เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล] นิยาย บท 2
บทที่ 59
สัมผัสของเส้นผมที่ปลายนิ้วช่างนุ่มมือดีเหลือเกิน
บางทีคุณภาพเส้นผมของเด็กนี่อาจจะดีกว่าเธอเสียอีกทั้งๆ ที่เธอก็เป็นพวกดูแลผมและผิวพรรณเป็นอย่างดีแท้ๆ
ฟีเรนเทียเหม่อมองเส้นผมที่คุณภาพดีมากเสียจนทำให้เธอรู้สึกว่าตัวเองกำลังพ่ายแพ้ให้กับเด็กผู้ชาย เฟเรสปล่อยให้เธอลูบผมของเขาโดยไม่คิดห้ามปราม ก่อนที่นัยน์ตาของพวกเราจะพลันสบกันเข้า
และมือของเด็กหนุ่มก็จับมือของเธอเอาไว้
“…อ๊ะ?”
ฝ่ามือที่ยื่นเข้ามาดึงมือของเธอเข้าไปกอบกุมไว้ในอุ้งมือของตัวเองได้อย่างง่ายดาย มันทำให้เธอรู้สึกตกใจเล็กน้อย แต่แล้วในตอนนั้นเอง
ก็รู้สึกได้ว่าในอุ้งมือมีอะไรบางอย่าง
“นี่อะไรน่ะ”
“ของขวัญ”
“ของขวัญเหรอ”
พอแบมือออกถึงได้เห็นว่าบนมือมีดอกไม้กลมมนดอกหนึ่งวางอยู่
มันเป็นดอกสีแดงรูปร่างคล้ายดอกกุหลาบผสมกับดอกลิลี่
แต่ทำไมดอกไม้นี่ถึงได้แข็งจัง
หรือว่า?
“หรือว่านี่คือ…ทับทิม”
“อื้อ”
‘อื้อ’ งั้นเหรอ!
ทับทิมนี่มันเป็นอัญมณีที่มีค่าเกินกว่าจะพยักหน้าตอบรับว่าใช่โดยไม่คิดอะไรแบบนั้นนะ!
น้ำหนักที่รู้สึกได้บนอุ้งมือมันทำให้รู้สึกหนักใจขึ้นมาพอควร
เธอเดินห่างออกไปยังตำแหน่งที่แสงสว่างพอจะส่องถึงเล็กน้อย แล้วเริ่มสำรวจทับทิมที่กำไว้ในมือ
ทับทิมขนาดเล็กกว่าลูกปิงปองเล็กน้อยถูกแกะสลักเป็นรูปดอกไม้
แต่รูปร่างของกลีบดอกมันแปลกๆ นิดหน่อย
มันเหมือนกับคนที่แกะสลักมันในตอนแรกยังทำงานได้ไม่คล่องมือนัก แต่ก็ค่อยๆ ชำนาญขึ้นอย่างรวดเร็ว…
“หรือว่านี่เจ้าแกะสลักเอง!”
“อื้อ”
เด็กนี่ยังคงพยักหน้าอย่างสงบเสงี่ยมเหมือนเมื่อครู่ไม่มีผิด
“ดะ…ได้ไง? ไม่สิ ทำไมล่ะ!?”
เจ้าชายลำดับที่สองที่ยุ่งอยู่กับการเรียนการฝึกฟันดาบทุกวัน ทำไมถึงได้มานั่งแกะสลักทับทิมเหมือนไม่มีอะไรทำเสียได้
“ตั้งใจจะให้เจ้า”
“อะ…เอาเป็นว่าขอบใจนะ! ขอบใจจริงๆ! เฮ้อ…นี่แกะสลักทับทิมด้วยวิธีไหนกันแน่เนี่ย”
มันไม่ใช่ของอย่างต้นไม้ที่ตัดได้ง่ายๆ ด้วยดาบเสียหน่อย
เฟเรสตอบคำถามของเธอด้วยเสียงราบเรียบราวกับมันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร
“ใช้มีดสั้นหุ้มออร่าน่ะ”
“อ่า ถ้าเป็นออร่าก็คงจะ…เดี๋ยวนะ แกะสลักด้วยออร่า!”
เด็กหนุ่มพยักหน้าอีกครั้ง
“ออร่า…แกะสลักด้วยออร่า…”
ให้ตายเถอะ
เธอไม่เคยได้ยินว่ามีอัญมณีที่ถูกแกะสลักเป็นรูปร่างด้วยออร่าเลย
เดิมทีตัวทับทิมมันก็มีค่ามหาศาลอยู่แล้ว แต่นี่แกะสลักมันด้วยออร่าอย่างนั้นเหรอ
“ออร่าใช้งานได้มีประโยชน์ทีเดียว”
พูดราวกับออร่าที่ตัวเขาสร้างขึ้นมาได้นั่น มันมีไว้เพื่อแกะสลักทับทิมเท่านั้น
วิธีการคิดของเด็กคนนี้มันช่างแปลกประหลาดกว่าคนอื่นมากจริงๆ
เธอถอนหายใจแผ่วเบา เหม่อมองทับทิมที่วางนิ่งอยู่ในมือ
“ขอบใจนะ ข้าจะรักษามันอย่างดีเลย”
คนอื่นๆ อาจจะปฏิเสธมันเพราะเป็นของขวัญที่มีค่าเกินกว่าจะรับไว้ แต่ทำไมเธอต้องทำแบบนั้นล่ะ
ต่อไปในอนาคตเมื่อเฟเรสขึ้นเป็นองค์รัชทายาท แล้วกลายเป็นองค์จักรพรรดิ คุณค่าของทับทิมนี้มันจะมากมหาศาลจนไม่อาจแลกเปลี่ยนเป็นเงินทองได้เลย
ทับทิมที่องค์จักรพรรดิใช้ออร่าแกะสลักมันด้วยตัวพระองค์เองในวัยเยาว์ เธอก็ต้องเก็บรักษาเอาไว้ให้ดีสิ
“ที่จริงแล้ว…”
เฟเรสค้นอะไรบางอย่างในกระเป๋าอีกครั้ง ก่อนที่จะหยิบมันออกมา
มันเป็นเชือกยาวที่ทำจากทองคำ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล]
น่าสนุก...