เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 518

ตอนที่ 518 เย่เซวียนเป็นคนดีเหรอ?

ฉินเสี่ยวตั่วเขยิบเข้าไปใกล้เย่เฉิน ไม่ได้มีท่าทีจะหลบหน้าเขาด้วยซ้ำ ทำให้เขากลายเป็นฝ่ายเขินอายแทน เพราะว่าในหัวเขามันจะย้อนคิดถึงภาพเหตุการณ์ในรถ

คิดไม่ถึงว่าสาวน้อยที่เพิ่งจะกลายเป็นสาวเต็มตัวอย่างฉสจจะใจกว้างกว่าเย่เฉินที่เคยแต่งงานถึงสองครั้ง

ฉินเสี่ยวตั่วกล่าววว่า “เย่เฉิน นายอย่าทำเหมือนจะสู้รบกับพี่เย่เซวียนสิ พี่เขาดีกับฉันกับพี่สาวฉันมากนะ เขาเป็นคนดี! พวกนายสองคนมีอะไรเข้าใจผิดกันก็คุยกันดีๆ จะต้องคลี่คลายความเข้าใจผิดได้แน่!”

เย่เฉินเดาว่าฉินเสี่ยวตั่วอยู่กับเย่เซวียนมานาน คงจะรู้อะไรมาบ้างจึงย้อนถาม “เขาดีกับพวกเธอมากงั้นเหรอ? งั้นเขาจับตัวหงเหยียนไปจากฉันแล้วทำไมไม่บอกฉันสักคำ”

ฉินเสี่ยวตั่วกล่าว “พี่เย่เซวียนเขาดีกับเราสองพี่น้องจริงๆ นะ เขาช่วยพ่อฉันเอาไว้ ช่วงที่ผ่านมาฉันอยู่กับพ่อฉันตลอดเลย ฉันไม่เคยคิดเลยว่าชีวิตนี้ฉันจะได้กินข้าวกับพ่อ ไปเที่ยวกับพ่อ ฉันรู้สึกขอบคุณเขามากๆ เลย!”

เย่เฉินงุนงง “อะไรนะ? คุณบอกว่าฉินอ้าวหมิงพ่อคุณอยู่บนเกาะเหรอ?”

“ใช่แล้ว” ฉินเสี่ยวตั่วพยักหน้าอย่างรุนแรง

“มิน่าล่ะเขาถึงได้พาตัวฉินหงเหยียนไปได้โดยไม่เกิดร่องรอยการต่อสู้ด้วยซ้ำ”

วันที่ฉินหงเหยียนหายตัวไปวันนั้น ในเรือนสี่ประสานนั้นไม่มีร่องรอยการต่อสู้เกิดขึ้น

ด้วยความสามารถของฉินหงเหยียน ต่อให้สู้ไม่ได้ แต่อย่างน้อยๆ หล่อนก็ควรทิ้งเบาะแสอะไรเอาไว้

เย่เฉินไม่เข้าใจ “เขาช่วยฉินอ้าวหมิงทำไมไม่บอกผมล่ะ? ผมจะต้องเห็นด้วยกับเขาแน่ๆ หงเหยียนเป็นแฟนผม ผมจะต้องไม่บอกเรื่องนี้กับตระกูลแน่ๆ ทำไมหงเหยียนถึงไม่ยอมติดต่อผมล่ะ?”

เย่เซวียนเป็นคนขวางโลก เขาเอาตัวฉินอ้าวหมิงงไปจากตระกูล จะละเมิดกฏของตระกูลแน่

แต่ถึงแม้ว่าเย่เฉินจะเชื่อฟังคุณปู่ แต่พอเรื่องนี้เกี่ยวกับแฟนตัวเอง เย่เฉินย่อมไม่แฉเย่เซวียน

ฉินเสี่ยวตั่วกล่าว “เพราะเขาอยากให้นายแต่งงานกับคุณหนูตระกูลซู”

เย่เฉินชะงัก “อยากให้ผมแต่งงานกับซูมู่ชิงเหรอ? ทำไมล่ะ?”

ฉินเสี่ยวตั่วส่ายหน้า “ฉันเองก็ไม่รู้สาเหตุชัดๆ หรอกค่ะ รอไปถึงที่เกาะ นายก็ไปถามพี่รองของตัวเองเถอะ”

เย่เฉินครุ่นคิดอย่างละเอียด ไม่รู้ว่าพี่รองตั้งใจจะทำบ้าอะไรสี่ปีก่อนถึงได้หอบซูมู่ชิงมาให้ตนเอง ตอนนี้ก็พยายามจะเอาตัวฉินหงเหยียนไป เพื่อให้เขาต้องแต่งงานกับซูมู่ชิง

ทำไมต้องให้เขาแต่งงานกับซูมู่ชิงให้ได้?

พอพูดถึงซูมู่ชิงเย่เฉินก็คิดถึงหล่อนขึ้นมา โดยเฉพาะอย่างยิ่งคิดถึงเรื่องนักฆ่าที่โดนส่งมาฆ่าเขาในสวนสนุกที่บริเวณชานเมืองเมืองเสินเฉิง

ถ้าฆาตกรพวกนั้นเป็นคนของพี่ใหญ่ขึ้นมาจริงๆ…

เย่เฉินเป็นห่วงซูมู่ชิงขึ้นมาจับใจ!

“ขอตัวก่อนนะ”

เย่เฉินเดินเข้าไปในห้องส่วนตัวแล้วโทรหาซูมู่ชิง

บางทีวันนี้อาจจะยังมีเครื่องบินที่ห้ามใช้โทรศัพท์ตอนเครื่องขึ้น แต่กฎที่ล้าหลังนี้ไม่จำเป็นกับเหอเฟิงหมายเลข 3

“ฮัลโหล ที่รัก”

ซูมู่ชิงรับสายอย่างรวดเร็ว เสียงของหล่อนยังเสนาะหูชวนประทับใจ

“ที่รัก คุณสบายดีใช่ไหมครับ?” เย่เฉินถาม

ซูมู่ชิงตอบ “ใช่ค่ะ ฉันมาเดินเล่นกับซือซือสักเดี๋ยวหนึ่ง เพิ่งกลับห้อง คุณล่ะคะเป็นยังไงบ้างเจอพี่หงเหยียนหรือยังคะ?”

เย่เฉิน “ตอนนี้กำลังจะเดินทางไปหาหล่อนครับ อีกเดี๋ยวก็น่าจะเจอหล่อนแล้วล่ะครับ”

ซูมู่ชิงชะงักไปเล็กน้อยแล้วตอบ “งั้นขอให้สำเร็จนะคะที่รัก”