ตอนที่ 480 ชิงหลง ไป๋หม่า จู่เชว่!
เย่เฉินครุ่นคิดแล้วพบว่าภรรยาที่อยู่ที่นั่นจะต้องมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นแน่ เลยเอ่ยถาม
“มู่ชิง คุณไปเจอเรื่องอะไรที่ร้านหรือเปล่าครับ? คุณสารภาพมาเถอะ ไม่เป็นไรนะครับ ผมเองก็ถือหุ้นใหญ่ของบริษัทเหมือนกัน ผมมีสิทธิ์รู้ครับ”
ซูมู่ชิงเองก็รู้สึกว่าถ้า Gilbey’s Bar เป็นธุรกิจของตระกูลเย่จริงๆ งั้นหล่อนก็จำเป็นต้องรายงานเรื่องนี้ให้สามีได้รู้
ซูมู่ชิงจึงกล่าว “ฉันบอกว่าฉันเป็นใครกับคนที่นี่ แล้วก็บอกด้วยว่าฉันเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ของเก๋อหลินกรุ๊ปแต่ว่าพวกเขากลับบอกว่าไม่รู้จักฉันค่ะ แล้วก็ไม่ร็จักบริษัทเราด้วย”
เย่เฉินได้ยินก็เกิดความสงสัยทันที “อะไรนะ? คิดไม่ถึงเลยว่าจะเกิดแบบนี้ขึ้น? คุณรอเดี๋ยวนะครับ”
เย่เฉินดึงโทรศัพท์ออกมาจากปาก แล้วใช้มือปิดบริเวณไมค์จากนั้นก็หันไปถามพ่อบ้านฟางที่กำลังนั่งขับรถอยู่ “พ่อบ้านฟางครับ Gilbey’s Bar เป็นธุรกิจของตระกูลเย่เราใช่ไหมครับ?”
พ่อบ้านฟางพยักหน้ารับ “แน่นอนครับ คุณชาย”
เย่เฉินถือโทรศัพท์ขึ้นมาอีกครั้งแล้วกล่าวกับซูมู่ชิง “คุณยกเรื่องนี้ให้ผมจัดการเองครับ คุณรอผมที่นั่น เดี๋ยวผมจะไปรับคุณเดี๋ยวนี้”
เมื่อเห็นเย่เฉินกดวางสายแล้วเห็นสีหน้าไม่สู้ดี ซูหมิงเจ๋อถามอย่างห่วงใยทันที “ทำไมล่ะ เย่เฉิน มู่ชิงมีเรื่องที่ร้านเหล้าเหรอ?”
เย่เฉินระบายยิ้ม รู้ว่าซูหมิงเจ๋อเป็นห่วงลูกสาวของตนเอง อย่างไรเสียเป็นเด็กผู้หญิงพอไปถึงสถานที่อโคจรอย่างร้านเหล้าย่อมกลัวว่าจะอันตราย
เย่เฉินกล่าว “ไม่มีอะไรครับ คุณพ่อ พนักงานที่นั่นไม่รู้จักซูมู่ชิง เดี๋ยวผมไปเอง โชเฟอร์ครับ จอดรถที เดี่ยวผมจะลงที่นี่เลย”
พ่อบ้านฟางถาม “คุณชายครับจะให้ผมไปช่วยคุณชายไหมครับ?”
เย่เฉินกล่าว “ไม่ต้องหรอกครับ คุณไปส่งพ่อตาผมกับลูกสาวผมไปพบคุณปู่ผมที เดี๋ยวผมจะไปหาชิงหลง”
พอได้ยินชื่อ “ชิงหลง” พ่อบ้านฟางก็ระบายยิ้มออกมา “จริงสิครับ คุณชายกลับมาแล้ว เรียกใช้ชิงหลงก็ได้ครับ”
ชิงหลงเป็นมือขวาคนสำคัญที่ตระกูลเย่ส่งไปให้ดูแลเย่เฉิน!
เขาเองเป็นคนที่เรียกได้ว่าเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงสำคัญ!
เย่ฉงไห่ส่งตัวมือขวาให้หลานทั้งสามคนอย่างเย่เทียน เย่เซวียนและเย่เฉินเพื่อจะได้สืบทอดกิจการของตระกูลเย่!
ได้แก่ชิงหลง ไป๋หู่และจูเชว่!
ชิงหลงติดตามเย่เฉิน ไป๋หู่ติดตามเย่เทียน ส่วนเจ้านายของจูเชว่ก็คือเย่เซวียน
ตระกูลเย่ไม่ได้ส่งแค่เย่เทียน เย่เซวียนและเย่เฉินไปฝ่าฟันลำบากเท่านั้น แต่ยังฝึกซ้อมชิงหลง ไป๋หู่และจูเชว่ตั้งแต่เด็ก!
ชิงหลง ไป่หู่และจูเชว่ ไม่ได้เจาะจงว่าเป็นใคร แต่เย่ฉงไห่คัดเลือก ฝึกปรือคนเก่งสามคนจากคนนับร้อยเพื่ออยู่เคียงข้างนายน้อยของตระกูล
หลังจากโดนจับฝึกหนักมาหลายสิบปี จนสุดท้ายก็ได้ตัวชิงหลง ไป๋หู่และจูเชว่มา
พวกเย่เฉินโดนไปทดสอบต่างๆ นานาก็แล้ว แต่พวกชิงหลงโดนฝึกหนักกว่ามาก!
พวกเย่เฉินต้องทดสอบด่านธุรกิจ พวกชิงหลงเองก็ต้องไปล้มลุกคลุกคลานในโลกธุรกิจทั่วโลกเป็นเวลาหลายปี!
ที่จริงแล้วเพียงแค่กำลังคนๆ เดียวหรือเส้นสาย พวกเย่เฉินยังไม่เก่งเท่าพวกเขาสามคนด้วยซ้ำ !
แต่ว่าต่อให้ทั้งสามคนเก่งกาจเท่าไหร่ก็เป็นแค่คนใช้ของเย่เฉิน
เมื่อนึกถึงชิงหลง รอยยิ้มก็ผุดบนใบหน้าของเย่เฉิน หมอนี่สุดยอดจริงๆ เขาถือเป็นคนที่เก่งที่สุดในสามมือขวา เก่งเสียยิ่งกว่าไป๋หู่และจูเชว่มาก!
“ถ้าหากว่าคุณปู่อนุญาตให้เราเรียกใช้ชิงหลงได้ล่ะก็นะ เราคงไม่ต้องทนรับอะไรมากมายแบบนี้!”
เย่ฉงไห่ตั้งกฎเอาไว้ว่าระหว่างที่เย่เฉินกำลังทดสอบอยู่ ห้ามเรียกใช้ชิงหลง หรือขอความช่วยเหลือจากอีกฝ่าย
เพราะชิงหลงเก่งมากจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นความสามารถของตัวเขาเองหรือว่าอิทธิพลที่มี
ปกติแล้วถ้าเย่เฉินเจอเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ก็น่าจะจัดการได้เอง!
ตอนนี้เย่เฉินมาที่ประเทศอังกฤษจึงสามารถติดต่อชิงหลงได้
เย่เฉินกดโทรหาชิงหลง
“ชิงหลง นายสบายดีไหม?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)