เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 485

ตอนที่ 485 สถานะทางสังคมของตระกูลเย่!

ณ ถนน White Hall เมืองลอนดอน ประเทศอังกฤษ

เย่เฉินและซูมู่ชิงนั่งอยู่บนรถม้าทองคำอันแสนหรูหราที่ยาวรวมๆ 6.6 เมตร หนักเกินสามตัน ด้านหน้ามีม้าหกตัวในการลากรถ!

ดังนั้นทุกหนแห่งที่รถคันนี้เคลื่อนตัวผ่านจึงเกิดเสียงฮือฮา และมีแต่คนพยายามจะถ่ายรูป

ซูมู่ชิงรวบรวมความกล้าโบกมือเพื่อขอบคุณคนที่ทำความเคารพและโห่ร้องพวกนั้น

ท่าทีของหญิงสาวในวินาทีนี้เป็นราวควีนของที่นี่ก็ไม่ปาน!

ดีที่หญิงสาวดื่มเหล้าไปแล้วนิดหน่อย ไม่อย่างนั้นเจ้าหล่อนเองก็คงไม่กล้าทำแบบนี้!

ปลอมสุดๆ!

ซูมู่ชิงมีความสุขจนทำอะไรไม่ถูก หญิงสาวหันไปกล่าวกับเย่เฉิน “ที่รัก บีบแก้มฉันหน่อย”

เย่เฉินถามอย่างสงสัย“บีบหน้าคุณทำไมเหรอครับ?”

ซูมู่ชิงจึงกล่าว“ก็ฉันรู้สึกว่าตอนนี้เหมือนฝันไปเลยอ่ะค่ะ เหมือนว่าทั้งหมดไม่ใช่เรื่องจริงเลย นี่มัน…สมบูรณ์แบบเกินไป! ฉันไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะได้รับอภิสิทธิ์ขนาดนี้ที่นี่!”

เย่เฉินกล่าวด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม “ที่รัก ถ้าผมบีบแก้มคุณ คุณก็คงจะไม่เจ็บหรอกล่ะมั้ง ไม่สู้ผมบีบที่อื่น รับรองว่าคุณจะเจ็บจนแยกได้เลยว่าตกลงเป็นความจริงหรือความฝัน”

นิ้วมือเรียวเสลาของซูมู่ชิงตีลงบนร่างกายของเย่เฉิน “บ้าจริง ข้างนอกคนตั้งเยอะแยะ คุณอย่าทำอะไรเหลวไหลนะคะ!”

เย่เฉินกลับไม่สนใจเขาโอบไหล่หญิงสาวอย่างใจกล้า “กลัวอะไรกันครับ ที่นี่คือพท้นที่ส่วนตัวเราต่อให้เราหลับนอนกัยนบนรถม้านี่ใครจะกล้าพูดอะไร? ถ้าคุณอายเขินคนเยอะล่ะก็ ผมจะบอกให้คนไปให้หมด รับรองได้เลยอีกสิบนาทีสองข้างทางจะไม่มีคนหรือรถสักคัน”

ซูมู่ชิงรู้ว่าสามีของตนเองทำได้แบบที่พูด จึงเอนตัวลงไปซบไหล่เขา “ไม่ต้องหรอกค่ะ ขอบคุณนะคะที่รัก ฉันมีความสุขมากเลย….”

และเมื่อเห็นเย่เฉินและซูมู่ชิงขึ้นไปบนรถม้า จางเหมิงและหลินเป้ยเป้ยก็รีบร้อนเดินไปขึ้นรถของฟางชิงแล้วกล่าวกับคนขับรถ “รีบตามรถม้าไปสิ!”

แต่ทันทีที่รถราคาสิบล้านเข้าใกล้รถม้า ก็จะโดนราชองครักษ์ขวางไว้ทันที

“ห้ามเข้าใกล้ราชรถของท่าน!”

จางเหมิงเปิดหน้าต่างรถแล้วอธิบายกับอีกฝ่าย “คุณคะ อย่าขวางเราเลย เรามากับคุณและคุณนายเย่ค่ะ!”

บนราชรถคันนี้ของเย่เฉินมีคนขับม้าแปดคน ม้าขาวสามตัวหน้าก็มีคนขี่มันอยู่สามคน ส่วนม้าดำสามตัวด้านหลังมีคนขี่อยู่อีกสามคนเช่นกัน

นอกไปจากนี้ยังมีอีกสองคนที่ยืนอยู่ด้านหลังของราชรถ

หนึ่งในนั้นเคาะกระจกรถม้าแล้วถาม “คุณเย่ รถสีขาวโรลซ์-รอยซ์ด้านหลังบอกว่ามากับคุณ ให้พวกหล่อนตามมาไหมครับ?”

การเดินทางครั้งนี้ของเย่เฉินเป็นไปเพื่อให้พวกสามคนที่เหลือได้เห็นความจริง แน่นอนว่าต้องให้พวกหล่อนตามมาใกล้ๆ

“ให้พวกนั้นตามมาด้านหลังก็ได้” เย่เฉินสั่ง

“ครับ ท่าน!”

พอได้รับอนุญาตจากเย่เฉินแล้ว รถของฟางชิงถึงได้เคลื่อนตัวมาอยู่หลังรถม้า

เพราะถูกนับเป็นขวบนเดียวกับราชรถของเยเ่ฉิน ดังนั้นรถของพวกหล่อนถึงสามารถฝ่าไฟแดงได้ อีกทั้งคนสองข้างทางยังโห่ร้องต้อนรับพวกหล่อนด้วย

จางเหมิงตื่นเต้นอย่างมาก “ว้าว สุดยอดจริงๆ! นี่รู้สึกเหมือนเป็นการเดินทางของฮ่องเต้และเจ้าหญิง แล้วมีชาวบ้านรอต้อนรับอยู่สองข้างทางเลย!”

หลินเป้ยเป้ยเองก็หยุดถ่ายภาพ “ถ้าฉันไปเล่าให้เพื่อนๆ ฟังว่าฉันฝ่าไฟแดงที่อังกฤษได้ตามใจ แล้วยังมีองครักษ์นำขบวนให้ พวกเขาจะต้องอิจฉาริษยาฉันมากแน่!”