องค์ชายสิบห้ากับท่านอ๋องเก้าเสียดายที่ไม่อาจจะจัดการกับจื้อซุ่นซีได้สำเร็จเพราะสองสามีภรรยาที่ถูกประหารก็มิได้ให้การซัดทอด ทำให้หลักฐานไม่พอจะมัดตัวใต้เท้าจื้อได้
“สัญญาหมั้นหมายน่าจะเป็นความคิดของก้งหลันจริงๆ นางเป็นคนทะเยอทะยานเมื่อตนเองไม่มีบุตรสาวจึงคิดจะยืมมือใต้เท้าจื้อดันให้จื้อต่ายวี่ขึ้นเป็นพระชายาของเจ้า”
“แต่ข้าไม่เชื่อว่าเรื่องนี้ใต้เท้าจื้อจะเป็นผู้บริสุทธิ์นะพี่เก้า ข้าว่าเขาเองแค่ทำพลาดที่มิได้ซ่อนอาลักษณ์อาวุโสผู้นั้นให้มิดชิด”
ท่านอ๋องเก้าได้แต่ส่ายพระพักตร์ เมื่อยอมสารภาพความผิดแล้ว อาลักษณ์อาวุโสผู้นั้นจึงผูกคอใต้ในคุกโดยไม่รอพระราชอาญา
“ที่ฮองเฮาบอกว่าคนของสำนักคุ้มภัยหงส์ไฟหาที่ซ่อนอาลักษณ์อาวุโสเจอเป็นเพราะมีผู้มาบอกเบาะแส คนผู้นั้นรู้ได้อย่างไรว่าเรากำลังตามหาอาลักษณ์อาวุโสในเมื่อไม่เคยออกประกาศเลยสักนิด”
พระชายาหานซู่ลี่ได้ยินพระอนุชาของพระสวามีกล่าวเช่นนั้นก็ทรงขมวดพระขนง “นั่นสินะ! ข้อนี้ข้าเองก็ลืมนึกไปเลย เห็นทีต้องให้ซือซือสืบอีกทีว่าผู้บอกเบาะแสเป็นใครกันแน่? ทั้งๆ ที่เรื่องนี้เป็นความลับ คนบอกเบาะแสก็ดูเหมือนจะจงใจให้ข่าวสารนี้ไปถึงในวังหลวงเสียด้วยสิ!”
“พี่เก้า เป็นไปได้ไหมว่าพวกมันคิดหักหลังกันเอง”
“เจ้าสงสัยว่าคนที่มาให้เบาะแสก็คือคนร้ายที่เจ้าต้องการตัวใช่หรือไม่?” องค์ชายสิบห้าทรงพยักพระพักตร์รับ “เป็นเช่นนั้น”
“ก็มีโอกาสเป็นไปได้! หากเราไม่ละเลยจุดนี้แล้วสืบย้อนกลับไปก็น่าจะหาตัวได้ไม่ยาก ต่อให้เขาไม่ใช่คนร้ายก็อาจจะเป็นคนที่อยู่ใกล้ชิดกับคนในจวนสกุลจื้อเป็นแน่ จึงได้รู้เรื่องลึกๆ เช่นนี้”
เมื่อพระสวามีวิเคราะห์ความเป็นไปได้แล้ว พระชายาหานซู่ลี่จึงเขียนสาส์นให้องครักษ์เงาของพระสวามีออกไปส่งข่าวถึงหลวนฮองเฮาในวังหลวง
“เราอย่ารอช้าเลยเพคะท่านอ๋อง ยิ่งสืบเร็วยิ่งได้เปรียบ”
หมิงเฉิงอวี่กลับมาถึงวังพยัคฆ์ขาวก็สั่งการให้กังเฉินกับกังซือเฉินไปสอบถามความคืบหน้าเกี่ยวกับใต้เท้าจาง
“คนของเรารายงานว่าก่อนหน้าที่ใต้เท้าจื้อถูกจับ ใต้เท้าจางประจำอยู่ที่สำนักมือปราบตลอดเลยพะยะค่ะ”
“อืม...แล้วคนสนิทของเขาล่ะ?”
“คนผู้นั้นออกไปข้างนอกสองสามครั้งพะยะค่ะ ไปที่เหลาสุราหงส์ขาวครั้งหนึ่งและไปเหลาสุราที่ตรอกคนโฉดสองครั้งพะยะค่ะ”
“ติดต่อผู้ใดที่น่าสงสัยบ้าง?”
“มีจอมยุทธ์ผู้หนึ่งที่มาพบเขาในเหลาสุราตรอกคนโฉด คนผู้นี้ดูเหมือนจะเคยทำงานที่สำนักคุ้มภัยหงส์ไฟพะยะค่ะ”
องค์ชายนิ่งไปครู่หนึ่ง “คนผู้นี้ล่ะที่น่าสนใจ เจ้าไปสืบเรื่องจอมยุทธ์ผู้นี้มาให้ข้าที”
“พะยะค่ะ”
การคาดการณ์ของท่านอ๋องเก้าดูจะเป็นผล ไม่ถึงสองวันคนของ หลวนฮองเฮาก็นำสาส์นมาส่งให้พระชายาหานซู่ลี่
“ท่านอ๋องเพคะ ซือซือแจ้งข่าวหม่อมฉันมาแล้ว”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เกิดอีกคราเป็นชายาตัวร้าย(มีEbook)