เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 514

ตอนที่ 514 ชนมันตายไปเลย!

เดือนแปดถือยาสีชมพูออกมาแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ใส่ฉินเสี่ยวตั่ว “มาสิมา สาวสวย พี่มีของดีให้กิน”

ฉินเสี่ยวตั่วขยับตัวไม่ได้แล้วส่ายหน้าอย่างสุดชีวิต “ไม่นะ ฉันไม่กิน!”

เดือนเก้าเห็นฉินเสี่ยวตั่วที่หวาดกลัวจนขดตัวก็กล่าว “ฉินเสี่ยวตั่ว ถ้าไม่อยากโดนหมอนี่เล่นล่ะก็ ทางที่ดีที่สุดก็รีบบอกข่าวของพี่สาวเธอกับเย่เซวียนมาเสียดีๆ เดือนแปดคนนี้สารเลวมากนะ ฉันเอาสิ่งที่เขาเคยทำมาก่อนให้เธอดูดีไหม”

เดือนเก้าพูดพลางหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาจากกระเป๋า แล้วเจอคลิปวีดีโอในคลังภาพแล้วกดเล่นให้ฉินเสี่ยวตั่วดู

ในคลิปวีดีโอมีแต่ภาพไม่น่าชมทั้งหมด

เดือนเก้ากล่าว “ผู้หญิงในคลิปกินยาเข้าไปเลยมีสภาพแบบนี้ ถ้าหากว่าเธอไม่อยากจะโดนหมอนี่แตะต้องล่ะก็ รีบบอกที่อยู่ของพวกเขามาเลยเร็วๆ”

เดือนแปดหงุดหงิด “เดือนเก้านายเป็นโรคอะไรใช่ไหม? ทั้งว่าฉันเจ้าชู้ บอกว่าฉันสารเลว นายนิสัยดีมากมั้ง?”

พูดจบก็หันมองฉินเสี่ยวตั่วด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ แล้วกล่าวอย่างอ่อนโยน “มาสิมา ที่รัก กินยานะ ไม่ต้องฟังเขาพูดเหลวไหล ฉันเป็นผู้ชายที่ดีที่สุดในโลกเลย คิกคิก”

“ไม่เอา ฉันไม่กิน!”

ฉินเสี่ยวตั่วดิ้นรนขัดขืนสุดชีวิต แต่ว่าหล่อนเองก็รู้ดีว่าหล่อนขัดขืนไปก็ไม่มีประโยชน์

“ฉันบอกแล้ว! ฉันยอมบอกที่อยู่ของเย่เซวียนแล้ว!”

ประโยคนี้ของฉินเสี่ยวตั่วทำให้เดือนแปดหยุดจริงๆ แล้วพวกเขาก็มีท่าทีตั้งใจฟังทันที

เย่เฉินเดาไว้ไม่มีผิด ฉินเสี่ยวตั่วรู้ข่าวของเย่เซวียนจริงๆ อย่างที่คิด!

ในช่วงเวลาที่ผ่านมาหล่อนก็อยู่กับฉินหงเหยียนและเย่เซวียนตลอดเวลา!

“รีบบอกมา บอกมาว่าเย่เซวียนอยู่ที่ไหน! ทำไมเราหาตัวพวกเขาตั้งนานแต่ไม่เจอเขาเลย!”

เดือนเก้าถามอย่างไม่ลดละ เห็นได้ชัดว่าเขาอยากรู้เรื่องเย่เซวียนแทบคลั่ง

ฉินเสี่ยวตั่วค่อยๆ สงบสติอารมณ์แล้วกล่าว “พี่เย่เซวียนอยู่ที่เกาะเซเบิล”

เกาะเซเบิล!

ทันทีที่ได้ยินชื่อนี้พวกผู้ชายตัวใหญ่ก็เหงื่อตก

เกาะเซเบิลตั้งอยู่ในมหาสมุทรแอตแลนติกค่อนไปทางเหนือของทวีปอเมริกาเหนือและตะวันออกของแคนาดา

ได้ยินมาว่าเกาะนี้ไม่มีหญ้าด้วยซ้ำ คนก็ไม่มี หรือจะขนาดสัตว์ หรือนกทะเลก็ยังไม่มี!

หลายร้อยปีที่ผ่านมา มีนักสำรวจจำนวนมากเคยไปสำรวจที่เกาะ แต่ก็ไม่มีอะไรเลย

ไม่ว่าอย่างไรพวกเขาก็คิดไม่ถึงว่าเย่เซวียนที่ชอบสาวสวย เงินทองและความหรูหราจะไปหลบอยู่ที่เกาะนั้น

เดือนเก้ายกมือถือขึ้นมาแล้วกดโทรออก

เดือนเก้ากล่าวว่า “นายครับ ฉินเสี่ยวตั่วคายความลับแล้วครับ เย่เซวียนอยู่ที่เกาะเซเบิล ครับนาย เราจะไปเกาะเซเบิลเพื่อจับเขาเดี๋ยวนี้ อ้อจริงด้วยครับจะให้ผมจัดการฉินเสี่ยวตั่วยังไงดีครับ? ให้ฆ่าหล่อนทั้งไหมครับ? อ้อได้ครับ เข้าใจแล้วครับนาย”

เมื่อกดวางสายเดือนเก้าก็หันไปกล่าวกับคนอื่น “นายท่านสั่งให้เรารีบไปเกาะเซเบิลให้เร็วที่สุด แล้วก็ปล่อยฉินเสี่ยวตั่วไปด้วย”

ทันทีที่ได้ยินว่าจะปล่อยหล่อนไปหญิงสาวก็ถอนหายใจ ร่างกายที่เกร็งเขม็งก็ผ่อนคลายลง

แต่ที่หล่อนไม่รู้ก็คือ หล่อนที่มีเรือนร่างอ้อนแอ้น ตอนเมื่อครู่ที่เกร็งด้วยความเครียดนั้นดูยั่วยวนกว่าเดิมเสียอีก

ไม่สู้ทำตัวผ่อนคลายยังดีเสียกว่า จะได้ไม่ปลุกอารมณ์ของคนชั้นต่ำพวกนี้