เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 74

ตอนที่ 74 เย่เฉินหวังเจียเหยาไม่ได้หย่ากัน!

ในเวลานี้เอง ณ บริเวณนอกโรงแรม

แขกผู้ชายท่านหนึ่งที่มาร่วมงานแต่งงานระบายยิ้มออกมา เขากดหาชื่อ ‘โจวเจี้ยนเย่’ จากรายชื่อในโทรศัพท์มือถือแล้วกดโทรออกอย่างรวดเร็ว

“มีอะไร?” โจวเจี้ยนเย่กล่าวเสียงเย็น

ชายหนุ่มกล่าวด้วยน้ำเสียงเจือหัวเราะ “โจวเจี้ยนเย่ ผมจำได้เหมือนว่าคนตระกูลหวังที่อยู่ในอวิ๋นโจวเป็นญาติคุณใช่ไหม หวังเจียเหยาเป็นอะไรกับคุณน่ะ?”

โจวเจียนเย่กล่าว “แม่ผมกับปู่ของหล่อนเป็นพี่น้องกัน หวังเจียเหยาเป็นหลานสาวของผม ทำไมเหรอ?”

ชายหนุ่มคนนั้นกล่าวว่า “ฮ่าๆ คิดไม่ถึงว่าจะเป็นญาติสนิทกัน วันนี้หลานสาวของคุณแต่งงาน ทำไมคุณไม่มาล่ะ? คุณพลาดละครฉากดีๆไปแล้ว”

“อดีตสามีที่แต่งงานเข้าตระกูลหวังก่อนนี้ ที่จริงเป็นประธานบริษัทของบริษัทหัวเซิ่งกรุ๊ปแต่หลานสาวคุณกลับหย่ากับเขาเสียแล้ว”

“วันนี้หลานสาวของคุณแต่งงานกับคุณชายตระกูลฟาง หล่อนเสียใจทีหลังแต่ก็สายไปเสียแล้ว ฮ่าๆ”

ในเวลาเดียวกันนั้นเอง ณ เมืองหยางหนิง

ทันทีที่โจวเจี้ยนเย่กดวางสาย หญิงชราที่เอนตัวอยู่ใกล้ๆ เขาก็โพล่งถามทันที

“เจี้ยนเย่ เจียเหยาเป็นอะไรหรือเปล่า?”

หญิงชราผู้นี้ก็คือมารดาของโจวเจี้ยนเย่ น้องสาวแท้ๆ ของคุณปู่ของหวังเจียเหยา ซึ่งก็คือคุณย่าเล็กของหวังเจียเหยา

โจวเจี้ยนเย่มองหญิงชราที่อ่อนแอ ก็ทำใจพูดความจริงทำร้ายจิตใจอีกฝ่ายไม่ได้จึงกล่าวว่า

“ไม่มีอะไรครับแม่ เจียเหยาสบายดีครับ”

ใครจะรู้หญิงชรากลับพูดความจริงออกมา “เย่เฉินกับหวังเจียเหยาหย่ากันแล้วใช่ไหม?”

โจวเจี้ยนเย่ไม่กล้าปิดบังมารดาอีก เขาจึงพยักหน้าน้อยๆ

“ครับ ที่จริงแล้วเขยแต่งเข้าของบ้านตระกูลหวังที่ชื่อเย่เฉินเขาเป็นประธานบริษัทที่มีมูลค่าหลายพันล้านหยวนเชียว! เฮ้อ เจียเหยาขาดทุนหัวโตเลย! แม่ครับ ผมรู้ว่าแม่เป็นห่วงเด็กคนนี้มาก แต่อย่าเสียใจมากไปเลยนะครับ ต้องรักษาสุขภาพด้วย”

สุขภาพของคุณย่าเล็กผู้นี้ไม่ใคร่สู้ดีนัก ดูไปแล้วเวลาคงเหลือไม่มาก…

คุณย่าหวังไม่ได้ตื่นเต้นแต่อย่างใดกล่าวเสียงเรียบ “สบายใจเถอะ แม่ไม่เป็นอะไรหรอก เจียเหยากับเย่เฉินยังเป็นสามีภรรยากันอยู่”

ใบหน้าโจวเจี้ยนเย่ฉายแววสงสัย “คุณแม่ แม่เลอะเลือนหรือเปล่าครับ? พวกเขาหย่ากันแล้วจะยังเป็นสามีภรรยากันอยู่ได้ยังไง? อีกอย่างตอนนี้เจียเหยาแต่งกับเด็กแซ่ฟางแล้ว”

หญิงชรายิ้มเจ้าเล่ห์ “ที่จริงลุงของแกหรือปู่ของเจียเหยา เขารู้ตัวตนของเย่เฉินนานแล้วถึงได้ให้เขาแต่งเข้าบ้านตระกูลหวัง อีกอย่างเขาคาดเดาเอาไว้แล้วว่าเจียเหยาที่ทั้งหัวดื้อเย่อหยิ่งจะต้องมีสักวันที่ทนไม่ไหวจนต้องขอหย่ากับเย่เฉิน ดังนั้นเขาถึงได้จัดแจงคนให้ไปแฝงตัวอยู่ในสำนักกิจการพลเรือน ใบสำคัญการหย่าของเย่เฉินกับเจียเหยาเป็นของปลอม! แล้วใบทะเบียนสมรสของหล่อนกับคนแซ่ฟางนั่นก็ของปลอมเหมือนกัน!”

โจวเจี้ยนเย่ตกใจอ้าปากค้าง คาดไม่ถึงว่าปู่ของหวังเจียเหยาจะคาดเดาได้แม่นยำราวตาเห็น ก่อนตายได้เตรียมพร้อมทุกอย่างได้ขนาดนี้!

โจวเจี้ยนเย่กล่าวพลางยิ้มอย่างดีใจ “งั้นผมจะรีบโทรบอกหลานเรื่องนี้!”

คุณย่าเล็กหวังกลับเอื้อมมือเหี่ยวย่นแตะแขนโจวเจี้ยนเย่ปรามเขา

“ยังบอกหล่อนไม่ได้ชั่วคราว” สีหน้าคุณย่าเล็กเคร่งขรึมลงง

“หวังเจียเหยา เด็กคนนี้เย่อหยิ่งเกินไป ไม่เคยสนใจใยดีเย่เฉินมาก่อนตอนนี้ปล่อยให้หล่อนเสียดายไปก่อน โดนสั่งสอนก็ถือว่าเป็นเรื่องดี ให้ตัวหล่อนเองคิดหาวิธีงอนง้อเย่เฉิน ถ้าไม่ได้จริงๆ แกค่อยบอกหลาน”

โจวเจี้ยนเย่พยักหน้ารับ “ครับ!”

……

เขตซีซาน

หลังจากหวังเจียเหยาตามฟางเชากลับไปถึงเรือนหอแล้ว หล่อนก็เริ่มเก็บกระเป๋าเดินทางเตรียมจะออกจากเรือนหอไป

ฟางเชาหัวเสียจนทนไม่ไหว “หวังเจียเหยาจะลากกระเป๋าไปไหน! วันนี้เป็นวันแต่งงานวันแรกของเรา คิดจะวิ่งโร่ไปนอนกับเย่เฉินหรือไง!”

หวังเจียเหยากล่าว “ใช่ ฉันจะไปหาเย่เฉิน ฟางเชา เราหย่ากันเถอะ!”

ยังไงเสียในงานแต่งงานเมื่อครู่ หล่อนก็ปฏิเสธเขาแล้ว แถมยังโผเข้าหาเย่เฉินต่อหน้าต่อตาอีกฝ่ายด้วยซ้ำ

หล่อนรู้ว่าฟางเชาในฐานะที่เป็นลูกผู้ชายอกสามศอก เขาทนรับการดูหมิ่นแบบนี้ไม่ได้แน่

และเป็นดังที่หล่อนคิด ฟางเชากล่าวด้วยใบหน้าแดงก่ำด้วยโทสะ “ได้! หย่าก็หย่าสิ! ผู้หญิงสารเลวอย่างเธอ ไม่คู่ควรจะเป็นเมียฉันเลยสักนิด!”

ทั้งสองคนต่างคนต่างถือทะเบียนบ้านไปที่สำนักกิจการพลเรือนอย่างรวดเร็วเพื่อจะไปทำเอกสารสำคัญการหย่า

……………..

ตอนที่ 75 หวังเจียเหยางอนง้อเย่เฉิน

หลังจากจัดการเรื่องใบหย่าเรียบร้อยแล้ว หวังเจียเหยาก็ไปหาซ่งหงเย่ เพื่อขอร้อง ‘กุนซือ’ ให้ช่วยวางแผนให้

ซ่งหงเย่เห็นหวังเจียเหยาอยากจะงอนง้อเย่เฉินก็กล่าวว่า

“ยืนกระต่ายขาเดียวเอาไว้ อย่ายอมรับว่าคืนนั้นเธอมีอะไรกับฟางเชา!”

ไม่ว่าอย่างไรเย่เฉินก็ไม่ได้เห็นกับตา หวังเจียเหยายืนยันหัวเด็ดตีนขาดอย่ายอมรับเป็นใช้ได้

หลังจากนั้นซ่งหงเย่ยังพาหวังเจียเหยาไปโรงพยาบาล เพื่อไปทำหัตถกรรมซ่อมซ่อมบางส่วนของผู้หญิง

……

ห้าทุ่ม

รถแลนดอเล็ตสีขาวปลอดไร้ตำหนิคันหนึ่งขับเข้ามาในวิลล่าเขตเหมยกุยหยวนอย่างเชื่องช้า

จุดหนึ่งที่ทำให้รถคันนี้ต่างจากรถหรูคันอื่นก็คือมันค่อนข้างคล้ายรถม้ามากทีเดียว

เพราะว่าที่นั่งหน้าหลังมีส่วนแบ่งกั้นชัดเจน แถมหลังคารถด้านหลังก็เปิดได้ด้วย

อวิ๋นโจวในเดือนพฤษภาคมอากาศร้อนน้อยๆ แต่ช่วงกลางคืนมีลมเย็นพัดตลอด ทำให้รู้สึกสบาย

เมื่อมองจากที่ไกลๆ ก็จะเห็นว่าส่วนหน้าของตัวรถคันนี้กลับมืดสนิทกลืนไปกับความมืด

ทว่าช่วงหลังของรถกลับเปิดไฟสว่างแถมยังเปิดหลังคาเอาไว้เสียด้วย