ตอนที่ 483 ราชรถทองคำมารับ!
บ็อบผู้ดูแล Gilbey’s Barมารับหน้าที่เป็นบาร์เทนเดอร์ทที่บาร์ด้วยตัวเอง แล้วยังเปิดPaul Émile Rémy Marti มูลค่าหลายแสนในร้านที่เป็นดั่งสมบัตของร้าน สุราเลิศรศให้ซูมู่ชิงและเพื่อนๆ
จางเหมิงและหลินเป้ยเป้ยที่กำลังชิมบรั่นดีชั้นเลิศต่างก็ยกแก้วไวน์ขึ้นแล้วดื่มด่ำไปกับรสชาติชั้นเลิศ
ความจริงแล้วพวกเพื่อนๆ ของซูมู่ชิงล้วนแต่มีพื้นฐานครอบครัวที่ดีก็เคยดื่มเหล้ามูลค่าหกหลักมาก่อน
แต่ว่าพวกหล่อนดื่มด่ำกับความรู้สึกในการได้ดื่มเหล้าราคาแพงแต่ไม่ได้จ่ายเงิน สัมผัสบรรยากาสของบาร์เหล้าและทุกอย่างที่เป็นของเพื่อนตนเอง สัมผัสความรู้สึกที่เป็นคนพิเศษในต่างประเทศ!
ทุกคนต่างรู้ว่าพื้นที่ในต่างประเทศล้วนแต่มีการดูถูกต่างๆ นานา โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นคนเอเชียหรือคนผิวเหลือง
ยิ่งเป็นคนที่ไปต่างประเทศบ่อยๆ อย่างจางเหมิง ก็ยิ่งเคยโดนดูถูกจากพวกฝรั่งผิวขาวที่ทำตัวสูงส่งกว่าใครๆ!
ดังนั้นพอพวกหล่อนมาที่ประเทศอังกฤษอยากจะเที่ยวที่ไหนก็ได้ เที่ยวอย่างไรก้ได้ อยากจะดื่มอย่างไรก็ได้ ไม่ต้องสนใจปัญหาเรื่องอื่นๆ
เพราะว่าที่นี่เป็นถิ่นของเพื่อนสนิท ซูมู่ชิงสามารถปกป้องพวกหล่อนได้
พวกหล่อนหวังว่าจะได้สัมผัสบรรยากาศแบบนี้
จางเหมิงยกแก้วเหล้าขึ้นมาแล้วหันไปหาซูมู่ชิง “มู่ชิงเพื่อนรักขอบใจนะจ๊ะที่รับรองดูแลเราดีขนาดนี้ บ็อบผู้นี้ดูแล้วร่ำรวยทีเดียวนะ คิดไม่ถึงว่าจะรับรองเราเป็นอย่างดี รู้สึกสุดยอดจริงๆ เลย!”
หลินเป้ยเป้ยยกแก้วเหล้า “จริงด้วย คราวก่อนฉันมาดื่มเหล้าที่บาร์โดนฝรั่งดูถูก ผลลัพธ์คือเจ้าของร้านไม่ช่วยฉัน ยังจะเยาะเย้ยกันอีก หงุดหงิดชะมัด”
ซูมู่ชิงยกแก้วขึ้นอย่างดีใจแล้วชนแก้วกับหล่อน “พวกเธอเที่ยวให้สนุกก็พอ”
และในตอนนี้บ็อบก็หันมากล่าวกับแขกในร้าน “ทุกท่านครับ ผมขอแนะนำให้ทุกท่านได้รู้จักคุณผู้หญิงท่านนี้ก็คือเจ้าของ Gilbey’s Bar คุณซูมู่ชิงมาจากประเทศจีน เราดื่มให้หล่อนดีไหม?”
แขกเหรื่อที่มาที่นี่ต่างก็รู้จักบ็อบ ทุกคนต่างก็ยกแก้วเหล้าขึ้นแล้วดื่มให้ซูมู่ชิง
“คุณซู ขอบคุณนะครับที่มีร้านดีๆ ให้เรานั่งแบบนี้ หวังว่าคุณจะเปิดร้านต่อไปนะครับ!”
“คุณซู คุณเป็นผู้หญิงเอเชียที่สวยที่สุดที่ผมเคยเจอมา!”
“……”
แขกทุกคนในร้านต่างก็ดื่มเหล้าให้ซูมู่ชิง ซูมู่ชิงเองก็รู้สึกได้ถึงความรักที่ท่วมท้นแล้วยกแก้วเหล้าขึ้นมา “ขอบคุณนะคะทุกคน ขอบคุณที่ทุกคนมาเที่ยวที่ Gilbey’s Bar! ฉันรู้ว่าที่นี่เป็นสถานที่ที่มีประวัติยาวนานและเป็นที่นิยมมากก่อนหน้านี้มีทั้งนายกรัฐมนตรีและยังนักเขียนอย่างWells หรือว่า Bernard หรือ Hemingway ที่เป็นคนอเมริกันก็ยังเคยมาที่นี่บ่อยๆ เชื่อว่าคนที่มาดื่มที่นี่ล้วนแต่เป็นคนที่มีความสามารถทั้งสิ้น ฉันรู้สึกเป็นเกียรติมากที่ได้เจอทุกท่า วันนี้เหล้าที่ทุกคนสั่งฉันขอเลี้ยงเองนะคะ! หวังว่าพวกคุณดื่มกินกันอย่างมีความสุข!”
ทันทีที่ได้ยินว่าซูมู่ชิงจะเลี้ยง แขกทั้งหมดก็โห่ร้องอย่างดีใจ แล้วขอบคุณซูมู่ชิงเสียงดัง
เย่เฉินหันมองซูมู่ชิงแล้วระบายยิ้ม หญิงสาวไม่ค่อยโอ้อวดแบบนี้
ซูมู่ชิงเพิ่งจะโดนดูถูกเมื่อกี้โดนเพื่อนสมัยมหาวิทยาลัยดูถูกว่าฉายาราชินีของบาร์เป็นแค่ชื่อเสียงปลอมๆ
ดังนั้นตอนนี้หล่อนถึงได้ทำแบบนี้ เพื่อแสดงให้เห็นศักยภาพความเป็นเถ้าแก่ของตนเอง!
ซูมู่ชิงเองจิบเหล้าอย่างมีความสุข รอยยิ้มผุดขึ้นบนใบหน้า
เยเ่ฉินโอบไหล่หญิงสาว ลูบเรือนผมของซูมู่ชิงแล้วกล่าวถาม “ที่รัก ดีใจไหมครับ?”
ซูมู่ชิงพยักหน้ารับไม่หยุด “ขอบคุณค่ะ ที่รัก ฉันรู้ว่าสามีของฉันเป็นคนเก่ง จะต้องเหาะมาช่วยฉันแน่ๆ!”
เย่เฉินหัวเราะคิกคักแล้วจุมพิตหญิงสาว
45 นาทีผ่านไปอย่างรวดเร็ว แล้วเย่เฉินก็ได้รับสายจากชิงหลง
ชิงหลง “ป้ายเหนือประตูทุกร้านในลอนดอนแก้ชื่อเสร็จแล้วครับ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)