เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 517

ตอนที่ 517 ได้ครอบครองฉินเสี่ยวตั่ว!

ในรถมีแค่เย่เฉินและฉินเสี่ยวตั่วเพียงสองคน และมีหญิงสาวเพียงคนเดียวก็คือฉินเสี่ยวตั่ว

คนที่พูดประโยคนี้ย่อมเป็นหล่อนโดยไม่ต้องสงสัย!

ณ เวลาเดียวกันในรถ

“เสี่ยวตั่ว…”

เย่เฉินเองก็ประหลาดใจอย่างมาก คิดไม่ถึงว่าฉินเสี่ยวตั่วจะปฏิเสธแทนตัวเอง

เย่เฉินถามว่า“คุณอยากไปหาจีจอนฮีไม่ใช่เหรอ?”

แววตาเลื่อนลอยของฉินเสี่ยวตั่วหันมองเย่เฉิน “ไม่อยากแล้วค่ะ ตอนนี้ฉันอยากอยู่กับพี่…”

พูดจบหญิงสาวก็โน้มตัวลงมาจุมพิตเย่เฉิน

หนึ่งชั่วโมงต่อมา…

เย่เฉินโทรหาชิงหลง “ทุบกระจกรถที”

ชิงหลงก็ทุบกระจกรถด้านหน้าทันที เย่เฉินก็เดินมาอย่างรวดเร็ว

เย่เฉินในตอนนี้เหงื่อเปียกซ่ก เพราะไม่ได้เปิดหน้าต่างรถ เอากุญแจออก แอร์ก็ไม่ได้เปิด ทำให้เย่เฉินร้อนจะแย่

แต่ว่าที่ร้อนรุ่มกว่าคือหัวใจ

ไม่ว่าอย่างไรเขาก็คิดไม่ถึงว่าตนเองจะกลายเป็นผู้ชายคนแรกในชีวิตของฉินเสี่ยวตั่ว…

ฉินเสี่ยวตั่วนิสัยร่าเริง แถมยังเป็นแอร์โฮสเตส รู้จักเพื่อนต่างชาติก็มาก เย่เฉินยังคิดว่าหล่อนจะเคยผ่านผู้ชายมาก่อน

ดูแล้วฉินหงเหยียนที่เป็นพี่สาวจะสั่งสอนหล่อนมาเป็นอย่างดี

บางทีก่อนหน้านี้ที่ฉินเสี่ยวตั่วมีความรัก แต่ไม่นอนกับผู้ชายคนอื่นง่ายๆ

เพียงแต่ว่าถ้าทำแบบนี้เย่เฉินจะมองหน้าฉินหงเหยียนได้ยังไง?

“เฮ้อ กว่าจะได้ข่าวของฉินหงเหยียนก็แสนยากเย็นจนจะได้เจอหล่อน แต่ว่าเรากลับนอนกับน้องสาวหล่อน! ตอนแรกก็มีซูมู่ชิงโผล่มา เรายังไม่รู้ว่าจะตอบฉินหงเหยียนยังไงเลย ตอนนี้…”

เย่เฉินกังวลใจอย่างมาก

แน่นอนว่าที่กังวลใจส่วนมากเป็นเพราะรู้สึกผิด ได้ครอบครองแอร์โฮสเตสสุดสวยอย่างฉินเสี่ยวตั่ว ไม่ว่าจะผู้ชายคนไหนก็ต้องดีใจ

เย่เฉินเองก็เป็นผู้ชายธรรมดา เขาเองก็พูดไม่ได้ว่าตนเองไม่เคยคิดอะไรกับฉินเสี่ยวตั่วมาก่อน

ชิงหลงมองอารมณ์ซับซ้อนของเย่เฉินอออก เขาสาวเท้าเดินมา “คุณชาย ซีกวาตั้งใจจะขัดคำสั่งคุณชาย ทำอะไรโดยพลการ ล็อคคุณชายไว้ในรถ ลูกน้องแบบนี้ ผมคิดว่าคุณชายไม่ควรเก็บเอาไว้”

หวังเอ้อร์เชอเห็นเข้า รีบร้อนเดินไปขอร้องแทนเพื่อนตัวเอง “คุณชายเย่ พี่กวาหวังดีกับคุณชายนะครับ เขาไม่มีทางทำร้ายคุณชาย คุณชายครับให้อภัยพี่กวาเขาเถอะ”

แต่ซีกวากลับทรุดตัวลงไปคุกเข่าบนพื้นทันที รอยยิ้มผุดขึ้นบนใบหน้า “คุณชายเย่ ผมผิดไปแล้ว! ทว่าผมไม่เสียใจทีหลัง! จะให้ผมพาหล่อนไปส่งให้เกาหลีนั่นผมทำไม่ได้!”

เย่เฉินเตะซีกวาแล้วตะคอก “นายจะช่วยฉันให้ได้สมหวังกับเสี่ยวตั่วก็ทิ้งกุญแจเอาไว้หน่อยสิ รถไม่มีแอร์ แกจะให้ฉันร้อนตายหรือไง!”

เดิมทีหวังเอ้อร์เชอยังกลัวว่าเย่เฉินจะโกรธซีกวาจริงๆ แต่ว่าพอได้ยินคำพูดของเย่เฉินแล้วก็ยิ้มออกมา

เย่เฉินไม่คิดจะลงโทษซีกวาจริงๆ หรือจะไล่เขาออก

ซีกวาคนนี้ค่อนข้างซื่อสัตย์และทุ่มเทเต็มที่ เย่เฉินเองก็รู้ว่าเขาเป็นคนสนับสนุนฉินเสี่ยวตั่วมาเสมอ

ซีกวาชอบฉินเสี่ยวตั่ว แต่เย่เฉินเคยเตือนเขาแล้วเขาเป็นแค่ลูกน้องห้ามจะคิดเกินเลยกับฉินเสี่ยวตั่ว

ดังนั้นเย่เฉินจึงพอเข้าใจการกระทำนี้ของซีกวา

ซีกวาโดนเตะลงไปกองกับพื้น แต่ใบหน้าเขากลับยิ้มแย้มแล้วลุกขึ้นมายืนอีกครั้ง ก่อนจะยิ้มเผล่ “ขอโทษด้วยนะครับ คุณชายเย่ครับ ผมเลอะเลือนไปแล้ว คราวหน้าถ้าคุณชายต้องทำอะไรในรถผมจะเปิดแอร์ให้คุณชายนะครับ!”

โครม!

เย่เฉินเตะเข้าอีกที “นายยังอยากจะมีครั้งต่อไปอีกเหรอ? เราจะได้เจอหน้าฉินหงเหยียนเร็วๆ นี้แล้ว ฉันจะปล่อยนายไป ถ้าหากว่าหงเหยียนไม่ปล่อยนายไป ถึงตอนนั้นอย่าร้องไห้มาอ้อนวอนฉันล่ะ!”