแล้วบอกเรื่องนี้กับภรรยาเธอ!”
เย่เฉินรีบร้อนวางสายแล้วถอนหายใจ
เขาเองก็เพิ่งจะเจอก้นบุหรี่ที่มีชื่อพี่รองของเขาในบ้านคุณหมอกัวเมื่อไม่กี่วันก่อน ดังนั้นถึงได้นึกถึงคำพูดของพี่ชาย
เย่เซวียนล้วนแต่กำกับชื่อของเขาไว้ที่ผู้หญิงกับบุหรี่
“ดูแล้วเย่เซวียนน่าจะมีความเคยชินแบบนี้ ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปีก็ไม่เคยเปลี่ยน บุหรี่มวนนั้นเป็นของเขาจริงๆ”
เย่เฉินส่ายหน้า ภาวนาว่าอย่าไปเจอกับผู้จัดการช่ายเลยไม่อย่านั้นคงวุ่นวายมากแน่ๆ
หลังจากนั้นเย่เฉินก็กดเบอร์ของหลงฉีอวิ้นที่พี่สะใภ้รองส่งมาให้
“ฮัลโหล ใครครับ?”
ปลายสายกดรับอย่างรวดเร็ว ถึงแม้ว่าจะเป็นกลางคืนแต่เหมือนว่าเสียงของปลายสายยังมีเสียงดนตรีลอดเข้ามา เป็นเพลงภาษาอังกฤษที่โด่งดัง ‘ It Never Rain In Southern California ’
เมื่อได้ยินเสียงดนตรีที่รื่นเริงนี้ก็ทำไห้นึกถึงนิสัยใจคอของหลงฉี่อวิ้น เย่เฉินก็รู้สึกว่าชายชราวัย 60 กว่าคนนี้ตอนนี้น่าจะอยู่ที่ร้านเหล้าสักแห่ง
บางทีอาจจะมีคู่ขาเป็นผู้หญิงที่อายุน้อยกว่าซูมู่ชิงอยู่เคียงข้างด้วยซ้ำไป
“ผมเย่เฉิน”
เย่เฉินแนะนำตัวง่ายๆ
หลงฉี่อวิ้นเงียบไปครู่หนึ่งก็เอ่ยถาม “เย่เฉินไหน?”
“เย่เฉินจากระกูลเย่!”
“ตระกูลเย่! งั้นมีสายเลือดเดียวกับเย่เทียนกับเย่เซวียนหรือเปล่า?”
เย่เฉินเซอร์ไพรส์ทันที คิดไม่ถึงว่าตาเฒ่านี่จะรู้จักทั้งพี่ชายคนโตและคนรองของเขาในเวลาเดียวกัน
เย่เทียนและเย่เซวียนล้วนแต่เคยทดสอบในด้านธุรกิจในประเทศนี้ อีกทั้งยังเคยอยู่มาตั้งหลายปีเสียด้วย
หลงฉี่อวิ้นในตอนนั้นยังไม่เกษียณเขาก็คลุกคลีในวงการธุรกิจเช่นกัน พวกเขาจะเคยเจอกันบ้างก็ไม่แปลกอะไร
เย่เฉินยิ้ม “ผมทายถูกจริงด้วย คุณหลงรู้จักพี่ชายสองคนของผมจริงๆ ด้วย”
เมื่อครู่เย่เฉินลองหาข้อมูลของหลงฉี่อวิ้นในอดีต ก็พบว่าเขาคนนี้ไม่เพียงแต่ชอบคนสวย แต่ยังชอบคบค้าสมาคมกับพวกคนรวยๆ
ด้วยรสนิยมในการคบค้าสมาคมของเขาแล้ว เป็นไปได้อย่างมากว่าจะเคยเจอเย่เทียนและเย่เซวียน
เมื่อเขาได้ยินแบบนี้ก็รีบกดปิดเพลงทันที แถมยังบอกให้หญิงสาวข้างกายเขาให้เบาเสียงลงด้วย
จากนั้นหลงฉี่อวิ้นก็กล่าวพลางหัวเราะ “ฮ่าๆ ที่แท้เย่เฉินน้องชายของเย่เทียนกับเย่เซวียนนี่เอง! ผมจำได้ว่าเมื่อหลายปีก่อน ตอนคุณเย่เซวียนจะออกจากประเทศก็บอกผมเอาไว้ว่าเขามีน้องชายชื่อเย่เฉินจะมาปรากฏตัวในวงการธุรกิจของประเทศเราในหลายปีข้างหน้า แถมยังกำชับบอกให้ผมคอยช่วยคุณ”
เย่เฉินตกใจทันที เย่เซวียนคนนี้ทำร้ายเขา แต่ก็ยังคอยช่วยเหลือเขาด้วย!
เย่เฉินไม่รู้จริงๆ ว่าเย่เซวียนคนนี้เป็นคนแบบไหนกันแน่!
“เย่เซวียนเขา…พูดแบบนี้จริงเหรอครับ?” เย่เฉินถาม
หลงฉี่อวิ้นกล่าว “แน่นอน เย่เซวียนเขาดีกับคุณมากนะ ยังบอกว่าให้เตรียมดาราตัวเด็ดๆ เอาไว้ให้คุณด้วย ผมก็ทำตามนั้นเลย”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)