เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 439
สรุปบท ตอนที่ 439 พบกับฉินหงเหยียนอีกครั้ง!: เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)
สรุปเนื้อหา ตอนที่ 439 พบกับฉินหงเหยียนอีกครั้ง! – เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) โดย Internet
บท ตอนที่ 439 พบกับฉินหงเหยียนอีกครั้ง! ของ เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) ในหมวดนิยายAction เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย Internet อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ตอนที่ 439 พบกับฉินหงเหยียนอีกครั้ง!
ถ้าอยากผ่านการทดสอบด้านธุรกิจ เย่เฉินจะต้องให้คนทั้งวงการบันเทิงได้รู้ เย่เฉินเองก็คือผู้บริหารที่ซ่อนตัวอยู่ในเงามืด
ส่วนรายการ IDOL PRODUCER ครั้งนี้ คิดไม่ถึงว่าจะมีบริษัทส่งศิลปินในสังกัดร่วมรายการถึง 58 บริษัท
เหมือนว่าบริษัททั้งวงการบันเทิงต่างก็ส่งคนเข้าร่วมรายการ!
เหมือนเป็นงานชุมนุมศิลปิน!
ถ้าหากว่าเย่เฉินสามารถทำให้ทุกคนรับรู้สถานะของตนในรายการนี้ ก็จะเท่ากับว่าเป็นการทำให้บริษัททั้งวงการบันเทิงรับรู้ได้ถึงความสำเร็จในวงการนี้ของเขา
นี่เท่ากับว่าจะเป็นการเพิ่มความสำเร็จขั้นใหญ่ของการทดสอบในด้านธุรกิจ!
เย่เฉินจึงกล่าวถาม “รายการ IDOL PRODUCER ในปีนี้จะเริ่มแข่งตอนไหน?”
หลงอีเยี่ยนตอบ “เริ่มแล้วค่ะ อัดรายการสัปดาห์แรกเสร็จแล้วค่ะ”
“ถ่ายทำที่ไหน?” เย่เฉินถาม
หลงอีเยี่ยนกล่าว “เมืองหัวเฉียวเฉิงที่ส่วนตะวันออกของเมืองเสินเฉิง”
“เสินเฉิง…”
จำได้ว่าตอนไปที่นั่นเมื่อคราวก่อน เย่เฉินยังไปล่มงานแต่งงานอยู่เลย
เย่เฉินอดนึกถึงฉินหงเหยียนไม่ได้ ไม่รู้ว่าตอนนี้หญิงสาวเป็นอย่างไรบ้าง…
เย่เฉินรวบรวมสติอีกครั้งแล้วกล่าว “ผมมีน้องสาวอยู่คนหนึ่งชื่อหวังเจินอวี่ หล่อนเองก็ร่วมการแข่งขันในปีนี้ ผมอยากจะไปดูเอง อีเยี่ยนพอจะมีเวลาไปเป็นเพื่อนผมไหม?”
หลงอีเยี่ยนพยักหน้ารับ “ว่างค่ะ! คุณจะไปเมื่อไร เดี๋ยวฉันจะจองตั๋วเครื่องบินให้ค่ะ”
วังเหม่ยฉีเองก็กล่าว “ฉันเองก็อยากไปค่ะ”
วังเหม่ยฉีเป็นผู้เข้าร่วมแข่งขันในปีแรก หล่อนไปด้วยในฐานะที่เป็นรุ่นพี่ย่อมไม่มีปัญหาอะไร
ใครจะรู้ว่าหลงฉี่อวิ้นโพล่งออกมา “ฉันจะไปด้วย ช่วงนี้ขาดเพื่อนเต้น ไปหาดูสักหน่อยดีกว่า”
พวกเย่เฉินพูดไม่ออก หลงฉี่อวิ้นคนนี้แก่ไม่รู้แก่จริงๆ
กลับถึงบ้านแล้วเย่เฉินก็บอกเรื่องนี้กับซูมู่ชิง แถมยังถามซูมู่ชิงว่าหญิงสาวอยากจะไปเมืองเสินเฉิงกับเขาหรือเปล่า
ซูมู่ชิงรู้ว่าเย่เฉินมีงานต้องทำเลยไม่ได้ตามเขาไป
เช้าวันรุ่งขึ้น เย่เฉินและวังเหม่ยฉีกับคนที่เหลือก็บินไปที่เมืองเสินเฉิงด้วยกัน
ทั้งสี่คนนั่งรถเดินทางไปยังสถานที่ถ่ายทำรายการซึ่งตั้งอยู่ ณ เมืองหัวเฉิงซึ่งเป็นเขตทางตะวันออกของเมืองเสินเฉิง
ที่นี่เป็นเหมือนสวรรค์แห่งการพักร้อน เพราะด้านในมีสวนสนุกเป็นจำนวนมาก แถมแถวๆ นั้นยังร่มรื่นอุดมสมบูรณ์ สิ่งปลูกสร้างเป็นสไตล์ยุโรป มีคฤหาสน์หรูตั้งตระหง่านอยู่
หลังจากเข้ามาแล้วนั้น มีผู้กำกับหญิงคนหนี่งเตรียมตัวต้อนรับเย่เฉินก่อนเพราะหลงอีเยี่ยนเป็นฝ่ายทักทายผู้กำกับรายการเอาไว้
“คุณหลงคะ ไม่ได้เจอกันตั้งนาน คุณว่างมาเยี่ยมเราด้วยเหรอคะเนี่ย?”
หลงอีเยี่ยนลงจากรถก่อนแล้วกล่าวด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม “โปรดิวเซอร์เติ้ง ฉันไม่ได้มาคนเดียวหรอกนะคะ”
วังเหม่ยฉีลงรถตามมาติดๆ โปรดิวเซอร์เติ้งเองก็ดูมีความสุขอย่างมาก “ว้าว เหม่ยฉี! มาด้วยเหรอดีจังเลย เธอเป็นรุ่นพี่รุ่นแรก อีกเดี๋ยวจะต้องแวะไปทักทายให้กำลังใจน้องๆ ด้วยล่ะ!”
และหลงฉี่อวิ้นเดินตามลงมา เมื่อหญิงสาวเห็นหลงฉี่อวิ้นก็ตกใจ “สวรรค์ คุณหลง! แหม ลบอะไรหอบท่านผู้บริหารที่ยิ่งใหญ่มาที่นี่ได้คะเนี่ย?”
จากนั้นเย่เฉินก็เดินตามลงไป
โปรดิวเซอร์เติ้งปรายตามองเย่เฉินเล็กน้อยแล้วถาม“นี่คือบอดี้การ์ดที่คุณหลงจ้างมาใช่ไหมคะ?”
หลงฉี่อวิ้นแนะนำ “หัวหน้าฉันเอง”
“อะไรนะ?”
龙一燕也说道：“这位是晨业影业的老总叶辰先生，我们青果娱乐，只不过是晨业影业的一个子公司。”
หลงอีเยี่ยนเองก็กล่าว“ท่านผู้นี้ก็คือคุณเย่ ผู้บริหารบริษัทเเฉินเย่เอ็นเตอร์เทนเมนท์ ส่วนบริษัทชิงกั่วเราเป็นแค่บริษัทลูกของเฉินเย่”
โปรดิวเซอร์เติ้งชะงักทันที ชิงกั่วเป็นบริษัทที่ใหญ่มากแล้ว มีดาราชื่อดังแห่งยุคมากมายรวมไปถถึงวังเหม่ยฉีด้วยซ้ำ
แต่คิดไม่ถึงว่าหล่อนเพิ่งได้รู้เข้าวันนี้เองว่าชิงกั่วนั้นเป็นแค่บริษัทลูกของคนอื่นเท่านั้น
โปรดิวเซอร์เติ้งรีบร้อนจับมือกับเย่เฉิน “คุณเย่คะ สวัสดีค่ะ เป็นเกียรติมากๆ เลยนะคะที่ได้พบ รีบเข้ามาเถอะค่ะ”
“ฉินหงเหยียน เธอด่าใครเป็นจิ้งจอกแพศยา! เธอนั่นแหละนังแพศยา! ทุกคนด่าฉันได้มีแค่แกด่าฉันไม่ได้!”
ฉินหงเหยียนเหรอ?
เมื่อได้ยินชื่อนี้แล้ว ทันใดนั้นเองเย่เฉินก็ตัวแข็งค้างไป
ทว่าปฏิกิริยาแรกของเย่เฉิน เขาคิดว่านี่น่าจะเป็นชื่อซ้ำเท่านั้น
ทั้งประเทศนี้ผู้หญิงชื่อฉินหงเหยียนก็ไม่ได้มีน้อยๆ เสียเมื่อไหร่
ฉินหงเหยียนในตอนนี้หายตัวไปก็จริง แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ไม่น่ามาโผล่ที่รายการพวกนี้
เข้าร่วมการแข่งขันล้วนแต่เป็นสาวน้อยอายุ 20 ต้นๆ
ถึงแม้ว่าฉินหงเหยียนจะเรือนร่างดีไม่แพ้พวกหล่อน อย่าไงไรเสียก็อายุปาไป 30 กว่าปี หล่อนไม่มีทางเข้าร่วมรายการแข่งขันเข้าร่วมคัดเลือกเป็นศิลปินแบบนี้
ทว่าถึงแม้ว่าเย่เฉินจะแน่ใจอย่างมากว่าฉินหงเหยียนไม่มีทางมาที่นี่ แต่เขาเองก็กวาดตามองหญิงสาวกลุ่มนี้อย่างประหลาดใจ
อยากจะเห็นว่าผู้หญิงที่ชื่อเดียวกับฉินหงเหยียนนั้นหน้าตาเป็นอย่างไรกันแน่
ผู้หญิงสิบกว่าคนสวมชุดเดียวกัน ทำให้แยกแยะไม่ได้ในทันทีว่าใครเป็นใคร
แต่ว่าตอนที่เย่เฉินกวาดตามองหญิงสาวก็ชะงักนิ่งไป
ริมฝีปากกระจับ จมกที่เชิดรั้น ใบหน้าที่แสนจะคุ้นเคย เป็นวงหน้าที่เย่เฉินเคยจุมพิตมานับครั้งไม่ถ้วน!
วงหน้านี้ก็คือฉินหงเหยียนไม่ผิดแน่!
ชื่อและแซ่เดียวกัน หล่อนก็คือฉินหงเหยียนจริงๆ!
“หงเหยียน!”
เย่เฉินตื่นเต้นอย่างมาก ควบคุมตนเองไม่ได้ วิ่งโร่เข้าไปหาแล้วกอดหญิงสาวคนนั้นในอ้อมแขน!
ตอนนี้ทุกคนตกใจจนตัวแข็งทื่อไปหมด
โปรดิวเซอร์เติ้งอ้าปากกว้าง “คุณเย่คนนี้เป็นคนอยู่เบื้องหลังชิงกั่ว หวังเจินอวี่ของเจียเหม่ยเอ็นเตอร์เทนเมนท์เหมือนจะเคารพเขา กระทั่งฉินหงเหยียนจากซีกวาเอ็นเตอร์เทนเมนท์เขายังรู้จักเลย! ถ้าเขาเป็นผู้บริหารตัวใหญ่ของวงการบันเทิง ทำไมถึงได้ยินวันนี้เป็นครั้งแรก?”
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)