เกิดอีกคราเป็นชายาตัวร้าย(มีEbook) นิยาย บท 100
“หม่อมฉันเคยอยู่เมืองหลวงตอนยังเด็กพะยะค่ะ แต่ยามนี้ต้องอยู่เฝ้าเรือนให้กับอาจารย์ จึงไม่อาจทิ้งไปที่อื่นได้ เหตุใดจึงทรงถามเช่นนั้น?”
“ข้ารู้สึกเหมือนคุ้นกับท่านนัก! อาจจะเคยพบกันมาก่อน”
“หม่อมฉันอาจจะดูเหมือนคนที่องค์ชายเคยพบกระมังพะยะค่ะ”
“อาจจะเป็นเช่นนั้น!”
องค์ชายสิบห้าได้พบกับอาจารย์ของชิงหลานก็รู้สึกพอใจ “ครั้งนี้ขออภัยที่ข้ามามิได้บอกกล่าวล่วงหน้า เพื่อเป็นการขอโทษ ข้าจะฝากสุราเลิศรสมากับชิงหลานให้ท่านสักไหก็แล้วกัน”
“ขอบพระทัยองค์ชาย”
จินวั่งซู่ก็เห็นจริงอย่างที่องค์ชายตรัส เขารู้สึกคุ้นกับอาจารย์ลู่ผู้นี้อยู่เหมือนกัน เมื่อจั๋วเหรินหาวกับชิงหลานนำทางพวกเขากลับออกมาจากเรือนในป่าคนทั้งสองกลับถึงเรือนรับรองได้ก็นั่งดื่มสุราถกกันถึงความสงสัยนี้
“หม่อมฉันก็คิดเห็นเหมือนองค์ชาย คนผู้นี้ช่างดูคุ้นเสียจริง หากแต่นึกไม่ออกว่าเหมือนผู้ใด? ท่าทางองอาจสง่าผ่าเผย รูปร่างสูงใหญ่ก็ดูเหมือนจะเป็นรูปลักษณ์ขององครักษ์ มือปราบ รวมทั้งจอมยุทธ์ทั่วๆ ไป”
“การที่คนผู้นี้ปกปิดโฉมหน้า เจ้าคิดว่าเป็นเพราะเหตุใด?”
“หากเขาไม่เป็นคนที่สำคัญมากจนไม่อยากให้ผู้ใดรู้ ก็อาจจะเป็นคนที่ใกล้ชิดกับพวกเราเกรงพวกเราจะสังเกตได้ หรือไม่ก็มีแผลเป็นเหวอะหวะบนใบหน้าจนไม่อยากจะเปิดเผยพะยะค่ะ”
“ข้าสนใจในตัวอาจารย์ลู่ผู้นี้นัก!”
จินวั่งซู่อมยิ้มอย่างรู้ทัน...ทุกสิ่งที่ใกล้ชิดกับคุณหนูชิงดูเหมือนองค์ชายจะใส่พระทัยไปเสียทุกอย่าง ดูท่าจั๋วเหรินหาวคงต้องระวังตัวให้มากกว่านี้ ที่กล้ามอบม้าให้นางต่อหน้าองค์ชายก็นับว่าเสี่ยงไม่น้อยแล้ว
“องค์ชายไม่สนพระทัยม้าที่คุณหนูชิงเพิ่งได้มาบ้างหรือ? ข้าว่ามันดูอ่อนแอปวกเปียกเยี่ยงนั้น หากนางคิดจะขี่มันไปมาเช่นนี้อีกวันสองวันเห็นทีจะแย่”
หมิงเฉิงอวี่รีบเรียกให้กังเฉินเข้ามาหาแล้วให้เขาเตรียมหญ้าและยาสมุนไพรบำรุงกำลังสำหรับม้าเพื่อเอาไปมอบให้ชิงหลาน
“ข้าดูแล้ว หากนางดูแลม้าไม่ถูกวิธีเห็นทีมันจะตายก่อนจะวิ่งได้เร็ว เจ้าไปช่วยนางดูสักหน่อยเถิด อาหารและยาก็แบ่งไปให้เรียบร้อย ทำให้เจ้าสายลมของนางพร้อมจะเดินทางเข้าเมืองหลวงด้วย”
“พะยะค่ะ”
เมื่อเห็นกังเฉินจะไปดูม้าที่จวนสกุลชิง จงเหยียนก็ขอไปด้วย เจ้าสายลมของชิงหลานผ่านไปวันเดียวมันก็สิ้นเรี่ยวสิ้นแรงนอนพักผ่อนตั้งแต่เช้าจรดบ่าย ชิงหลานเอาแต่โทษตนเองที่นางพามันเข้าไปในเรือนของอาจารย์ลู่โดยมิได้ดูสภาพร่างกายของมันเสียก่อน
“คุณหนูชิง ประเดี๋ยวข้าน้อยจะให้ข้าบำรุงม้าของท่าน สูตรนี้เป็นของวังหลวงนะขอรับ มันกินต่อเนื่องสักสามสี่วันก็จะกินหญ้าได้มากเป็นปกติ หลังจากนั้นท่านต้องคอยจูงมันเดินออกกำลังให้มาก ต่อไปก็จะแข็งแรงขึ้นอีก”
“ขอบคุณองครักษ์กัง”
“ไปขอบพระทัยองค์ชายเถิด ของพวกนี้องค์ชายพระราชทานมาให้ท่านทั้งนั้นขอรับ ข้าทำหน้าที่เพียงเอามาส่งให้ท่านเท่านั้น”
“องค์ชายอยากจะให้เจ้าสายลมเดินทางถึงเมืองหลวงได้เทียวนะขอรับ แต่ข้าเห็นว่าคงต้องใช้เวลาอีกพักใหญ่เลยทีเดียว กว่ากล้ามเนื้อของมันจะแข็งแรงขึ้น”
ชิงหลานใช้เวลากับการตื่นเช้าเพื่อฝึกวิทยายุทธ์ ยามสายและบ่ายนางก็วาดภาพฝาผนังที่วัด ยามเย็นก็ดูแลเจ้าสายลม ก่อนนอนยังวาดภาพเลียนแบบไปทีละนิด ผ่านไปหลายวันภาพที่นางใช้พู่กันที่ได้เป็นของขวัญวันเกิดจากองค์ชายก็สำเร็จลง เมื่อเอาไปขายให้เถ้าแก่เหอร้านขายภาพก็ได้รับคำชื่นชมอย่างมาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เกิดอีกคราเป็นชายาตัวร้าย(มีEbook)