เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 606

ตอนที่ 606 ช่วยเหลือ!

ถึงแม้ว่าจะตกอยู่ในเงื้อมมือของเย่เฉิน แต่ในฐานะที่เป็นคุณชายคนที่สามของตระกูลพัค เขาก็ไม่ได้มีท่าทีหวาดกลัวแม้ว่าจะเผชิญหน้ากับเย่เฉิน!

“เหอะๆ จะฆ่าฉันเหรอ? กล้าหรือเปล่า? ถ้าแกฆ่าฉันจริงๆ ตระกูลเย่ของแกจะไปลงหลุมไปอยู่เป็นเพื่อนฉันทุกคนแน่! ฉันมีอะไรจะบอกเดี๋ยวอีกสองเดือนตระกูลเย่ของแกก็จะโดนเตะออกจากการเป็นหนึ่งในแปดตระกูลอย่างเป็นทางการแล้ว! ไม่ใช่แค่ตระกูลพัคของเรานะ แต่ตระกูลที่เหลืออื่นๆ ก็เห็นด้วยกันหมด! แล้วเดี๋ยวตอนที่นายไม่ได้เป็นหนึ่งในตระกูลลึกลับ ไม่มีทรัพยากรที่ก้าวหน้าไปกว่าโลกหลายสิบปีตอนนั้นนายต้องยอมรับสภาพล่ะ! ตอนนี้นายควรต้องคุกเข่าอ้อนวอนฉันเผื่อถึงตอนนั้นจะได้ไม่สับนายเป็นชิ้นๆ!”

เย่เฉินโกรธจนวันออกหู เขาอยากจะยิงปืนฆ่าคนสารเลวคนนี้จริงๆ!

แต่ว่าเย่เฉินเองก็ไม่ใช่เด็กอายุ 18 ที่ไม่รู้ความ เขารู้ดีว่าทันทีที่ตนเองลงมือสังหารพัคซุงวูแล้ว ทั้งตระกูลเย่รวมไปถึงคุณปู่ บิดามารดา หรือว่าพี่ชายน้องสาว คนทั้งตระกูลเย่จะต้องเดือดร้อนเพราะเขา

เขาจะให้อารมณ์หุนหันของเขาทำให้คนทั้งตระกูลต้องตกที่นั่งลำบากไม่ได้

ความแข็งแกร่ง! อิทธิพล!

เย่เฉินเกลียดตัวเองเหลือเกินที่ไม่มีสิ่งเหล่านี้!

ถ้าหากว่าตนเองมีสิ่งเหล่านี้ล่ะก็ แล้วเขาก็ไม่ต้องกังวลเรื่องพวกนี้อีกแต่สามารถลงมือฆ่าพัคซุงวูได้เลย!

แต่ถึงแม้ว่าเย่เฉินจะลงมือฆ่าพัคซุงวูไม่ได้ แต่จะทรมานเขานั้นมีวิธีอีกมาก

เย่เฉินเล็งปลายกกระบอกปืนไปที่ขาที่เปื้อนเลือดของอีกฝ่ายแล้วกล่าว “พัคซุงวู นายพูดถูก ฉันฆ่านายไม่ได้ก็จริง แต่ว่านะฉันยิงขานายอีกสักรอบดีไหมนะ? อย่างไรเสียเทคโนโลยีทางการแพทย์ของตระกูลพัคนายเนี่ยก็ทันสมัยขนาดนี้ ถ้ายิงปืนซ้ำที่เดิมสามรอบจะรักษาหายไหมนะ?””

พัคซุงวูลนลานทันที “แก…แกจะทำอะไร! อย่าทำอะไรบ้าๆ นะ!”

พัคซุงวูหวาดกลัวขึ้นมา เขากลัวว่าเย่เฉินจะยิงเขาอีกๆ ขาของเขาโดนยิงไปสองรอบแล้ว ถ้าโดนนัดที่สามเกรงว่าจะไม่ไหว!

เย่เฉินระบายยิ้ม เมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายเริ่มหวาดกลัวขึ้นมา “ห้ามฉันทำอะไรบ้าๆ เหรอ? แม่ยายของฉันโดนแกจับไปเนี่ย ฉันจะไม่บ้าได้ยังไง!”

เย่เฉินพูดพลางทำท่าทีเหมือนจะยิงปืนอีกรอบ!

“ฉันจะบอกให้นะ! แม่ยายแกเนี่ยอยู่บนเครื่องบินของฉัน! หล่อนไม่ได้เป็นอะไรสักนิดเดียว!”

พัคซุงวูตกใจจนตัวสั่นระริก รีบบอกข่าวคราวของจางเชี่ยนจือทันที

“ชิ” เย่เฉินแค่นเสียง “ยังไม่รีบพาฉันไปที่เครื่องบินของนายอีก!”

พวกของเย่เฉินไปถึงตำแหน่งที่ตั้งเครื่องบินของพัคซุงวูอย่างรวดเร็ว จากการนำทางของเขา

และเป็นไปอย่างที่เย่เฉินคาดเอาไว้ ยานพาหนะของพัคซุงวูเป็นเครื่องบินที่พรางตัวได้ ทำให้ไม่สามารถตามสืบข่าวคราวของพวกเขาได้

ถ้าหากไม่ได้เกอร์ธาช่วยล่อพัคซุงวูออกมา ต่อให้เย่เฉินตะลอนๆ หาเขาทั่วโลกก็คงหาตัวเขาไม่เจอ

เย่เฉินไม่ได้ตามพวกเขาไปข้างในเครื่องบินของพัคซุงวู เพราะกลัวว่าพวกเขาจะวางกับดักอะไรไว้ในนั้น

ตอนนี้เย่เฉินขู่พัคซุงวูได้ แต่ถ้าเข้าไปด้านในนั้นสถานการณ์อาจจะสลับกันไปเลย

เหมือนเหอเฟิงหมายเลข 3 ของเขาก็ออกแบบแบบนั้นเอาไว้เหมือนกัน

หลังจากที่คนนอกเข้ามาแล้วเป็นไปได้อย่างมากว่าจะโดนเย่เฉินฆ่า

“บอกให้คนของนายพาแม่ยายของฉันออกมา” เย่เฉินสั่งพัคซุงวู

พัคซุงวูหันมองลูกน้องคนที่ต่อยตีเก่งที่สุดคนนั้นแล้วกล่าว “ฮยุนพาตัวจางเชี่ยนจือออกมา”