ตอนที่ 515 ชิงหลงที่แสนน่ากลัว!
เย่เฉินไม่ค่อยลงมือโหดเหี้ยมเช่นนี้บ่อยนัก เขายังไม่เคยอยากได้ชีวิตของฟางเชาและหลิ่วอวี่เจ๋อมาก่อน
เพราะเรื่องนอกใจเป็นความสมัครใจของหวังเจียเหยา พวกเขาไม่ได้บังคับหล่อน ดังนั้นหวังเจียเหยาเองก็มีส่วนต้องรับผิดชอบ
แต่ว่าถ้าหวังเจียเหยามีสภาพแบบฉินเสี่ยวตั่วในวันนี้ โดนคนบังคับล่ะก็ เย่เฉินก็จะไม่ไว้ชีวิตคนๆนั้นเช่นกัน!
เย่เฉินเกลียคนสารเลวแบบนี้ที่สุด!
กล้าคิดอะไรเกินเลยกับหญิงสาวมันรนหาที่ตายชัดๆ!
โชคดีที่ซีกวาขับรถเร็วขับรถคันนี้หมือนเป็นรถแข่งถึงมาขวางได้ทัน
โชคดีที่เย่เฉินให้ล่ามติดตั้งเครื่องติดตามหล่อนไว้ที่เคสโทรศัพท์หญิงสาวได้ทัน
ไม่อย่างนั้นตอนนี้ฉินเสี่ยวตั่วคงโดนเดียรัจฉานกลุ่มนี้ปู้ยี้ปู้ยำไปแล้ว!
“รับทราบ!”
ซีกวากัดฟันกรอด มองเดือนแปดที่ตัวใหญ่อวบอ้วนด้วยแววตาอำมหิต!
เขาเป็นห่วงความปลอดภัยและความบริสุทธิ์ของฉินเสี่ยวตั่วมากกว่าเย่เฉินเสียอีก!
ซีกวาเหยียบคันเร่งจนสุดเท้าแล้วพุ่งทะยานไป!
“ระวังชนเสี่ยวตั่ว!” เย่เฉินเตือนสติ
เดิมที่เดือนแปดยืนอยู่กับฉินเสี่ยวตั่ว แต่เมื่อเห็นซีกวาขับรถมาเดือนแปดก็รีบกลิ้งตัวไปหลบด้านข้าง
“หลบพอดีเลย!”
ซีกวาเปลี่ยนทิศทางของรถแล้วพุ่งเข้าชนเดือนแปดทันที!
โครม!
“โอ้ย!”
มีเสียงชนโครมและเสียงร้องโอดโอยของชายคนหนึ่งดังขึ้น
ซีกวาขับรถชนเดือนแปดอัดติดกำแพงตายคาที่!
เย่เฉินหันไปสั่งชิงหลงทันที “นอกจากเขาแล้วยังมีคนอีกสามคน รีบไปจัดการพวกเขา แล้วก็เหลือไว้สักคนล่ะ”
ไอสังหารพวยพุ่งออกจากตัวชิงหลง “รับทราบครับคุณชาย!”
ชิงหลงหยิบมีดขึ้นมาตั้งท่าเตรียมลงรถ
ทว่าชิงหลงยังไม่ทันลงรถ ซีกวากลับเป็นคนพุ่งทะยานออกจากหลังพวงมาลัยลงไปก่อนแล้ว
เขายังไม่หายแค้นเดือนแปดที่โดนชนตาย ลงรถไปต่อยเข่าซ้ำๆ แล้วด่า
“แม่มึ*เอ้ย! แกไอ้เดียรัจฉาน! กล้าฉีกกรระโปรงคุณหนูเสี่ยวตั่วของฉัน ฉันจะต่อยหน้าแกให้เละ!”
ซีกวาทนไม่ได้ที่จะให้ผู้ชายคนอื่นนอกจากเย่เฉินแตะต้องฉินเสี่ยวตั่ว ต่อให้ตอนนี้เดือนแปดโดนเขาขับรถชนตาย เขาก็ยังไม่พอใจ
พวกเดือนเก้าที่ตกใจจนยืนกระจัดกระจาย เมื่อพบว่าเพื่อนตนเองโดนชนตายก็ไม่แน่ใจในเรี่ยวแรงและความสามารถของซีกวา พวกเขาหวาดกลัวอีกฝ่ายไม่น้อย
“แกเป็นใคร?” เดือนเก้าถามอย่างสงสัย
ซีกวาหัวเสีย ต่อยคนตายจะสะใจเท่าต่อยคนมีชีวิตได้ยังไง?
“ฉันคือซีกวาเว้ย!”
ซีกวาหยิบอิฐก้อนหนึ่งแล้วเดินไปหาเดือนเก้า
แต่ว่าเดือนเก้ากลับสามารถอัดซีกวาลงไปนอนกับพื้นได้ทั้งที่สู้กันไปไม่กี่ที!
ถึงแม้ว่าซีกวาจะเป็นอันธพาลสู้กับคนอื่นมาหลายปี การต่อยตีมีเรื่องก็ถือเป็นหนึ่งในทักษะที่เขาชำนาญ
แต่ว่าเขาเป็นคนละระดับกับนักสู้ตัวจริงอย่างเดือนเก้า
เดือนเก้าใช้เท้าเหยียบหน้าซีกวาแล้วพูดเหยียดหยาม “ฉันก็คิดว่าแกเก่งนักหนา ที่แท้ก็ขยะนี่หว่า ความสามารถที่มีแค่นี้ยังจะกล้าสวมบทฮีโร่ช่วยสาวงามอีกเหรอ?”
“พี่กวา…”
และในตอนนี้เองฉินเสี่ยวตั่วที่โดนจับมัดที่เก้าอี้เห็นซีกวาเข้าก็เรียกชื่อซีกวาอย่างร้อนใจ
ซีกวาโดนเดือนเก้าเหยียบหน้า เขาอยากจะฆ่าไอ้พวกคนที่ยืนดูผู้หญิงโดนทำร้ายใจจะขาด!
แต่ว่าความสามารถที่มีของเขาไม่อาจทำได้ขนาดนั้น!
แต่เขายังพยายามเสสายตาขึ้นไปจ้องหน้าเย่อหยิ่งของเดือนเก้าแล้วกล่าว
“ไอ้หนู อีกหนึ่งนาทีฉันจะเหยียบหน้าแกบ้าง!”
เดือนเก้าหัวเราะร่วน “เหรอ? พี่กวาคนนี้โหดขนาดนั้นเลยเหรอ? ถึงขนาดที่ว่าแพ้ให้ฉันแล้วแต่ยังสามารถพลิกสถานการณ์ได้เหรอ? มาสิมา ฉันขอดูหน่อยว่าจะเหยียบหน้าฉันยังไง!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)