เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 591

ตอนที่ 591 เกอร์ธาฉันชอบเธอ!

นี่คือเด็กสาวชาวฝรั่งที่เหมือนเทพธิดา เป็นเทพธิดาศักดิ์สิทธิ์แห่งสวิตเซอร์แลนด์ เกอร์ธา สมิตซ์!

พัคซุงวูโดนเย่เฉินชนจนตัวกระเด็น ล้มลงกองกับพื้น ภาพที่อเนจอนาถแบบนี้กลับไปโดนเด็กหญิงที่ชอบเห็นเข้า

ดังนั้นพัคซุงวูที่อับอายจนแทบแทรกแผ่นดินหนี จึงรีบออฟไลน์ทันที ไม่กล้าพูดอะไรกับเกอร์ธา

ในโลกความจริง

หลังจากที่พัคซุงวูออกจากเกมแล้ว ก็ถอดแว่นตา VR ออกแล้วตระโกนออกมาอย่างหัวเสีย

“บ้าชิบ! เย่เฉินไอ้คนสารเลว คิดไม่ถึงว่าจะทำให้ฉันอับอายขายขี้หน้าต่อหน้าผู้หญิงในดวงใจฉัน ฉันจะฆ่าแก!”

เพราะว่าเย่เฉินยืนอยู่ตรงข้ามเขา พัคซุงวูจึงเตะใส่หัวเข่าของเย่เฉินโครมหนึ่ง!

โครม!

พัคซุงวูแรงเยอะไม่น้อย ทว่าก็ยังเป็นแรงที่ไม่ได้มากอะไรขนาดนั้น บวกกับที่ช่วงล่างของเย่เฉินค่อนข้างมั่นคง ทำให้ตัวเขาเองแทบไม่รู้สึกรู้สาอะไร

ถ้าหากว่านี่เป็นการต่อสู้กันแบบตัวต่อตัวอย่างจริงจังแล้วล่ะก็ แรงเท่านี้ของพัคซุงวูเอง อยากจะเตะเข่าของเย่เฉินเพื่อให้อีกฝ่ายเจ็บปวดล่ะก็ เกรงว่าคงจะเป็นไปไม่ได้

แต่เพราะว่าตอนนี้เย่เฉินสวมแว่นตา VR เขากำลังดำดิ่งในโลกของเกม ดังนั้นเขาจึงมองไม่เห็นว่าพัคซุงวูกำลังจะโจมตีเขาในโลกความจริง

โครม!

เมื่อเห็นว่าเย่เฉินโดนเตะ เหอเฟิงหมายเลข 3 ก็รีบยิงระเบิดขนาดเล็กมาที่ตึกนี้ทันทีเพื่อส่งสัญญาณเตือน

ในทันใดนั้นเองฝ้าบนหลังคาก็ร่วงลงมา

เย่เฉินเองก็หัวเสียเอาการที่พัคซุงวูลอบโจมตีตนเอง!

ทั้งที่เมื่อครู่ก็พูดกันเป็นดิบดีเองว่าถ้าพนันแพ้เขาจะยอมให้เย่เฉินเอาคืนแบบที่เขาเคยทำกับอีกฝ่าย ตอนนี้กลับมาระบายอารมณ์ใส่เขาเสียอย่างนั้น!

เย่เฉินเองก็พจอจะเดาออกว่าเด็กสาวหน้าตะสะสวยราวตุ๊กตาคนนี้ก็คือเกอร์ธา

เย่เฉินจึงกล่าวอย่าไม่ใคร่จะสบอารมณ์ออกมาว่า “พัคซุงวู! เมื่อกี้นายรับปากเองนะว่าจะยอมให้ฉันชนนายในเกม ฉันก็ไม่ได้บอกให้เกอร์ธาสุดที่รักของนายมาโผล่ที่นี่เสียหน่อย เธอเห็นนายหมดท่าแล้วเกี่ยวอะไรกับฉัน! แล้วก็ผู้ชายที่ฝันหวานอยากจะเกาะตระกูลลึกลับจากสวิตเซอร์แลนด์เนี่ยนะ นายจะไม่เลือกหน่อยหรือไง? จากประสบปารณ์ของฉันนะ ผู้หญิงที่สวยๆ เพอร์เฟคในเกมขนาดนั้นเนี่ย ในโลกความจริงจะต้องเป็นคนหน้าตาอัปลักษณ์สุดๆ ไปเลย!”

เย่เฉินเจอหน้าคนมามาก คนที่ชีวิตจริงหน้าตาน่าเกลียด แต่ในเกมหน้าตาดีสุดๆ ตัวจริงอ้วนฉุ ในเหมจะผอมบาง ส่วนพวกผอมกระหร่องในเกมนี่กล้ามเนื้อแน่นไปทั้งร่างกาย!

ชีวิตจริงขาดอะไรไป ก็จะใช้เกมเติมเต็ม เพื่อจะได้ชดเชยสิ่งที่ขาดหายในชีวิตตัวเอง

นี่เป็นเหตุผลที่ทำให้คนอยากเล่นเกมไม่ใช่หรือไง?

ดังนั้นเย่เฉินจึงคิดว่าเกอร์ธา ที่ในเกมหน้าตาสะสวย แต่งตัวดีเลิศหรู ชีวิตจริงจะต้องหน้าตาอัปลักษณ์สุดๆ

ส่วนคนหล่อๆ แบบเย่เฉิน หน้าตาในเกมจะเฉยๆ เลือกหน้าตาไปส่งๆ ไม่แยแสอะไร

พอพัคซุงวูได้ยินเย่เฉินพูดว่าเกอร์ธาเป็นผู้หญิงหน้าตาอัปลักษณ์ เขาก็ระเบิดโทสะออกมาทันที!

“แกต่างหากล่ะที่หน้าตาอัปลักษณ์น่ะ! ถึงกับกล้าดูถูกหน้าตาของเทพธิดาของฉัน! แกนี่มันเป็นคนโลกแคบตาบอดไม่รู้อะไรเลย! แกรู้ไหมว่าหน้าตาในเกมของเกอร์ธาก็คือหน้าตาจริงๆ ของหล่อน แบบโขลกออกมาเหมือนกันไม่มีผิดเพี้ยนเลยนะ!”

พอได้ยินแบบนี้แล้วเย่เฉินก็ชะงักไป “อะไรนะ? นี่คือสภาพจริงๆ ของแม่นั่นเลยเหรอ?”