เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 570

ตอนที่ 570 เจ้านายของแกคือพัคซุงวู!

ชายวัยกลางคนผู้นั้นคือ พัคซุงวู เป็นทายาทรุ่นที่สองตระกูลพัคอันเป็นตระกูลลึกลับของเกาหลี!

คนที่ขับ SUV ชนเย่เฉินในเกมโลกเสมือนจริงก็คือเขา!

เขาเพิ่งจะอายุ 30 ต้นๆ แต่งตัวอย่างประณีต หุ่นของเขาถือเป็นจำพวกสวมเสื้อผ้าก็ดูผอม แต่พอถอดเสื้อผ้าออกมาก็ดูมมีกล้ามเนื้อ ที่จริงแล้วทำให้คนพบเห็นดูอ่อนเยาว์ ไม่ได้รู้สึกน่ารังเกียจแม้แต่น้อย

ด้วยหน้าตาและพื้นเพครอบครัวของพัคซุงวู ตั้งแต่เล็กจนโตทำให้ไม่ว่าผู้หญิงคนไหนก็อยากได้เขามาครอบครอง

ดังนั้นเขาจึงไม่สนใจผู้หญิงทั่วไป โดยเฉพาะผู้หญิงที่อายุเท่ากันเพราะรู้สึกว่าไม่น่าสนใจ

ส่วนตัวเขาเองก็ชอบผู้หญิงที่โตกว่า แต่ผู้หญิงแบบนั้นเขาก็รู้สึกว่าพวกหล่อนแก่เกินไป

ดังนั้นหอนี่ถึงให้ทีมหมอของตระกูลพัควิจัยยาตามที่เขาต้องการ

พัคซุงวูเห็นภาพถ่ายจางเชี่ยนจือตอนสาวๆ ก็ชมไม่ขาดปาก แล้วยื่นให้หญิงสาวสองคนข้างกายเขาดู

“พี่อวี้ถิง คุณน้าจาง พวกเธอคิดว่าคุณป้าของชาวจีนคนนี้เป็นยังไงบ้าง? เทียบกับพวกเธอตอนสาวๆ เป็นยังไง?”

เมื่อผู้หญิงสองคนนั้นเห็นรูปถ่ายแล้วก็เอ่ยชมกันไม่ขาดปาก

“ฉันสู้ไม่ได้เลยล่ะค่ะ ไม่ว่าจะหน้าตาหรือว่าบุคลิกภาพของหล่อน”

“ฉันก็สู้ไม่ได้ หล่อนสวยเกินไป!”

พัคซุงวูหัวเราะร่วน “ถึงแม้ว่าฉันจะดูถุกคนประเทศนี้น่ะนะ แต่ว่าถ้าพูดเรื่องสาวสวยๆ ของประเทศเราในยุค 80 เนี่ย พวกเขาสวยกว่าเยอะ! พวกเขามีกวนจือหลิน หลิวเจียหลิง หวังจู่เสียน ส่วนประเทศเราก็มีแค่คิมฮีซอน”

เขาพูดพลางมองรูปถ่ายของจางเชี่ยนจือแล้วกล่าว “ผู้หญิงที่สวยระดับนี้จะปล่อยหแก่เป็นป้า เสียดายของแย่ สวรรค์ประทานความสามารถให้ฉันย้อนวัยให้คนได้ ฉันก็ควรจะใช้มันมาตอบแทนคนในโลกเราสิ!”

พัคซุงวูวางท่าราวตนเองเป็นพระเจ้า ก่อนจะพิมพ์ตัวอักษร ss ส่งให้ลูกน้องที่เมืองหลวง

SS ที่ว่านี้คือคำประเมินที่เขามีต่อหน้าตาจางเชี่ยนจือ!

ณ วิลล่าส่วนตัว ในเมืองหลวง

เมื่อชายชาวต่างชาติได้รับคำตอบจากเจ้านายก็ระเบิดสเยงหัวเราะออกมาแล้วกล่าวกับหัวจื่อ

“ยินดีด้วยนะ เจ้านายฉันชอบแม่ยายเพื่อนนายมากๆ เลยให้คะแนนสูงมากเลย ฉันจะให้เงิน 50 ล้านหยวนให้พวกนายเพื่อขอบคุณที่ช่วยหาผู้หญิงที่สวยขนาดี้ให้ฉัน!”

เขาพูดพลางเดินไปหยิบกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ออกมาจากในตู้ เขาส่งให้หัวจื่อแล้วกล่าว “นี่คือเนสดมูลค่า 50 ล้าน!”

“50 ล้านเหรอ?”

หัวจื่อลิงโลด คิดไม่ถึงว่ารางวัลคราวนี้จะเยอะแยะขนาดนี้!

หัวจื่อเปิดกระเป๋าเดินทางออก เมื่อเห็นธนบัตรในกระเป๋าเดินทางก็น้ำลายหก เขาหันมองเย่เฉิน “พี่เย่เฉิน เงิน 50 ล้าน พี่เอาไป 30 ผมขอยี่สิบ ได้ไหมครับ?”

ทว่าใบหน้าเย่เฉินกลับราบเรียบไร้อารมณ์

หัวจื่อเห็นเย่เฉินไม่ตอบ จึงกล่าวต่อ “เอาแบบนี้แล้วกัน พี่เอาไป 40 ผมขอ 10”

แต่เย่เฉินก็ยังไม่ตอบอีก

หัวจื่อคิดในใจ “อย่าบอกนะว่าเขาจะเอาหมดเลย 50 ล้านเนี่ย? แต่ไม่ว่ายังไงฉันก็เป็นคนแนะนำมานี่นา!”

ทว่าเขาไม่ได้รู้เลยว่า เย่เฉินไม่ได้อยากได้เงิน 50 ล้านที่ว่านี้เลย!

ต่อให้ต้องใช้ แต่เย่เฉินก็ไม่มีทางรับเงินแบบนี้!

คนเกาหลีกล่าวกับหัวจื่ออย่างพออกพอใจ “นายบอกเพื่อนนายคนนี้ทีให้เขาพาตัวแม่ยายเขามา ขอแค่ให้ฉันได้เจอหน้าสาวสวยในรูปภาพคนนี้สักหน่อย ฉันจะให้เงินเขาอีก 50 ล้าน!”

เพราะคนตรงหน้าพูดภาษาเกาหลี หัวจื่อที่กลัวเย่เฉินจะไม่เข้าใจ จึงตั้งท่าจะแปลให้เย่เฉินฟัง