ฟางเชากำลังขออดีตภรรยาของเย่เฉินแต่งงานต่อหน้าเขา!
ฉินหงเหยียนเห็นฟางเชาไม่นับถือเย่เฉินแบบนี้ ก็อยากจะตบหน้าฟางเชาสักฉาดเหมือนคราวก่อนแต่หล่อนก็ไม่ได้ทำเช่นนั้น
“ถ้าหากว่าหวังเจียเหยาแต่งงานกับฟางเชาเร็วๆ ฉันกับเย่เฉินก็จะได้มีโอกาสมากกว่าเดิม…”
ผู้หญิงที่เคยคลุกคลีอยู่ในวงธุรกิจก็ต้องให้ความสำคัญกับผลประโยชน์ของตัวเอง
ฟางเชาแต่งงานกับหวังเจียเหยา ซึ่งสำหรับฉินหงเหยียนแล้วมีแต่คุณประโยชน์ไม่มีโทษ
แต่เย่เฉินเองก็ไม่ได้ขัดขวาง
ก่อนนี้เย่เฉินขัดขวางฟางเชาไม่ให้จัดการขอแต่งงานแถมยังแย่งไมโครโฟน แล้วยังห้ามไม่ให้เอาลูกโป่งเข้าไปในร้านและเพราะพฤติกรรมเหล่านี้ของฟางเชาส่งผลต่อลูกค้าและสภาพแวดล้อมในร้านอาหาร
ส่วนตอนนี้แขกทั่วไปคนหนึ่งขอแขกอีกคนแต่งงานก็ไม่ได้ผิดกฎอะไร
แถมที่สำคัญก็คือเย่เฉินเองก็อยากจะรู้ว่าหวังเจียเหยาจะตอบรับหรือไม่!
คนทั้งสองเป็นสามีภรรยากันมาสามปีเพิ่งจะหย่ากันไม่กี่วัน หวังเจียเหยาจะไปแต่งงานกับคนอื่นหรือไม่!
เย่เฉินมองหวังเจียเหยา!
สีหน้าหวังเจียเหยาตกตะลึงทำอะไรไม่ถูก หล่อนไม่ได้เตรียมใจเอาไว้แม้แต่น้อย
ถึงแม้ว่าในแผนการของหล่อนและซ่งหงเย่ ขั้นต่อไปคือหล่อนจะแต่งงานกับฟางเชาแต่หวังเจียเหยายังไม่อยากจะตกปากรับคำเร็วขนาดนี้
หวังเจียเหยากล่าว “ฟางเชา เอ่อ…เรื่องนี้ให้เวลาฉันคิดหน่อยได้ไหมคะ?”
หล่อนไม่ได้ปฏิเสธไปเสียทั้งหมดแต่ก็ไม่ได้รับปากอีกฝ่ายในทันที
ฟางเชาพยักหน้า เดิมทีเขาก็ตั้งใจจะขอแต่งงานหลายๆ ครั้ง อย่างไรเสียอีกฝ่ายเป็นถึงหญิงงามลำดับหนึ่งในอวิ๋นโจวไหนเลยเขาจะประสบความสำเร็จได้ตั้งแต่ครั้งแรกกัน
“ครับผมไม่รีบร้อน คุณค่อยๆ คิดแต่เก็บแหวนนี้ไว้ก่อนแล้วกัน”
ฟางเชาชันตัวลุกขึ้นแล้ววางกล่องทิฟฟานี่ลงในมือหวังเจียเหยา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)