เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 73
หวังเจียเหยาในชุดเจ้าสาวสีขาวปฏิเสธการแต่งงานต่อหน้าแขกในงานแต่งของตนเอง!
แล้วในงานก็ตกอยู่ในความวุ่นวาย!
หลังจากที่เย่เฉินประกาศตัวว่าเขาเป็นประธานบริษัทแล้ว ในใจหวังเจียเหยาก็สั่นไหว
ยิ่งพอเห็นคนใหญ่โต คนมีหน้ามีตาในสังคมต่างก็เคารพเย่เฉินแบบนั้นแล้ว เขาเป็นดั่งฮ่องเต้แห่งอวิ๋นโจวชัดๆ!
อดีตคนเคยรักตอนนี้กลายมาเป็นเศรษฐีที่คนต่างนับหน้าถือตา!
แล้วจะให้หวังเจียเหยายินยอมแต่งงานกับฟางเชาได้อย่างไร?
เดิมทีหวังเจียเหยาก็ไม่ได้ชื่นชอบชายเจ้าชู้อย่างฟางเชา เขาไม่ได้หล่อเหลาเท่าเย่เฉิน นิสัยใจคอก็ไม่นุ่มนวลอ่อนโยนแบบอีกฝ่าย ไม่ทะนุถนอม ดูแลเอาใจใส่หล่อนเหมือนอดีตสามี
ข้อดีเดียวที่ฟางเชามีก็คือเขามีพื้นฐานครอบครัวที่ดี สามารถช่วยเหลือตระกูลหวังได้
ตอนนี้ข้อดีข้อเดียวที่ทำให้ฟางเชาอยู่เหนือเย่เฉินก็ไม่มีอีกแล้ว
ดังนั้นหล่อนจึงไม่ลังเลที่จะปฏิเสธเขา!
ทุกคนจึงได้เห็นหวังเจียเหยาในชุดเจ้าสาวสีขาวบริสุทธิ์วิ่งลงจากเวทีด้วยใบหน้าที่เปื้อนคราบน้ำตาแล้วโถมตัวเข้าหาอ้อมกอดของอดีตสามีแล้วพร่ำบอกเขา “เย่เฉิน ฉันรักคุณค่ะ!”
เสียงจอแจในงานแต่งงานก็ดังขึ้นกว่าเดิม!
“สวรรค์! คิดไม่ถึงว่าเจ้าสาวจะวิ่งโร่ไปกอดผู้ชายคนอื่นกลางงานแต่งงานเลย!”
“ฮ่าๆ มีอะไรสนุกๆ ให้ดูแล้วพวกเรา”
ฟางเชาในชุดเจ้าบ่าวที่อยู่บนเวทีหน้าเขียวคล้ำ!
เย่เฉินนั่งบนที่นั่งเงียบๆ แล้วโอบกอดอดีตภรรยาที่เขารักหนักหนาด้วยจิตใจที่สับสน
ทั้งปิติยินดีและลิงโลด แต่ก็โกรธแค้นและเกลียดชังไปพร้อมกัน!
เขาย้อนนึกถึงวันที่เขายังอยู่ในชุดของพนักงานเดลิเวอรี่ที่ต่ำต่อย ยืนอยู่ตรงหน้าฟางเชาและหวังเจียเหยาที่โรงแรมเจียหัว อดีตภรรยาคนนี้ยังตะคอกเขาว่าเขาไม่คู่ควรแม้แต่จะย่างกรายเข้ามาในโรงแรมแห่งนี้อยู่เลย
คิดไปแล้วพวกเขาสองคนคงคิดไม่ถึงแน่ว่าจะมีเหตุการณ์เช่นวันนี้เกิดขึ้น!
ฉินหงเหยียนที่นั่งข้างเย่เฉิน หยิบบุหรี่ออกจากกระเป๋าแล้วจุดมันก่อนระบายยิ้มอย่างขี้เล่น
“หวังเจียเหยาเอ้ยหวังเจียเหยา วิ่งโร่มาตอนนี้ คุณคิดว่าเย่เฉินจะให้อภัยคุณหรือไง!”
ฉินหงเหยียนยกมุมปากเยาะเย้ย ในฐานะที่เป็นผู้หญิง หล่อนอยากจะบอกอีกฝ่ายอย่างมากว่าถ้ารู้ว่าเป็นแบบนี้คงไม่ทำแต่แรก!
ใบหน้า มือและเท้าเจ้าภาพอย่างฟางเสียนจู่สั่นระริก!
คิดไม่ถึงว่าลูกสะใภ้ของตนเองจะโร่ไปบอกชายอีกคนว่า “ฉันรักคุณ!”
นี่คือการดูหมิ่นเหยียดหยาม!
นี่คือการดูหมิ่นเหยียดหยามตระกูลฟาง!
แล้วจะให้คนตระกูลฟางเอาหน้าไปไว้ที่ไหน!
และในเวลานี้เองจู่ๆ หวังจื้อหย่วนก็สาวเท้าเดินไปด้านหน้า คว้าตัวหวังเจียเหยาออกมาจากอ้อมกอดของเย่เฉินก่อนจะตบหน้าบุตรสาวเสียงดัง!
เพี๊ยะ!
หวังจื้อหย่วนกล่าวด้วยความร้อนใจ “แกมันบ้าไปแล้ว! แกล่วงเกินตระกูลฟางแบบนี้อยากจะให้พวกเราล่มจมไปกับแกด้วยหรือไง!”
หวังจื้อหย่วนรู้ดีแก่ใจว่านี่ถือเป็นเรื่องใหญ่ขนาดไหน หวังเจียเหยาฉีกหน้าคนตระกูลฟางแล้วทำให้พวกเขากลายเป็นตัวตลกของคนทั้งอวิ๋นโจว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)