เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 506
สรุปบท ตอนที่ 506 ความผิดปกติของฉินเสี่ยวตั่ว!: เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)
ตอน ตอนที่ 506 ความผิดปกติของฉินเสี่ยวตั่ว! จาก เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
ตอนที่ 506 ความผิดปกติของฉินเสี่ยวตั่ว! คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายAction เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) ที่เขียนโดย Internet เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
ตอนที่ 506 ความผิดปกติของฉินเสี่ยวตั่ว!
เย่เฉินหยิบมือถือขึ้นมาแล้วโทรหาซีกวา
“ขอโทษด้วยค่ะ หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้”
เย่เฉินขมวดคิ้ว ไม่เข้าใจว่าทำไมซีกวาถึงได้หายไปเลยไม่ติดต่อกลับมาตั้งแต่ไล่ให้ไปตามตัวฉินหงเหยียน
หรือว่าจะโดนเย่เซวียนจับแล้วแล้วเชือดทิ้งไปแล้วเหรอ?
ซีกวาเองก็ถือว่าเป็นลูกน้องคนสำคัญของเย่เฉิน รองมือรองเท้าเขามาก็หลายหน
ถ้าหากว่าเขาโดนเย่เซวียนฆ่าทิ้งล่ะก็ เย่เฉินไม่มีทางปล่อยพี่ชายตัวเองแน่
และในเวลานี้เองจู่ๆ หวังเอ้อร์เชอก็โทรมา
“ฮัลโหล เสี่ยหวังมีอะไรหรือเปล่า?”
เย่เฉินกดรับสายทันที
หวังเอ้อร์เชอโดนเย่เฉินส่งให้ไปตามหาข่าวคราวของซีกวา เย่เฉินจึงเดาว่าอีกฝ่ายน่าจะได้ข่าวอะไรเข้าแล้ว!
หวังเอ้อร์เชอกล่าว “คุณชาย ผมเจอตัวพี่กวาแล้วครับ!”
เย่เฉินดีใจอย่างมาก“ซีกวาอยู่ไหน?”
หวังเอ้อร์เชอตอบ “เขาอยู่ที่ฟิลิปปินส์ครับ แต่ในคุกนะครับ โดนจับ คุณชายครับ ผมเข้าเยี่ยมเขาไม่ได้ คุณชายพอจะมีเส้นสายอยู่ที่นั่นไหมครับ ช่วยพี่กวาเขาออกมาที”
“โดนจับเหรอ?”
เย่เฉินถึงได้เข้าใจเดี๋ยวนี้เองว่าทำไมเขาถึงติดต่อซีกวาไม่ได้สักที
“ส่งที่อยู่มา แล้วรอฉันที่นั่น ฉันจะรีบไป”
เมื่อกดวางสายเย่เฉินก็หันไปสั่งชิงหลง “ไปฟิลิปปินส์!”
แล้วเหอเฟิงหมายเลข 3 ก็เปิดโหมดพรางตัวบินตรงไปฟิลิปปินส์
สิบกว่าชั่วโมงต่อมา เย่เฉินก็มาถึง
หวังเอ้อร์เชอยืนรอเขาอยู่กลางที่โล่ง เมื่อเห็นเย่เฉินเดินออกมาจากอากาศว่างๆ ก็ตกใจ
“แม่ง! แม่ง! นี่มันเครื่องบินล่องหน! สุดยอด เจ๋งมาก คุณชายครับ เมื่อกี้คุณชายเหมือนเดินออกมาจากประตูเวทย์มนต์เลยล่ะครับ!”
หวังเอ้อร์เชอชมเขาไม่ขาดปาก
และในเวลานี้เองเงาคนที่แสนจะคุ้นตาก็ปรากฏขึ้นแล้ววิ่งตรงมาหาเขา
“คุณชาย!!!”
คนที่วโผวิ่งมาหาเขานั้นคือซีกวา
ในระหว่างทางที่มาเย่เฉินได้หาเส้นสายให้ช่วยพาตัวซีกวาออกจากคุก
หวังเอ้อร์เชอก็ตกใจเช่นกัน “อ้าว! พี่กวา! พี่ออกมาแล้วเหรอ? เมื่อบ่ายผมเพิ่งไปเยี่ยมพี่ที่คุกนี่เอง คนที่นั่นยังไม่ยอมให้ผมเข้าเยี่ยมด้วยซ้ำ แม่ง จริงสิ พี่กวาผมได้ยินว่าพี่โดนจับเพราะไปกินแขนเด็ก พี่เป็นบ้าตั้งแต่เมื่อไร?”
ซีกวาทำหน้าหงุดหงิดแล้วโวยวาย “ใครชอบกินแขนเด็ก! ฉันโดนใส่ความโว้ย!”
เมื่อเย่เฉินได้ยินข้อหาที่แสนจะเหลวไหลก็หลุดหัวเราะออกมา “นี่จะต้องเป็นฝีมือพี่รองของฉันแน่ เขามันชอบส่งคนเข้าคุก แล้วชอบยัดข้อหาแปลกๆ ให้อีกต่างหาก ซีกวานายจะต้องโดนพี่รองจับได้เพราะสะกดรอยตามฉินหงเหยียนแน่ๆ”
ซีกวาถอนหายใจ “เฮ้อ ในเมื่อเป็นฝีมือพี่รองของคุณชายผมก็จะไม่ถือสา ถ้าเป็นคนอื่น เล่นงานผมแบบนี้ ผมจะต้องคิดบัญชีแค้นกับมันแน่!”
เย่เฉินรู้สึกว่าเย่เซวียนเองก็เมตตาซีกวามากแล้ว อย่างน้อยๆ ก็ไว้ชีวิตเขา ไม่ได้ตัดแขนจัดขาอะไร เพียงแต่ยัดข้อหาตลกๆ ให้เขาเท่านั้นเอง
เย่เฉินจึงกล่าวถาม “ไม่ต้องพูดเรื่องพวกนี้แล้ว ซีกวารีบๆ บอกฉันว่าตอนนั้นที่ฉันให้นายไปสะกดรอยตามฉินหงเหยียนได้อะไรมาบ้างไหม?”
ซีกวารีบตอบ “วันนั้นที่เมืองหลวง พอออกจากโรงแรมมาแล้วผมก็ตามรถของคุณหนูฉินหงเหยียน ผมว่าผมสะกดรอยตามแบบแนบเนียนมากทีเดียวหล่อนไม่มีทางจับได้แน่! แล้วหลังจากนั้นคุณหนูก็ไปที่สนามบิน ผมก็ตามหล่อนมาจนถึงฟิลิปปินส์ แต่พอถึงแล้วตามไปตามมา ผมก็โดนจับได้ แถมยังบอกว่าผมกัดแขนเด็ก บ้าเอ๊ย ตั้งแต่มาที่นี่มยังไม่เจอเด็กอายุน้อยกว่า 12 ขวบด้วยซ้ำ!”
เย่เฉินครุ่นคิดอย่างละเอียด “หรือว่าพี่รองกับฉินหงเหยียนอยู่ฟิลิปปินส์”
ที่นี่มีเกาะมากมาย เช่นเกาะโบราไกย์ หรือเกาะโครอน ไอส์แลนด์ล้วนแต่สวยและลับตาคน
ถ้าเย่เซวียนอยู่ที่นี่ เขาจะสามารถซ่อนตัวได้ แถมยังสามารถชมหาดทรายแสงแดด ไม่แน่ว่ามีสาวสวยอยู่กับเขาอีกเป็นพะเรอเกวียน
ในเมื่อเขาติดต่อสองคนนั้นไม่ได้ แต่เขายังติดต่อฉินเสี่ยวตั่วได้นี่นา!
ตอนนั้นขอแค่ตามฉินเสี่ยวตั่วไปก็จะเจอตัวเย่เซซียนและฉินหงเหยียน!
“ไป กลับไปขึ้นเครื่องบินกัน”
เย่เฉินเดินกลับมาขึ้นเครื่องบิน จากนั้นชิงหลงก็เปิดระบบติดตามและ GPS ขอแค่ฉินเสี่ยวตั่วรับสายเย่เฉิน พวกเขาก็จะรู้ตำแหน่งของหล่อนอย่างรวดเร็ว
พอรู้ตำแหน่งที่อยู่ เย่เฉินก็ขะสามารถขับเครื่องบินนี่ไปหาพวกเขาได้ทันที!
หลังจากที่เตรียมพร้อมแล้ว เย่เฉินก็กดโทรหาฉินเสี่ยวตั่ว
โทรติดแต่เจ้าหล่อนไม่รับสาย
เย่เฉินลองกดโทรไปหาอีกครั้งแต่เจ้าหล่อนก็ยังคงไม่รับสาย
“ฉินเสี่ยวตั่วทำงานอยู่หรือเปล่าครับ?” หวังเอ้อร์เชอถาม
“อาจจะหลับอยู่ก็ได้ ท่าหลับของคุณหนูเสี่ยวตั่วต้องสวยมาก…”
ซีกวาจินตนาการไปพลางน้ำลายไหล
จนครึ่งชั่วโมงผ่านไป ฉินเสี่ยวตั่วก็ส่งข้อความมา
ฉินเสี่ยวตั่ว “มีอะไร เย่เฉิน เมื่อกี้ฉันยุ่งๆ เลยไม่ได้รับสาย มีอะไรก็คุยในนี้แล้วกัน!”
เย่เฉินเห็นข้อความก็ระบายยิ้ม
นี่แปลว่าหล่อนจงใจไม่รับสายเขา
กลัวโดนสะกดรอยตามสินะ?
ดีมาก ยิ่งเป็นแบบนี้ นั่นก็ยิ่งแปลว่าลางสังหรณ์ของเย่เฉินถูกต้อง
ฉินเสี่ยวตั่วอยู่กับฉินหงเหยียนแน่ๆ!
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)