เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 481

สรุปบท ตอนที่ 481 เย่เฉินจะต้องขอโทษ!: เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)

ตอนที่ 481 เย่เฉินจะต้องขอโทษ! – ตอนที่ต้องอ่านของ เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)

ตอนนี้ของ เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) โดย Internet ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายActionทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง ตอนที่ 481 เย่เฉินจะต้องขอโทษ! จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

ตอนที่ 481 เย่เฉินจะต้องขอโทษ!

เดิมทีเย่เฉินก็รู้สึกดีกับฟางชิงไม่น้อย เพราะหล่อนทั้งหน้าตาสะสวย ดูแพง แถมยังทำอะไรดูยิ่งใหญ่สุดๆ

แต่ว่าในฐานะที่เป็นเพื่อนสนิท คิดไม่ถึงว่าฟางชิงจะเยาะแย้ยและเหน็บแนมซูมู่ชิงในตอนที่หล่อนกำลังเสียหน้า

“เมียเราเมื่อกี้จะต้องโดหักหน้าที่นี่แน่ๆ! ฉันจะต้องฉีกหน้าหล่อนคืนบ้าง!”

เย่เฉินกำหมัดแน่น

พูดกันเอาไว้เสียดิบดีว่าจะทำให้ซูมู่ชิงได้หน้า แล้วจะปล่อยให้หญิงสาวโดนเพื่อนเยาะเย้ยได้อย่างไร!

เย่เฉินกล่าวกับพวกฟางชิง “พนักงานที่นี่อาจจะมาใหม่ หรือไม่ก็ตอนเพิ่งเลื่อนขั้นคนที่ดูแลรับผิดชอบที่นี่ยังไม่ได้บอกพวกเขาว่าเจ้าของร้านตัวจริงเป็นใคร ผมเรียกคนดูแลที่นี่ให้มาแล้ว เขากำลังจะมาถึงแล้ว อีกเดี๋ยวผมจะอธิบายให้พวกคุณฟัง!”

ได้ยินเย่เฉินพูดแบบนี้ ฟางชิงก็หัวเสีย “อะไรนะ? นายเรียนคนดูแลที่นี่มาเหรอ? นายบอกว่านายเรียกเจ้าของบาร์มาไม่ใช่เหรอ?”

ที่จริงเย่เฉินไม่อยากใช้คำว่าเจ้าของนั่นเพราะว่าเจ้าของบาร์เหล้าตัวจริงก็คือเขาและซูมู่ชิง

ทว่าถ้าจะนับแค่บาร์เหล้าแห่งเดียวก็คงจะพอได้อยู่ เพราะอย่างไรเสียเย่เฉินและซูมู่ชิงเป็นเจ้าของทั้งกรุ๊ป ส่วนพวกเขาเป็นแค่เจ้าของร้านเหล้าแห่งเดียวเท่านั้น

เย่เฉินกล่าว “ถูกต้อง!”

“พรู้ด”

จางเหมิงและหลินเป้ยเป้ยหลุดหัวเราะ

“ฮ่าๆ ยังจะโกหกอีก”

“เย่เฉินนายรู้ไหมว่าเจ้าของบาร์เหล้าที่นี่คือใคร?”

ฟางชิงเองก็หลุดหัวเราะออกมา “แย่แล้ว บังเอิญจริงๆ ทำยังไงมู่ชิง? ถ้าเป็นเวลาอื่นฉันคงจะร่วมมือยอมแสดงละครกับสามีเธอไปแล้ว ไม่ว่าเขาพูดอะไรฉันคงจะเออออไปด้วย เขาบอกว่าตัวเองเป็นเจ้าของร้านฉันก็จะไม่แฉเขา แต่ว่าเจ้าของร้านนี้คือสามีฉัน เธอว่าจะให้ฉันแสดงต่อไปยังไง?”

สีหน้าซูมู่ชิงเรียบเฉย หล่อนไม่พอใจอย่างที่สุด เพราะเพื่อนหล่อนไม่ได้แฉเย่เฉินก็จริงแต่อีกฝ่ายจงใจพูดให้เย่เฉินเสียหน้า

แต่ว่าคำพูดพวกนี้กลับทำให้ซูมู่ชิงรู้สึกแย่มากทีเดียว!

ซูมู่ชิงเป็นผู้หญิงที่รักหน้าตัวเองขนาดไหน?

จะให้หล่อนขอเพื่อนๆ ช่วยแสดงละครเพื่อจะเติมเต็มความทะเยอทะยานของสามีงั้นเหรอ!

แล้วหล่อนจะเผชิญหน้ากับเพื่อนคนอื่นๆ อย่างไร!

เย่เฉินตกใจ“สามีคุณเป็นคนดูแลที่นี่เหรอ?”

ฟางชิงกล่าวด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม “ใช่สิ ต้องขอโทษด้วยจริงๆ นะแหม บังเอิญจริงเลย ถ้ารู้แต่แรกคงจะย้ายร้านไปแล้ว ถ้านายอยากจะเสแสร้งแบบนี้เราก็จะร่วมมือด้วย ฮ่าๆ”

พอได้ยินคำว่าเสแสร้ง เย่เฉินก็ขมวดคิ้วมุ่นทันที!

คำพูดที่ไม่น่าฟังกว่านี้เย่เฉินก็เคยได้ยินมาก่อน

แต่ว่าคำๆ นี้กลับเสียดหูอย่างมากจากคำพูดหยาบคายทั้งหมดที่ออกมาจากปากของฟางชิง!

“คุณบอกว่าผมหลอกคุณเหรอ? ผมบอกคุณไว้เลยนะ ถ้าสามีคุณเป็นคนดูแลที่นี่จริงๆ ภายในสิบนาทีต่อให้คลานมา เขาก็ต้องคลานมาที่ร้านเหล้านี่!”

เย่เฉินเองก็เริ่มโกรธขึ้นมาบ้างแล้ว

และในตอนนี้เอง ชายฝรั่งที่หน้าตาหล่อเหลาทำผมเหมือนเดวิด แบ็คแฮมเปิดประตูร้านเหล้าแล้วเดินเข้ามา

ฟางชิงที่กำลังได้ใจก็นิ่งไปทันที “ที่…ที่รัก!”

จางเหมิงและหลินเป้ยเป้ยที่รู้จักสามีของของเพื่อนก็ชะงักไป “มาจริงๆ ด้วย!”

เย่เฉินจึงกล่าว “คุณครับผมหวังว่าพนักงานที่ร้านทุกคนจะรู้ว่าเจ้าของร้านเป็นใครกันแน่ คุณทำงานได้ไม่ครบถ้วนนะ ทว่าคุณเป็นสามีของเพื่อนภรรยาผม ผมเลยจะให้โอกาสคุณอีกสักครั้ง”

แต่พอได้ยินแบบนี้แล้ว ฟางชิงก็ตบโต๊ะเสียงดังอย่างไม่พอใจ “มู่ชิง เธอลองฟังดูสิว่าสามีเธอพูดอะไรออกมา!! นี่มันเหมือนเจ้านายสั่งลูกน้องเลยนะ เขามีสิทธิ์อะไรมาพูดกับสามีฉันแบบนี้! ฉันขอสั่งให้สามีเธอขอโทษสามีฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ!”

เย่เฉินจึงกล่าว “ก็ผมเป็นหัวหน้าเขา เขาเป็นคนดูแลที่นี่ ผมกับซูมู่ชิงเป็นเจ้าของที่นี่ ผมพูดแล้วมันผิดตรงไหน?”

นั่นเพราะความประมาทของคนดูแลร้านเหล้าแห่งนี้ทำให้ซูมู่ชิงต้องร้องไห้

ถ้าไม่ใช่เพราะอีกฝ่ายเป็นสามีของเพื่อนภรรยา มีสายสัมพันธ์เพียงเศษเสี้ยวน้อยๆ กับภรรยา เย่เฉินคงจะไล่เขาออกไปนานแล้ว!

แต่แมคโดนัลด์กลับเถียง“นี่ ไอ้น้อง แกพูดเหลวไหลอะไรกัน? แกบอกว่าแกเป็นหัวหน้าใคร? ฉันไม่รู้จักแกด้วซ้ำไป!”

เย่เฉินเองก็แปลกใจไม่น้อย ต่อให้ชิงหลงไม่ได้บอกเขา แต่ในฐาะที่เป็นผู้ดูแลที่นี่ก็ไม่มีทางจะไม่รู้ว่าเย่เฉินเป็นใคร

เย่เฉินจึงถาม “ชิงหลงบอกให้คุณมาที่นี่ไม่ใช่เหรอ? เขาไม่ได้บอกคุณเหรอ?”

แมคโดนัลด์หัวเราะเสียงดัง “ชิงหลงบ้าบออะไร! ผมไม่เห็นเคยได้ยินชื่อนี้เลย!”

เย่เฉินจึงสงสัยในตัวอีกฝ่าย “งั้นสรุปแล้วคุณใช่คนดูแลที่นี่ไหม?”

ชิงหลงได้แจ้งผู้ดูแลที่นี่แล้ว และยังบอกอีกฝ่ายว่าเย่เฉินกำลังจะมาที่ร้านเร็วๆ นี้

ถ้าหากแมคโดนัลด์ไม่รู้ว่าชิงหลงเป็นใครงั้นแปลว่าเขาไม่ใช่คนดูแลของที่นี่!

ฟางชิงทนดูต่อไปไม่ไหว “เย่เฉิน! สามีฉันเป็นสุภาพบุรุษดังนั้นถึงได้มีมารยาทและให้อภัยคุณ แต่คุณกลับสงสัยในตัวเขาแถมยังพูดจาเสียมารยาทกับเขาด้วย! ซูมู่ชิง ฉันทนไม่ได้นะที่จะมีคนดูถูกสามีฉันในถิ่นฉันเนี่ย! ฉันขอสั่งให้สามีเธอขอโทษสามีฉันเดี๋ยวนี้!”

จางเหมิงเองก็กล่าว“ฉันเห็นด้วยกับฟางชิงนะ! เย่เฉินทำน่าเกลียดจริงๆ ทำผู้ชายประเทศเราขายหน้าจริงๆ ขี้โม้ก็ช่างเถอะ แต่เจ้าของร้านตัวจริงมาแล้ว ยังไม่ยอมรับอีกคิดไม่ถึงว่าจะสั่งเจ้าของร้านอีก น่าเกลียดจริงๆ!”

หลินเป้ยเป้ยเองก็กล่าว “ฟางชิงกับสามีของหล่อนจะเลี้ยงเหล้าราคาหลายพันปอนด์เลยนะ ก่อนมานายรับปากเสียดิบดี แต่พอมาแล้วคนดูแลรับรองเราเป็นฟางชิงทั้งนั้น เย่เฉินนายจะต้องขอโทษสามีฟางชิง!”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)