เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 442

ตอนที่ 442 ฉันเป็นราชาวงการบันเทิง!

สวี่ฉู่หมิงเองก็เกลียดชังเย่เฉิน!

ในเมื่อเย่เฉินไม่แต่งงานกับเฉินหงเหยียนแล้วทำไมต้องแย่งหล่อนไปด้วย?

ถ้าหากไม่ใช่เย่เฉิน ตอนนี้สวี่ฉู่หมิงก็คงจะได้ครอบครองฉินหงเหยียนตัวจริง ไม่ใช่ตัวปลอมแบบนี้!

เย่เฉินแค่นเสียง “ผมไม่มีสิทธิ์พูดถึงฉินหงเหยียนเหรอ? เหอะๆ จะให้พาฉินอ้าวหมิงมาพบคุณไหม?”

“ลูกพี่ฉินอ้าวหมิง!”

ทันทีที่ได้ยินชื่อฉินอ้าวหมิงพ่อของฉินหงเหยียน สวี่ฉู่หมิงเหงื่อตกทันที ใบหน้าเปลี่ยนไปเป็นตึงเครียดและละอายใจ!

ตั้งแต่ได้รู้ว่าฉินอ้าวหมิงยังไม่ตาย สวี่ฉู่หมิงนอนหลับก็ฝันร้าย มักจะฝันว่าฉินอ้าวหมิงจะมาหาตัวเอง บีบคอเขาตนเองแล้วตะคอกใส่เขา

“ฉันยกลูกสาวให้แก คิดไม่ถึงว่าแกจะหลับนอนกับหล่อน! ฉันจะบีบคอไอ้คนเนรคุณอย่างแก!”

ทุกครั้งเขาจะตื่นขึ้นกลางดึก ด้วยตัวเปียกซ่ก

จากนั้นฉินหงเหยียนตัวปลอมคนนั้นที่นอนกับสวี่ฉู่หมิงก็สะดุ้งตื่นตาม แล้วถามเขาอย่างเป็นห่วงว่าเกิดอะไรขึ้น

แต่สวี่ฉู่หมิงเห็นวงหน้านั้นของฉินหงเหยียน ก็รีบผลักหล่อนลงเตียงไป หรือไม่ก็ตนเองเป็นฝ่ายออกจากห้องแล้วไม่กล้านอนกับหล่อนอีก

สาวหน้าพลาสติกไม่เข้าใจว่าเพราะอะไร

เย่เฉินรู้ว่าสวี่ฉู่หมิงหวาดกลัวฉินอ้าวหมิงก็กล่าว “สวี่ฉู่หมิง ทั้งหมดที่คุณมีวันนี้ ล้วนแต่ได้มากจากฉินอ้าวหมิง ตอนนี้คุณกลายเป็นผู้บริหารบริษัทแสนล้าน เป็นคนที่ร่ำรวยที่สุดในเมืองเสินเฉิง ถ้าหากว่าฉินอ้าวหมิงมาเห็นความสำเร็จของคุณในวันนี้จะต้องดีใจมากแน่ คุณว่ายังไงล่ะ”

สวี่ฉู่หมิงกลืนน้ำลายไม่หยุด “คุณ…นายรู้ว่าตอนนี้พี่ฉินอ้าวหมิงอยู่ที่ไหน?”

เย่เฉินกล่าว “ไร้สาระ สิบปีมานี้เขาอาศัยบ้านผมอยู่ ผมจะไม่รู้ได้ยังไง?”

ความจริงแล้วเย่เฉินไม่ได้รู้ว่าฉินอ้าวหมิงอยู่ที่ไหนหรอก เพราะถือเป็นความลับของตระกูล

แต่สวี่ฉู่หมิงไหนเลยจะรู้ว่าความลับของตระกูลเย่ ก็รู้สึกว่าในเมื่อฉินอ้าวหมิงอยู่ที่ตระกูลเย่ อย่างนั้นแล้วเย่เฉินจะต้องติดต่อฉินอ้าวหมิงได้แน่

สวี่ฉู่หมิงไม่กล้าเจอหน้าฉินอ้าวหมิง จึงยอมแพ้ “เย่เฉิน อยากให้ฉันทำอะไร ว่ามาเลย ฉันเชื่อฟังนายทุกอย่าง!”

เย่เฉินแค่นเสียงเย็น ชี้ไปที่ฉินหงเหยียนตัวปลอมพลางกล่าว “รีบยกเลิกสัญญากับหล่อนไปเลย จากนั้นก็ให้หล่อนถอนตัวจากการแข่งขันนี้เสีย! แล้วต่อไปห้ามหล่อนเข้าวงการบันเทิง! ผมจะไม่ยอมให้ผู้หญิงต่ำช้าคนนี้ทำลายชื่อเสียงของฉินหงเหยียน!

สวี่ฉู่หมิงหันมองหญิงสาวคนนั้นแล้วกล่าว “เธอโดนยกเลิกสัญญาแล้ว ต่อไปไม่ต้องมาติดต่อฉันมาอีก”

“พ่อบุญธรรม อย่านะคะ หนูเป็นลูกสาวบุญธรรมของพ่อบุญธรรมนะคะ พ่อบุญธรรมจะทอดทิ้งหนูได้ยังไงคะ?”

สาวหน้าพลาสติกคว้าแขนของสวี่ฉู่หมิงอ้อนวอนด้วยน้ำตา

สวี่ฉู่หมิงคว้าแขนของหญิงสาวคนนั้นแล้วตำหนิ “เรียกผมว่าคุณสวี่! ผมไม่ใช่พ่อบุญธรรมคุณ!”

จากนั้นสวี่ฉู่หมิงก็เดินไปหาโปรดิวเซอร์เติ้งคนนั้นแล้วกล่าว “คุณเจิ้งขอโทษด้วยนะครับ ฉินหงเหยียนต้องถอนตัวออกจากการแข่งขัน รบกวนคุณช่วยลบซีนที่มีหน้าหล่อนด้วย”

โปรดิวเซอร์เติ้งมีท่าทีลำบากใจ “เอ่อ..นี่…”

สวี่ฉู่หมิงกล่าว “คุณวางใจเถอะเงินค่าปรับ ผมจะจ่ายคืนให้สิบเท่าเลย”

ได้ยินว่าสวี่ฉู่หมิงยินดีจะจ่ายค่าผิดสัญญาตั้งสิบเท่า ใบหน้าของโปรดิวเซอร์เติ้งถึงได้ระบายยิ้มออกมา

หลังจากทำทั้งหมดนี้เสร็จแล้ว สวี่ฉู่หมิงก็เตรียมจะกลับ

ทว่าก่อนจะไปเขาก็แอบกระซิบกับเย่เฉิน “ถ้าหากว่าวันนี้คุณเจอฉินหงเหยียนตัวจริง คุณจะทำยังไง? คุณจะแต่งงานซูมู่ชิงอยู่ไหม?”

คำถามนี้ทำให้เย่เฉินอึ้งไปชั่วครู่

เขาไม่ได้ตอบคำถาม เขาไม่รู้ว่าควรจะต้องตอบอย่างไร แล้วยิ่งไม่รู้ว่าตนเองควรจะต้องทำยังไง

นั่นสิ ถ้าหากว่าเจอฉินหงเหยียนจริงๆ งั้นเย่เฉินจะเลือกคบหากับฉินหงเหยียน หรือว่าจะใช้ชีวิตกับซูมู่ชิง?