เกิดอีกคราเป็นชายาตัวร้าย(มีEbook) นิยาย บท 159

ด้วยเหตุที่หงฮูหยินของรองแม่ทัพมู่ไม่ว่าจะออกงานที่แห่งใดก็มักจะนำ ชิงหลานไปด้วย สาวน้อยที่เริ่มแสดงเค้าความงามถอดแบบจังฮูหยินผู้เป็นมารดาทำให้คุณชายน้อยใหญ่ต่างสนใจในตัวชิงหลานกันทั่วหน้า เมื่อหลายคนถามถึงบิดามารดาของนาง สองแม่ลูกสกุลมู่ก็แสร้งทำทีเหมือนไม่อยากจะเอ่ยถึงแต่ก็ทำตัวซุบซิบเล่าให้ ผู้ถามได้ฟัง ซ้ำยังเล่าเป็นเชิงตำหนิคนสกุลชิงที่ทอดทิ้งทายาท ทำให้เรื่องนี้โด่งดังจนเข้าหูนายท่านใหญ่และฮูหยินผู้เฒ่าในจวนชิง คนสูงวัยทั้งสองได้แต่ฮึดฮัดที่พวกตนต้องกลายเป็นผู้ถูกตำหนิเพราะในข่าวลือนั้นว่ากันว่า...ท่านผู้อาวุโสทั้งสองใจดำมาก! สั่งให้บุตรชายผู้เป็นเจ้ากรมกลาโหมขับไสไล่ส่งภรรยาคนแรกและบุตรีไปอยู่ในจวนเก่าผุพังที่อำเภอเฉินเสียหลายปี ยามนี้นางกลับมาเมืองหลวงก็ยังต้องอาศัยจวนตระกูลมู่

....สกุลชิงช่างไร้ซึ่งคุณธรรมยิ่งนัก!....

ใต้เท้าชิงทำหน้าอมทุกข์ บากหน้านำเรื่องนินทาในหมู่มวลขุนนางมาปรึกษาบิดามารดา “พวกท่านจะให้ข้าทำเช่นใด? ข้าเป็นถึงเจ้ากรมกลาโหมแต่กลับต้องกลายเป็นขี้ปากคนทั้งท้องพระโรง จะแก้ตัวก็ทำได้ไม่เต็มปากเพราะทุกอย่างล้วนเป็นความจริง!”

นายท่านผู้เฒ่าทำสีหน้าบึ้งตึงหันไปทางภรรยาคู่ทุกข์คู่ยาก “เจ้าว่าอย่างไรล่ะ? แต่ก่อนคิดว่าพวกนางไปเสียจากจวนของเราแล้วจะหมดเรื่องมิใช่หรือ?”

“ข้าก็แค่เห็นว่าพวกนางแม่ลูกมิอาจทำประโยชน์สิ่งใดให้กับเสี่ยวเว่ย ข้าผิดที่ใดกัน? หากเรามิได้รับเอาซีชวนเข้ามามีหรือเสี่ยวเว่ยจะมาไกลถึงเพียงนี้” ฮูหยินผู้เฒ่าไช่จิวฝูชักสีหน้าใส่บุตรชายคนโต

“ท่านแม่! ยามนี้ข้าเป็นถึงเจ้ากรมกลาโหมแล้วเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น หากฮ่องเต้ทรงพิจารณาเห็นว่าข้าเป็นผู้ไร้ซึ่งคุณธรรม ทอดทิ้งภรรยาและบุตรจะทำเช่นใด?”

ไช่ฮูหยินหันไปถามสามีที่นั่งอยู่ใกล้ๆ ชิงหานเจี้ยถอนหายใจยาว แม้เขาไม่ค่อยเห็นด้วยกับภรรยาสักเท่าใดแต่ครั้งนั้นตระกูลซิวที่กำลังเรืองอำนาจในหมู่ขุนนางก็เป็นตัวเลือกที่ดีในการเกี่ยวดองเป็นญาติ ชายชราจึงยินยอมให้ภรรยาจัดแจงทุกสิ่งตามอำเภอใจ

“เจ้าได้เจอนางบ้างหรือยัง?”

“ข้าได้ยินว่านางเป็นจิตรกรในสำนักพู่กันทองของอาจารย์จ้าว อยู่ในความอุปถัมภ์ขององค์ชายสิบห้า แต่เหตุเพราะเสี่ยวลิ่งสาวใช้ของนางกลายเป็นบุตรีของรองแม่ทัพมู่นางจึงได้เข้าไปอยู่ในจวนสกุลมู่ขอรับ!”

สองสามีภรรยาอาวุโสถึงกับหูผึ่งเมื่อได้ยินว่าเด็กหญิงที่เคยติดสอยห้อยตามจังเยว่มาจากเมืองพยัคฆ์เหินผู้นั้นกลายเป็นคุณหนูใหญ่ของรองแม่ทัพมู่ปิ่นซู

“เพราะเหตุนี้ ข้าจึงไม่อาจปฏิเสธเรื่องเล่าลือทั้งหลายได้ มู่เยี่ยนฟางหรือจังเสี่ยวลิ่งผู้นั้นเคยอยู่ในจวนของเรา นางเป็นทั้งญาติและสาวใช้ของจังเยว่ที่รู้เห็นทุกอย่างมาโดยตลอด รองแม่ทัพมู่กับหงฮูหยินก็รับทราบเรื่องทั้งหมด ข้าจึงแทบจะเอาปี๊บคลุมหัวในท้องพระโรงอยู่แล้ว ดีที่เรื่องนี้ยังไม่ถึงพระเนตรพระกรรณฮ่องเต้นะขอรับ!”

“ถ้าฮ่องเต้ยังไม่ทรงทราบ เช่นนั้นเรื่องนี้ก็เอาไว้ก่อนเถอะ วันพรุ่งนี้ก็เป็นงานเลี้ยงในวังหลวงแล้ว ให้งานนี้เสร็จสิ้นไปก่อนค่อยมาปรึกษาหารือเรื่องของนางก็ แล้วกัน” ฮูหยินผู้เฒ่ากล่าวสรุป

นางยังนึกไม่ออกว่าจะทำเช่นใดดี? หากลูกสะใภ้ใหญ่รู้เรื่องนี้เข้าก็คงไม่ค่อยดีนัก ที่ผ่านมาเพราะหวังอำนาจบารมีตระกูลซิวจึงได้ผลักดันให้บุตรชายคนโตแต่งงานกับซิวชีชวน ท่าทีของคุณหนูซิวในยามนั้นก็พึงพอใจในตัวชิงเว่ยอย่างมาก แต่ที่นางคาดไม่ถึงคือในงานเลี้ยงจวนซิว บุตรชายของนางกลับเข้าไปลวนลามคุณหนูซิวถึงห้องนอนทำให้ต้องรีบร้อนรวบรัดจัดงานแต่งงาน และไม่กี่เดือนให้หลังซิวซีชวนก็ตั้งท้องทายาทของชิงเว่ย

บุตรชายของนางได้แต่ก้มหน้ายอมเข้าพิธีวิวาห์แต่ก็ยังยืนกรานจะตบแต่งจังเยว่มาเป็นอนุภรรยา ฮูหยินผู้เฒ่าไช่จิวฝูในยามนั้นเล็งบุตรีอีกสองตระกูลไว้ให้มาเป็นอนุภรรยาของบุตรชายจึงได้ถ่วงเวลาออกไปกระทั่งซิวซีชวนคิดแผนการผลักดัน จังเยว่กับบุตรสาวของนางไปอยู่ที่จวนเก่าในอำเภอเฉินได้สำเร็จ

…ไม่รู้สองแม่ลูกนั่นจะกลับมาสร้างปัญหาในสกุลชิงอีกทำไม?...

ณ ท้องพระโรงใหญ่ในวังหลวง

แสงไฟยามค่ำคืนสว่างไสวไปทั่วทุกตำหนัก วันนี้เป็นโอกาสดีที่คณะราชทูตจากแคว้นจินมาเยือนแคว้นหมิง จวิ้นอ๋องหมิงจิ้นเหอทรงถือโอกาสนำพระชายา องค์หญิงจินเฟิ่งกับพระโอรสและพระธิดามาเข้าเฝ้าหมิงฮ่องเต้และฮองไทเฮา ในวโรกาสนี้หมิงฮ่องเต้จึงทรงจัดงานเลี้ยงต้อนรับครอบครัวพระอนุชาอย่างยิ่งใหญ่

ใต้เท้าชิงกวาดตามองหาบุตรสาวที่ได้ยินจากหยุนเถิงว่านางจะเดินทางมาพร้อมกับครอบครัวของรองแม่ทัพมู่ ชิงหลานถูกอาจารย์จ้าวเรียกให้ไปนั่งรวมอยู่ในหมู่จิตรกรหลวงที่ด้านหลังที่นั่งขององค์ชายสิบห้า บรรดาเจ้ากรมทั้งแปดล้วนแต่ได้นั่งด้านหน้าถัดจากพระบรมวงศานุวงศ์ทั้งหลาย จึงไม่ไกลจากที่ประทับของหมิงฮ่องเต้เท่าใดนัก เมื่องานเลี้ยงเริ่มต้นขึ้น คณะราชทูตจากแคว้นจินก็นำเอาเครื่องบรรณาการขึ้นถวาย จากนั้นจวิ้นอ๋องก็นำทวนที่ตีจากโลหะชั้นดีของแคว้นจินมาถวายฮ่องเต้ด้วย