เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 557

ตอนที่ 557 พอร์ช 888 หายไปแล้ว!

จางเชี่ยนจือรีบยามาด้วยใบหน้าหวาดระแวง เมื่อแกะถึงยาออกดูแล้ว ก็พบว่าในนั้นมียาเม็ดเล็กๆ อยู่เป็นจำนวนมาก

เพราะว่ายาพวกนี้ผลิตที่โรงงานยาลับของตระกูลเย่ ดังนั้นจึงไม่มียี่ห้อและบรรจุภัณฑ์ที่เป็นเรื่องเป็นราวอะไร

ในฐานะที่เป็นคนนสังคมชั้นสูง จึงเคยชินกับการดูอะไรที่ยี่ห้อก่อน

เมื่อเห็นว่าไม่มียี่ห้อใดๆ จางเชี่ยนจือก็คิดว่านี่น่าจะเป็นแค่ขยะเท่านั้น “ของบ้าๆ ที่แกให้ฉันมาคืออะไรเนี่ย?”

เย่เฉินตอบ “นี่คือยาที่สามารถปรับสภาพผิวได้ หลังจากที่กินยาแล้ว พยายามใช้ต่อไปเรื่อยๆ ที่สุดแล้วจะอ่อนวัยลง 2-3 ปี ส่วนเรื่องชื่อนี้เรียกว่ายาเม็ดบำรุงผิวพรรณแล้วกัน”

เพราะยาพวกนี้ล้วนแต่ไม่ได้ชายในท้องตลาด ดังนั้นเลยไม่มีชื่อ มีแค่รหัสเท่านั้น

รหัสของยานี้ก็คือ HR-125 แต่จะบอกรหัสกับจางเชี่ยนจือก็ไร้ประโยชน์

“ยาเม็ดบำรุงผิวพรรณเหรอ?”

จางเชี่ยนจือปรายตาดู แต่ก็โยนยาลงพื้นด้วยท่าทีรังเกียจ “ขยะอะไรเนี่ย ฉันไม่กินของที่ไม่มีที่มาที่ไปหรอกนะ! แล้วยังบอกว่าจะเด็กลง 2-3 ปีอะไร? ทำไมไม่บอกว่าช่วยให้เด็กลงได้ 10 ปีกลายเป็นวัยรุ่นเลยล่ะ? คิดจะหลอกใครเหรอถามหน่อยเถอะ? ถ้าเป็นยาแบบนี้จริงๆ ราคาน่าจะเป็นแสนเป็นล้านเลยมั้ง ควรจะใส่ในขวดทองมามากกว่ามั้ง?”

คิดไม่ถึงว่าจางเชี่ยนจือจะโยนยาที่เขาตั้งใจหอบมให้หล่อนลงพื้น!

ยาพวกนี้มันไปไกลกว่าความรู้ทางการแพทย์ในปัจจุบันมาก ล้ำหน้าไปสิบกว่าปี!

เดิมทีเขาอยากจะให้แม่ยายอย่างจางเชี่ยนจือได้ลองใช้ยาที่มีสรรพคุณที่ดีกว่ายาทั่วๆ ไป คิดไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะไม่รับน้ำใจเขา!

“มีตาแต่หามีแววไม่!”

เย่เฉินโกรธจัด ยาบำรุงผิวพรรณพวกนี้ ถ้าหากว่าคนอื่นอยากจะใช้บ้าง ต่อให้มีเงิน มีอำนาจมากขนาดไหน ให้เงินเย่เฉินร้อยล้าน เย่เฉินก็ไม่ขาย!

แต่จางเชี่ยนจือกลับไม่รู้อะไรเลย!

เย่เฉินรีบร้อนเก็บยาที่มีค่าพวกนั้นขึ้นมา จากนั้นก็เอาใส่กลับเข้าไปในกระเป๋าเสื้ออีกครั้ง

แล้วกล่าวกับซูมู่ชิง “ที่รัก เก็บของเถอะ เราจะไปอยู่กันที่วิลล่าซีซาน!”

“อื้มๆ”

ซูมู่ชิงรีบร้อนเก็บของในก้อง เพราะซือซือไปพักที่บ้านคุณปู่หล่อยเลยตั้งใจว่าจะไม่ไปรับลูกสาว

เมื่อซูมู่ชิงเก็บของเสร็จแล้ว เย่เฉินก็ขับรถมาขนของพลางถาม “มู่ชิง ผมสั่งรถมาให้คุณคันหนึ่งไม่ใช่เหรอ? คุณยังไม่ได้รถเหรอ?”

เย่เฉินเห็นแต่รถเบนท์ลีย์ของซูมู่ชิงจอดอยู่ในบ้าน แต่ไม่เห็นพอร์ช 888

แล้วจู่ๆ จางเชี่ยนจือก็แทรกขึ้นมา “รถพอร์ช 911 เก่าๆ คันนั้นอ่ะเหรอ แกยังจะเอาให้ลูกสาวฉันอีกนะ! แถมยังส่งมาจากอังกฤษ ฉันก็นึกว่ารถลิมิเต็ดอะไรเสียอีก! ฉันนะอุตส่าห์ไปเรียกเพื่อนมาดูรถตั้งหลายคน กลายเป็นว่ารถเป็นแค่พอร์ช 911 ทั่วๆ ไปเอง เย่เฉิน แกเกินไปแล้วนะ ตระกูลเย่ของพวกแกก็ไม่ใช่ว่าจะขาดเงินทอง แต่แกซื้อรถราคาไม่กี่ล้านให้ลูกสาวฉันเองเหรอ?”

เย่เฉินไม่รู้จะอธิบายอย่าไร เขาไม่อยากจะให้คนรู้ความลับของตระกูลเย่มากเกินไป

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)