เกิดอีกคราเป็นชายาตัวร้าย(มีEbook) นิยาย บท 178

ใต้เท้าเผยกลับถึงจวนก็รีบบอกพ่อบ้านให้ไปเชิญฮูหยินผู้เฒ่าผู้เป็นมารดาออกมารอชำระความด้วยกัน ท่าทางขึงขังเคร่งเครียดของใต้เท้าเผยทำให้พ่อบ้านต้องรีบกุลีกุจอทำตามคำสั่ง

ฮูหยินห่วงเยวียนถูกเชิญตัวเร่งด่วนก็พลอยตกอกตกใจไปด้วย ยิ่งพ่อบ้านบอกว่าบุตรชายท่าทางโมโหใหญ่โตนางก็ยิ่งรีบร้อน ในห้องโถงใหญ่ยามนี้แม้จะเป็นยามห้าย (21.00-22.59 น.) แต่ทุกคนก็รีบออกมาตามคำสั่งของใต้เท้าเผย

จื้อซุ่นซีเข้ามาคารวะฮูหยินผู้เฒ่าด้วยท่าทีสุขุม ส่วนเผยหนิงเอ๋อร์หน้าเผือดสีเล็กน้อย คนในจวนยกเว้นใต้เท้าเผยต่างก็งุนงงที่ใต้เท้าจื้อเดินทางมาพร้อมกับคุณหนูรอง

“ไม่ต้องมากพิธี ข้าอยากรู้ว่าเรื่องนี้ใต้เท้าจะจัดการอย่างไร?”

ใต้เท้าจื้อเห็นกริยาของใต้เท้าเผยแล้วก็ตอบออกไปด้วยท่าทีสุขุม “ก็คงต้องจัดการตามประเพณี ข้าจะรับนางเป็นอนุภรรยาก็แล้วกัน”

“ผู้ใด? ผู้ใดจะแต่งไปเป็นอนุภรรยาของท่าน?” ฮูหยินผู้เฒ่าหน้าตาตื่น

“ข้าจะจัดการส่งเกี้ยวมารับหนิงเอ๋อร์ภายในสามวัน สินสอดจัดให้เต็มที่เหมือนแต่งฮูหยินเอก ส่วนเรือนก็จะจัดเรือนใหญ่เป็นรองแต่เพียงฮูหยินเอกของข้า ท่านจะว่าอย่างไร?”

ใต้เท้าเผยกำหมัดแน่น บุตรสาวผู้งดงามเลี้ยงมาอย่างทนุถนอม หวังจะให้นางเป็นฮูหยินเอกในตระกูลใหญ่ ทั้งยังเคยหวังถึงตำแหน่งพระชายาขององค์ชาย สุดท้ายกลายเป็นหญิงต่ำทรามเล่นชู้กับสามีชาวบ้านจนต้องยัดเยียดให้ไปเป็นอนุภรรยาของบุรุษวัยคราวบิดา...แต่จะทำเช่นใดได้นางทำตัวเองทั้งนั้น!

“แล้วเรื่องที่ตกลงกับแม่สื่อวันพรุ่งนี้เล่า? ไหนว่าตระกูลหลานตกลงรับนางไว้เป็นลูกสะใภ้คนเล็กแล้ว จะมาแต่งให้เป็นอนุของใต้เท้าจื้อได้อย่างไร?” ฮูหยินผู้เฒ่าเอะอะ แม้มารดาของเผยหนิงเอ๋อร์จะถูกโทษเนรเทศให้อับอายผู้คนแต่ฐานะของนางก็ไม่ควรแต่งเป็นอนุภรรยาของผู้ใด

“ท่านแม่ขอรับ! หลานสาวของท่านแม่ไปเริงรักกับใต้เท้าจื้อในรถม้าที่สวนบึงหงส์ องค์ชายสิบห้าทรงทอดพระเนตรด้วยพระองค์เองแล้ว เช่นนี้เรายังมีหน้าให้นางไปแต่งเป็นฮูหยินตระกูลใดได้อีก?”

“ไอหยา! ไฉนเจ้าจึงทำตัวต่ำทรามเยี่ยงนี้” ท่านย่าของเผยหนิงเอ๋อร์แทบจะเป็นลมนางหายใจหอบฮักๆ ด้วยความโมโห

“ท่านแม่! ใจเย็นๆ เจ้าค่ะ” ฉิวเจียงซือสะใภ้ใหญ่รีบเรียกให้สาวใช้นำยาดมมาส่งให้แม่สามี และบอกอีกคนให้ไปเตรียมยาลมชงใส่ถ้วยมาส่ง “พวกเจ้าเร็วเข้า ฮูหยินผู้เฒ่าจะเป็นลมแล้ว!”

ความโกลาหลเกิดขึ้นอยู่ครู่หนึ่ง ทุกคนรีบเข้าประคับประคองผู้อาวุโสจนฟื้นกลับมาสู่สภาพปกติ ฮูหยินผู้เฒ่าอึ้งจนพูดไม่ออกเมื่อเห็นจากท่าทางยอมรับของคนทั้งคู่ตรงหน้าว่าได้ทำการเลวทรามต่ำช้าเช่นนั้นจริง

“หากว่าพวกเจ้าเป็นแค่คนหนุ่มสาวก็คงไม่กระไร แต่นี่ฝ่ายหนึ่งเป็นถึงขุนนางผู้ใหญ่ อีกคนก็กำลังจะหมั้นหมายกับบุรุษอื่น พวกเจ้าไม่มีความคิดอ่านกันแล้วหรือไร?” นางโมโหจนผรุสวาทออกมา “เอาเถอะ! วาสนาคนตระกูลเผยมันน้อย ให้นางไปเป็นอนุภรรยาของเจ้าก็ดีเหมือนกัน...นางเป็นคนเลือกเอง มิใช่เพราะถูกผู้ใดบังคับเสียหน่อย!”

ใต้เท้าเผยหันมามองมารดาที่โมโหจนหน้าเขียวหน้าเหลืองจึงค่อยลดโทสะลงมาปลอบโยนฮูหยินห่วงเยวียนอยู่ครู่หนึ่ง

“ใต้เท้าจื้อ เช่นนั้นท่านก็จัดการตามที่ว่าเถอะ ข้าไม่มีอันใดจะกล่าวแล้ว ขอให้จัดการมาอย่างเต็มที่ก็แล้วกัน” เผยหมิงเฮ่าไม่อาจจะด่าทอจื้อซุ่นซีได้ตามใจนึกเพราะจะว่าไปยิ่งด่าก็จะยิ่งประจานความชั่วของบุตรสาวของตน