เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล] นิยาย บท 2

เบเจอร์กำลังเดินเหม่อลอยอยู่บนโถงทางเดินอย่างไร้สติ

หากเป็นปกติเขาคงจะติดต่อเรียกตัวดอกเตอร์โอมัลลี่มาที่บ้านพักของเขาแล้ว แต่ครั้งนี้เขาไม่อาจอดใจทนรอได้ไหว

เมื่อครู่หลังจากได้เห็นสภาพของแคลอฮันที่เดินมุ่งไปยังห้องทำงานของเจ้าตระกูลพร้อมกับเจ้าชายลำดับที่สอง เขาก็เอาแต่วิ่งไม่หยุดมันเป็นสถานที่ที่ปกติเขาไม่ค่อยได้แวะมาเท่าไหร่ จึงต้องคลำหาทางอยู่บ้าง แต่เพียงไม่นานก็ตามหาห้องวิจัยของดอกเตอร์โอมัลลี่จนเจอ

โครม!

เสียงสนั่นดังขึ้นพร้อมกับประตูที่ถูกเปิดออก ดอกเตอร์โอมัลลี่ตกใจจนต้องวิ่งออกมาดู

“มีธุระอะไรถึงได้มาถึงที่นี่ได้ครับเนี่ย! แค่ส่งคนมาข้าก็ไป…”

“แคลอฮัน เป็นโรคอะไร”

“คะ…ครับ? พูดเรื่องอะไร”

“อย่าได้คิดที่จะโกหกข้า ข้ารู้ว่าแคลอฮันไม่ได้ขาหักจริงๆ”

คำพูดของเบเจอร์ครึ่งหนึ่งคือคำโอ้อวด

เขารู้มาว่าเบื้องหลังงานเลี้ยงประจำวันชาติของอาณาจักรเกิดเรื่องวุ่นวายขึ้น

แต่เรื่องวุ่นวายที่เขาได้ยินผ่านคนอื่นๆ มานั้น มีเพียงแค่ปัญหาความขัดแย้งระหว่างสองเจ้าชายที่ชี้ดาบใส่กันเท่านั้น

ไม่มีเรื่องที่แคลอฮันขาหัก

แต่แคลอฮันกลับเดินทางกลับมายังคฤหาสน์ในสภาพเดินไม่ได้ หลังจากนั้นก็ยังต้องพักรักษาตัวอยู่หลายวัน

มีข่าวลือว่าขาหักแพร่ออกไปก็จริง แต่เบเจอร์รู้สึกสงสัยว่ามันคงไม่ได้มีแค่นั้นแน่

“ระ…เรื่องนั้น…”

ดอกเตอร์โอมัลลี่เองก็มัวแต่ลังเล ไม่อาจตอบคำถามของเขาได้ในทันที มันก็บ่งบอกอยู่แล้วว่าสมมติฐานของเขาต้องเป็นเรื่องจริง

เบเจอร์กระซิบเสียงแผ่วด้วยน้ำเสียงเป็นมิตร เพื่อเกลี้ยกล่อมดอกเตอร์ให้ยอมเปิดปากเล่าให้เขาฟังถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้น

“คิดดูดีๆ นะครับ ดอกเตอร์โอมัลลี่ ข้าเองก็มาถึงที่นี่เพราะทราบเรื่องทั้งหมดอยู่แล้วไงครับ ที่ข้าถามเนี่ยก็เพราะเผื่อว่าจะให้ความช่วยเหลืออะไรแก่น้องชายได้บ้างในฐานะพี่ชายก็เท่านั้นเอง”

ดอกเตอร์ลังเลไปครู่หนึ่ง แต่เพียงไม่นานก็คล้อยตามอีกฝ่ายจนได้

“…ต่อให้ทราบชื่อโรคไป ก็ช่วยอะไรไม่ได้มากหรอกครับ”

“นั่นมัน…หมายความว่ายังไงกันแคลอฮันเป็นโรคอะไรกันแน่”

“ทะ…เทรนด์บลูครับ…”

การเคลื่อนไหวของเบเจอร์ถึงกับหยุดชะงักไปครู่หนึ่ง

“ถ้าเป็น…เทรนด์บลู งั้นก็โรคร้ายถึงแก่ชีวิต?”

แม้แต่เสียงเองก็สั่นระริก

ดอกเตอร์โอมัลลี่หลับตาแน่น รู้สึกราวกับย้อนกลับไปยังวันที่แจ้งข่าวเรื่องโรคร้ายให้แก่แคลอฮันกับท่านเจ้าตระกูลทราบ

ต่อให้เป็นเบเจอร์ที่มีความสัมพันธ์ไม่ค่อยดีนัก เมื่อได้ยินข่าวว่าน้องชายเป็นโรคร้ายที่ต้องตาย ก็คงจะรู้สึกเจ็บปวดใจเป็นอย่างมากเลยสินะ

ดอกเตอร์เข้าใจแบบนั้น