เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 65

วิลล่าเขตซีซาน

กลุ่มรถหรูที่ใช้ในงานแต่งงานขับเข้ามาทำให้ฟางเชาลืมความหงุดหงิดในเรื่องธุรกิจไปชั่วขณะ เขาทำพิธีสู่ขออย่างมีความสุข

จนมาถึงชั้นแรกของวิลล่ายังไม่ทันได้ขึ้นไปเจอเจ้าสาว ก็เจอน้องเจ้าสาวก่อนเป็นคนแรก

หวังหยวนหยวนไม่ได้เป็นเพื่อนเจ้าสาวแต่ก็สวมชุดสีขาวเช่นกัน เจ้าหล่อนแต่งตัวสวยงามโดดเด่นชวนมอง

“เอ๋ วันนี้น้องหยวนหยวนแต่งตัวสวยจังเลยเกือบคิดว่าเป็นเจ้าสาวของพี่นะเนี่ย!”

พอฟางเชาเห็นหวังหยวนหยวนก็กระเซ้าอีกฝ่าย

มือขวาของหวังหยวนหยวนสางผมเล่นแล้วกล่าว “ชิ เจ้าบ่าวของฉันคือคุณเย่เศรษฐีคนดังคนนั้นต่างหาก”

ฟางเชาเข้าใจทันที “มิน่าล่ะน้องหยวนหยวนถึงได้แต่งตัวสวยขนาดนี้ ที่แท้ก็เพื่อจะได้มาเจอคุณเย่ในงานแต่งงานวันนี้นี่เอง!”

หวังหยวนหยวนผงกศีรษะ “แน่นอน ก็ได้ยินมาว่าวันนี้คุณเย่จะมางานแต่งงานของพวกพี่แน่นอน

คิดไม่ถึงว่าตระกูลฟางนี่มีหน้ามีตาเหลือเกินนะคะ ก่อนหน้านี้คุณเย่ไม่เคยออกงานมาพบปะใครเลย”

ฟางเชาหัวเราะอย่างลิงโลด “ฮ่าๆ นั่นมันของแน่อยู่แล้ว ตระกูลฟางถือเป็นตระกูลใหญ่ลำดับต้นๆ ในอวิ๋นโจว คุณเย่ไว้หน้าพวกเรานั่นมันก็สมเหตุสมผล แม่น้องสาว ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป พวกเราเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว ต่อไปต้องไปมาหาสู่กันบ่อยๆ ล่ะ”

หวังหยวนหยวนกล่าว “ได้สิคะ เรื่องที่รับปากเอาไว้ยังไงฉันก็ไม่ลืมหรอก รีบไปรับพี่สาวฉันออกมาเถอะค่ะ”

หวังหยวนหยวนอยากไปที่งานใจจะขาดแล้ว ซึ่งแน่นอนว่าหล่อนไม่ได้ตั้งหน้าตั้งตารองานแต่งงานของคนทั้งสองด้วยซ้ำ

แต่ที่หล่อนเฝ้ารอนั้นคือการจะได้พบกับชายในฝันคุณเย่แห่งบริษัทหัวเซิ่งกรุ๊ป!

หนึ่งชั่วโมงต่อมา

ณ โรงแรม The Portman Ritz-Carlton

สมแล้วที่ตระกูลฟางเป็นตระกูลคหบดีในอวิ๋นโจว มีรถหรูหราขับเข้าโรงแรมไม่หยุดหย่อนเพื่อมาเข้าร่วมงานแต่งงานของตระกูลฟาง

ฟางเสียนจู่และหลิ่วหรูซือเองกำลังวุ่นอยู่กับการรับรองแขก

“คุณจ้าว! คุณให้เกียรติมาร่วมงานแต่งของลูกชายผม…ช่างเป็นเกียรติกับลูกชายผมจริงๆ”

“ผู้กำกับเจิ้ง! ยินดีต้อนรับครับ อีกเดี๋ยวเราดื่มกันสักแก้วสองแก้วนะครับ”

“รองผู้ว่าเจียง! แหมแขกผู้มีเกียรติมาร่วมงาน รับรองไม่ทั่วถึงต้องขอโทษด้วย อีกเดี๋ยวผมจะต้องดื่มเพื่อขอโทษคุณแน่นอน ฮ่าๆ รีบนั่งก่อนเถอะครับ”

หวังเจียเหยาในชุดเจ้าสาวสีขาวบริสุทธิ์ดีอกดีใจอย่างมาก เมื่อเห็นพ่อแม่เจ้าบ่าวออกมาต้อนรับบรรดาแขกเหรื่อที่เป็นคนมีหน้ามีตาในสังคม

หวังเจียเหยาลอบยิ้มกับตัวเอง “เส้นสายของตระกูลฟางนี่สุดยอดจริงๆ! ฉันไม่เคยเห็นคนเยอะแยะ แบบนี้มาก่อนเลย ต่อให้เป็นงานวันเกิดคุณย่าก็เถอะ พวกเขาน่าจะเป็นคนใหญ่คนโตในวงการธุรกิจ ในแวดวงคนมีสีของอวิ๋นโจวล่ะมั้ง? ได้แต่งเข้าตระกูลรวยๆ แบบนี้ดีจังเลย ไม่เหมือนตอนที่แต่งกับเย่เฉินเมื่อคราวก่อน แขกที่มาร่วมงานก็เป็นแขกที่ฝั่งฉันเชิญมาหมดเลย พวกเขาไม่มีแขกที่สภาพดูได้สักคน!”

ระหว่างฟางเชาและเย่เฉิน หล่อนชอบเย่เฉินมากกว่า

แต่ถ้าพูดเรื่องฐานะที่บ้าน พูดเรื่องความสุขและความภูมิใจที่หล่อนมีหลังจากแต่งงาน หวังเจียเหยารู้สึกว่าเย่เฉินสู้ฟางเชาไม่ได้แม้แต่เล็กน้อย

หล่อนในตอนนี้ไม่เสียใจแม้แต่น้อยที่หย่ากับเย่เฉิน แต่ในทางกลับกันหล่อนรู้สึกยินดีอย่างมาก

ระหว่างนั้นในงานก็เกิดเสียงฮือฮา

“คุณหม่า! สวรรค์! คิดไม่ถึงว่าคุณหม่าจะมาร่วมงานด้วย!”

ฟางเสียนจู่ตกใจ รีบร้อนสาวเท้าเดินไปแล้วรีบจับมือคุณหม่าด้วยมือสองข้าง “เศรษฐีเบอร์หนึ่งของประเทศเรามาเยือน ผมฟางเสียนจู่มีดีอะไร คุณถึงให้เกียรติมาร่วมงานแต่งงานลูกชายผม!”

ฟางเชา หวังเจียเหยารวมไปถึงคนตระกูลหวัง ต่างก็ตกใจจนเอามือปิดปาก

คิดไม่ถึงว่าตระกูลฟางจะรู้จักกับคุณหม่าเศรษฐีชาวจีนคนนี้ด้วย?

ต้องรู้ว่าตระกูลฟางเป็นแค่ตระกูลแนวหน้าของอวิ๋นโจวไม่ได้เป็นหนึ่งในสิบของตระกูลที่ร่ำรวยที่สุดในอวิ๋นโจวด้วยซ้ำ

แต่คุณหม่าคนนี้เป็นคนที่ร่ำรวยที่สุดในประเทศเป็นคนรวยในยี่สิบลำดับแรกในโลก!

นี่คือคนระดับชั้นกันชัดๆ!

ฟางเสียนจู่พูดเสียงดัง “ญาติสนิทมิตรสหายคนไหนช่วยผมเชิญคุณหม่ามางานได้! อีกเดี๋ยวผมฟางเสียนจู่จะขอบคุณอย่างงาม!”

คุณหม่าจับมือฟางเสียนจู่แล้วกล่าวด้วยรอยยิ้ม “คุณฟางเกรงใจเกินไปแล้ว วันนี้ผมถือว่ามาโดยไม่ได้รับเชิญ หวังว่าคุณฟางจะไม่รังเกียจ”