เกิดอีกคราเป็นชายาตัวร้าย(มีEbook) นิยาย บท 188

ชิงหลานกับจั๋วเหรินหาวกระโจนตามไว้ ทว่าลูกน้องของอู่ฉางชิงนับสิบคนตรงเข้าสกัด ศิษย์พี่กับศิษย์น้องร่วมสำนักพร้อมใจกันต่อสู้อย่างดุเดือด องค์ชายสิบห้ามองเห็นหญิงคนรักก็รีบตรงเข้ามาช่วยเหลือ

“หลานเอ๋อร์! ข้ามาแล้ว!” หมิงเฉิงอวี่ตวัดกระบี่ฟันร่างของโจรทั้งสองที่กำลังโจมตีนางอยู่จนกระเจิงออกไป เหล่าองครักษ์ตามเข้ามาช่วย

ด้วยจำนวนคนที่มากกว่าของสำนักมือปราบและเหล่าองครักษ์ไม่นานนักพวกเขาก็ทั้งฆ่าและจับกุมคนร้ายไว้ได้ องค์ชายสิบห้ากับจินวั่งซู่ตรงเข้าไปค้นดูในคฤหาสน์แห่งนี้

“นี่มัน! คฤหาสน์เก่าของตระกูลเถียนนี่?”

“เป็นของบิดาเถียนฮองเฮาหรือ?” หมิงเฉิงอวี่ทรงทราบเพียงว่าภายหลังจากเถียนฮองเฮาอดีตภรรยาของหมิงฮ่องเต้ก่อกบฏ ครอบครัวของนางถูกประหาร ทรัพย์สินทั้งหมดในเมืองหลวงถูกทางการริบไว้หมดสิ้น

“มิได้ๆ นี่คือคฤหาสน์ของท่านน้าของเถียนฮองเฮาต่างหาก ข้าจำได้ว่าตอนเด็กๆ ท่านปู่เคยพาข้ามาที่นี่ เห็นภาพวาดชิ้นนี้ข้าจึงนึกขึ้นได้พะยะค่ะ” จินวั่งซู่ชี้ให้องค์ชายทอดพระเนตรภาพวาดฝาผนังขนาดใหญ่ “นี่เป็นภาพวาดทิวทัศน์เทือกเขามังกรทะยานอันลือลั่นของอาจารย์จ้าวพะยะค่ะ”

“ด้านหน้าติดกระดาษว่าเป็นทรัพย์แผ่นดินแต่กลับมีผู้ลอบอยู่อาศัย เห็นทีคนที่ให้คนเหล่านี้เข้ามาใช้สถานที่คงมิใช่แค่มีเส้นสายธรรมดาเสียกระมัง?”

ชิงหลานเดินเข้ามาใกล้แล้วกระซิบกราบทูลองค์ชาย

“เฉาอวิ๋นจือยอมสารภาพแล้วหรือ?”

“เพคะ”

“แล้วตัวคนเล่า?” หมิงเฉิงอวี่ทรงตัวเพื่อมองหา

“อยู่ในเรือนที่ไฟไหม้เพคะ”

องครักษ์กังที่ไปตรวจสอบเรือนไฟไหม้เข้ามากราบทูลให้ทรงทราบว่ามีคนตายอยู่ข้างในสามคนและหนึ่งในนั้นคืออดีตมือปราบที่ถูกหมายจับของทางการปิดประกาศไว้ทั่วแคว้น

“มือปราบเฉาตายในกองเพลิง พะยะค่ะ”

“อืม...แล้วไป! น่าเสียดายที่อู่ฉางชิงหนีไปได้”

“กระหม่อมให้คนสะกดรอยอู่ฉางชิงไปครั้งก่อน ตอนนี้มีหอคณิกาเถื่อนอีกแห่งหนึ่งกำลังเริ่มเปิดบริการพะยะค่ะ”

“อีกแล้วหรือ? เห็นทีต้องรีบจัดการนายท่านผู้นี้ให้สิ้นซากเสียแล้ว!”

หมิงเฉิงอวี่หันไปเห็นมือปราบโหยวที่เดินเข้าจึงรีบสั่งการ

“ข้าฝากเจ้าดูแลที่นี่ให้เรียบร้อยด้วยนะ ข้าจะไปรอที่สำนักมือปราบกับ ใต้เท้าจาง คืนนี้เราคงต้องสรุปทุกอย่างให้เรียบร้อย”

“พะยะค่ะ”

ใต้เท้าจางซึ่งเป็นหัวหน้าสำนักมือปราบเมืองหลวงอายุเกือบห้าสิบแล้ว องค์ชายจึงทรงให้คอยรักษาการณ์ดูแลสำนักมือปราบเพื่อส่งกำลังเสริมหากว่าเกิดเหตุฉุกเฉินในคืนนี้

หมิงเฉิงอวี่หันไปหาชิงหลาน “เดี๋ยวข้าจะไปส่งเจ้าที่จวน”

“เพคะ” พระองค์ทรงมองสำรวจนางทั่วร่าง

“พวกมันไม่ได้ทำอันตรายเจ้าใช่หรือไม่?”