เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 538

ตอนที่ 538 เจอคุณผู้หญิงอีกครั้ง!!

เย่เซวียนลนลาน “บ้าเอ๊ย! น้องสาม นายฉีดยาอะไรให้ฉัน!”

เย่เฉินยิ้มน้อยๆ เมื่อเขาได้จัดการฉีดยาให้เย่เซวียนแล้ว เขาก็สบายใจ ไม่ต้องกังวลว่าพี่ชายคนนี้จะหนีไปไหนอีก เพราะว่าต่อให้เขาหนีไปก็ต้องยอมกลับมาหาเขาอย่างว่าง่าย!

เย่เฉินจึงกล่าวว่า “นี่เป็นยาที่ทำให้หน้าขยับไม่ได้ ภายในสามวันถ้าพี่ไม่ได้ยารักษาจากผม หน้าของพี่จะแสดงสีหน้าอะไรไม่ได้อีกเลยตลอดชีวิต! กลายเป็นเหมือนผู้หญิงที่ศัลยกรรมแล้วพัง จะน่าเกลียดสุดๆ แล้วจะไม่มีทางหายตลอดไป!”

เย่เฉินรู้ว่าพี่ชายเขาคนนี้ให้ความสำคัญกับหน้าตาอย่างมาก สิ่งที่เขาทนไม่ได้ที่สุดคือกลายเป็นคนหน้าตาน่าเกลียด

ดังนั้นเย่เซวียนไม่มีทางยอมให้ตัวเองกลายเป็นคนอัปลักษณ์แน่นอน นี่มันแย่กว่าการจะเอาชีวิตเขาเสียอีก

เย่เซวียนสวมกางเกงแล้วกล่าว “น้องสาม นายไร้หัวใจจริงๆ! ฉันดีกับนายขนาดนั้น แนะนำแฟนสวยๆ ให้นายตั้งสองคน แถมยังช่วยพ่อของแฟนนายอีก คิดไม่ถึงว่านายจะทำแบบนี้กับฉัน”

ตอนนี้เย่เซวียนตกอยู่ในเงื้อมมือของเย่เฉินแล้ว ภารกิจของเขาลุล่วงแล้ว

เขาก็จะได้รู้ความลับของตระกูลในเร็วๆ นี้แล้วว่าคืออะไร!

และในตอนนี้ทันใดนั้นเองเย่เฉินก็ได้ยินเสียงฝีเท้าดังมาจากนอกห้อง อีกทั้งยังมีเสียงผู้หญิงดังตามมาด้วย

“ซวยแล้ว แม่เสือพาพวกมาแล้ว เราต้องรีบหนีแล้วล่ะ!”

ทันใดนั้นเองเย่เซวียนก็มีท่าทีตึงเครียด

เย่เฉินเอื้อมมือไปคว้าเย่เซวียน “พี่จะไปไหน!”

เย่เซวียนกล่าวอย่างร้อนรน “ถ้ายังไม่รีบเผ่นอีก เราสองคนตายอยู่ที่นี่แน่! เหอเฟิงหมายเลข 2 ของฉันโดนนังบ้านั่นทำลายจนเละเลย! คนแซ่พัคนั่นจะล่วงเกินไม่ได้ หล่อนไม่ใช่คนธรรมดา… ช่างเถอะ ไม่มีเวลาอธิบายแล้ว เราหนีออกไปก่อนแล้วค่อยว่ากันเถอะ!”

เย่เซวียนกล่าวแล้วรีบสะบัดตัวให้หลุดจากการเกาะกุมของน้องชาย แล้วกระโดดหนีออกทางหน้าต่าง!

“พัคเหรอ?”

เย่เฉินลังเลไปครู่หนึ่งแล้วในทันใดนั้นเอง…

โครม!

ประตูห้องโดนกระแทกจนเปิดออก ทันใดนั้นเองก็มีชายในชุดสูทสิบกว่าคนกรูเข้ามา แล้วในกลุ่มพวกเขานั้นมีหญิงสาวท่าทางสูงส่งในชุดกระโปรงยาวสีดำเดินออกมา!

ตอนนี้เป็นเวลาห้าทุ่มแล้ว ผู้หญิงที่ยังแต่งหน้าเต็มและแต่งตัวเป็นทางการแบบนี้ที่บ้านตัวเองแบบนี้ ไม่ใช่ผู้หญิงในครอบครัวทั่วไปจะทำกัน

โดยเฉพาะอย่างยิ่งทั้งที่อยู่กลางวงบอดี้การ์ดแบบนี้ ยังดูทรงพลังอย่างมาก!

กึก… กึก… กึก…

เสียงรองเท้าส้นสูงสีดำดังขึ้นอย่างเป็นจังหวะ

หญิงสาวที่ดูสูงศักดิ์คนนี้ ค่อยๆ เดินเข้ามาใกล้ทีละก้าว

ส่วนเย่เฉินก็ชะงักไปทันทีที่เห็นหญิงสาว

ไม่ใช่เพราะใบหน้าที่สะสวย ที่บุคลิกที่เย่อหยิ่งของหล่อน แต่เพราะเขารู้จักหล่อน!

“คุณผู้หญิง…”

ผู้หญิงคนนี้ก็คือคุณผู้หญิงที่เขาเคยคุ้มกันตอนอยู่ในสนามรบที่ซีเรีย พัคอินอา!

หลังจากที่พัคอินอาเดินเข้ามาด้านในแล้วเห็นว่าแม่นางฟ้าน้อยเสื้อผ้าหลุดลุ่ย ก็ตวาดเสียงดัง “ทุกคนปิดตา!”

บอดี้การ์ดพวกนี้เหมือนได้ยินคำสั่งศักดิ์สิทธิ์ พวกเขาปิดตาทันที ไม่กล้ามองสิ่งที่พวกเขาไม่สวมควรจะเห็นทันที

ส่วนแม่นางฟ้าตัวน้อยคนนั้นมีท่าทีหวาดกลัวทันทีที่เห็นพัคอินอา

“คุณแม่…”

เด็กสาวเห็นอีกฝ่ายก็อุทานออกมาเสียงสั่น

“เพี้ยะ!”

พัคอินอาฟาดฝ่ามือไปบนใบหน้างดงามของลูกสาว “ยังไม่สวมเสื้อผ้าให้เรียบร้อยแล้วออกไปเสีย!”

“ค่ะ”

เด็กสาวรีบก้มเก็บเสื้อผ้าบนพื้นแล้วเดินออกไปอย่างรวดเร็ว

หลังจากที่บุตรสาวออกไปแล้ว พวกบอดี้การ์ดถึงกล้าเปิดตาดู

และในตอนนี้เองพัคอินอาถึงได้หันมองเย่เฉิน!

เย่เฉินเองก็หันมองพัคอินอาเช่นกัน!

ทั้งสองคนประสานสายตากัน แถมยังอยู่ห่างกันไม่ถึงหนึ่งเมตร!

ใจของเย่เฉินเองค่อยๆ เต้นระรัวโดยไม่รู้ตัว!

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)